پـــرســــــــش مـــهر رئیس جــــمهـــــــور

اتاق را تاریک کن

با چشمانی باز

تنها به دستُ و صدایِ من گوش کن

میخواهم چیز روشنی برایت بگویم

هر چه می گویم ،

لب هایم شکل بال می گیرند

هرچه می کِشم ، به پرنده می رسم

از دیوارهای نقاشی ام

پرنده می پرد

بر درخت هایم پرنده می نِشیند...

نمی دانم کجای زندگی ام پریده ام؟

یا بال شکسته ی کدام پرنده را بوسیده ام!

که اینگونه پرنده ها در من لانه کرده اند...

اتاق روشن می شود

با چشمانی تاریک

تو از کنارم مِی پَری

با پرهایی که ُدور من

دُور می خورند

دُور می خورند...

نظرات شما عزیزان:

محمود

ساعت13:46---3 اسفند 1392

سلام.

میگم فردا میپرسین؟سریع جواب.
پاسخ: سلام نه چون آزمون مرآت هست نمی پرسم...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: