تبادل
لینک هوشمند
تکلیف درسی تعلیمات اجتماعی کلاس سوم
پس از انقلاب اسلامی و تشکیل حکومت اسلامی در ایران ، مردم به ترتیب چه کسانی رابه عنوان رئیس جمهور انتخاب کرده اند؟
در مطلب ارسالی مشخصات هر رئیس جمهور ,سال های ریاست جمهوری و حوادث رخ داده را بیان کنید
ودرپایان بهترین دوران رئیس جمهوری را ازدیدگاه خودبیان کنید؟
پایان مهلت ارسال دهم آذر ماه
نظرات شما عزیزان:
نمونه سوال برای معلمان اینترنتی(سایت علمی و آموزشی) 
ساعت17:51---17 دی 1391
سوالات درس سوم تاریخ سال سوم راهنمایی
عبارت صحیح و غلط را مشخص کنید.
صحیح غلط
1- وقتی نادر به شاه تهماسب دوم پیوست سردار سپاه او شد.
2- مهم ترین فتح نادر فتح هندوستان بود.
3- کریم خان شیراز را پایتخت خود قرار داد و دوازده سال حکومت کرد.
گزینه صحیح را انتخاب کنید.
1- پایتخت نادر کدام شهر بود ؟
الف) شیراز
ب) مشهد
ج) کلات نادری
د) ابیورد
2- چه زمانی نادر خود را نایب السلطنه نامید ؟
الف) زمانی که سردار سپاه شاه تهماسب دوم شد
ب) زمانی که اشرف افغان راشکست داد
ج) زمانی که شاه تهماسب دوم را از سلطنت برکنار کرد
د) زمانی که توانست هند را فتح کند
3- هدف اصلی کریم خان چه بود ؟
الف) تصرف سراسر ایران و سرکوبی سرداران نادر
ب) حفظ کشور و جلوگیری از شورشهای داخلی
ج) تصرف بصره و جنگ با عثمانی ها
د) انتخاب شیراز بعنوان پایتخت و حفظ آن
کلمات مناسب را انتخاب کنید .
مهماندوست دامغان کرنال دشت مغان لطفعلی خان وکیل الرعایا
نایب السلطنه
1-کریم خان به جای عنوان پادشاه این لقب را برگزید .
2- در این جنگ دهلی به تصرف نادر در آمد .
3- آقا محمد خان قاجار با کشتن او سلسله زندیه را پایان داد.
4-بزرگان کشور در اینجا نادر را بعنوان پادشاه افشاریه برگزیدند.
سلام
آقای رضایی دارم وبلاگمو بروز میکنم به نظرت چه مطالبی بزارم داخل وبلاگ؟
آقای رضایی دارم وبلاگمو بروز میکنم به نظرت چه مطالبی بزارم داخل وبلاگ؟
اسمائیل تهمتنی
ساعت18:49---10 آذر 1391
اولین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری - 1358
در اولین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در کشور، در تاریخ 5/11/1358 تعداد 107 نامزد به رقابت پرداختند.
بر اساس آمار، بیش از 20 میلیون نفر واجد شرایط رای دادن بودن که حدود 68 درصد (۱۴میلیون و ۱۵۲هزار و ۸۷۷نفر) آنها شرکت کردند
در اولین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، ابوالحسن بنیصدر به عنوان اولین رئیس‌جمهور ایران انتخاب شد.
پس از عزل بنیصدر یک سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد.
دومین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1360
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/1360پس از گذشت یک سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار شد.
بر اساس قانون مورخ 13/4/1360 مصوب مجلس شورای اسلامی، تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد.
این دوره 71 نفر داوطلب شدند که صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید شد.
در این انتخابات بیش از 22 میلیون نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد بیش از 14.5 میلیون نفر (64،24 درصد ) شرکت کردند.
4 چهره شاخصی که در این رقابت شرکت کردند عبارت بودند از: سیداکبر پرورش(نماینده مجلس)، عباس شیبانی (پزشک)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) و منتخب این دوره؛ محمدعلی رجایی که با کسب 90 درصد آرا دومین رئیس جمهور ایران شد.
پس از شهادت شهید رجایی در 8 شهریور سال 1360 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد.
سومین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1360
سومین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در تاریخ 10/7/1360برگزار شد.
در این انتخابات بیش از 22 میلیون و 4 صدهزار نفر واجد شرایط بودند که از این تعداد 16 میلیون و 8 صدهزار نفر (74.26درصد) شرکت کردند.
در این دوره 46 نفر داوطلب شدند که پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد.
این افراد عبارت بودند از اکبرپرورش (نماینده مجلس)،سید رضا زواره‌ای (معاون وزارت کشور) حسن غفوری فرد و حضرت آیت الله خامنه‌ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) که با 95درصد آرا به ریاست جمهوری انتخاب شد.
حکم تنفیذ حضرت آیت الله خامنه‌ای در تاریخ 17/7/60 توسط امام (ره) صادر شد.
چهارمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1364
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/1364 در سراسر کشور برگزار شد.
در این دوره 50 نفر داوطلب شدند که شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید کرد.
در این انتخابات 25 میلیون133هزار و802 نفر واجد شرایط بودند که از این تعداد 14میلیون238هزار و587 نفر (54.78درصد) شرکت کردند.
نامزدهای این دوره؛ حضرت آیت الله خامنه‌ای با 12میلیون205هزار و رأی (85درصد آراء)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان با 278هزارو113 رأی (1.95درصد) و محمود کاشانی با یک میلیون و 402 هزار953 رأی (9.85درصد) بودند که آیت الله خامنه‌ای برای بار دوم با رای قاطع مردم انتخاب شد.
پنجمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1368
پنجمین دوره انتخابات ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبرانقلاب در تاریخ 6/5/1368 برگزار شد.
در حالی که چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه می‌کرد، اما به علت ارتحال رهبر انقلاب در تاریخ 14/4/1368 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه 6 مرداد ماه برگزار و این دوره یک ماه و نیم زودتر از موعد مقرر انجام شد.
در این انتخابات 30میلیون 139هزار و598 نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد نفر16میلیون 452هزار و677 نفر(54.59درصد) شرکت کردند.
در این دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر تایید صلاحیت شدند که از میان آنها اکبر هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15میلیون550هزار و528 رای (94 درصد) رئیس جمهور شد و رای عباس شیبانی(نماینده مجلس) نیزت عداد با 635 هزار و165 رای (3.86درصد) بود.
ششمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1372
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/1372 برگزار شد.
در این انتخابات 33میلیون 156هزار و55 نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد 16میلیون و796 هزارو787 نفر(50.66درصد) شرکت کردند.
شورای نگهبان از میان 128 نفری که ثبت نام کرده بودند 4 نفررا تأیید کرد که آراء آنها عبارتند: احمد توکلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) 4 میلیون26 هزار و 879 رأی (23.97درصد)، عبدالله جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با یک میلیون و498 هزار و084 رأی (8.92درصد)، رجبعلی طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387 هزارو655 رأی (2.31درصد) و اکبرهاشمی رفسنجانی با 10میلیون566 هزارو499 رأی (63درصد).
در این دوره اکبر هاشمی رفسنجانی برای بار دوم به عنوان رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.
هفتمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1376
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/1376برگزار شد.
در این دوره 36میلیون466هزارو487 نفرواجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد 29 میلیون145هزارو745 نفر(79.92درصد) در انتخابات شرکت کردند.
در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند که از این تعداد 4 نفر توسط شورای نگهبان تأیید صلاحیت شدند.
سید محمد خاتمی با 20میلیون138هزارو784 رأی (69درصد)، حجت الاسلام علی اکبر ناطق نوری با 7میلیون و248هزارو317 رأی، محمد محمدی ری شهری با 744 هزارو205رأی، سید رضا زواره‌ای با 772هزار و707 رأی.
حکم تنفیذ حجت الاسلام سید محمد خاتمی در روز 12/5/1376 از سوی مقام معظم رهبری صادر و وی به عنوان پنجمین رئیس جمهور ایران معرفی شد.
هشتمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1380
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/1380 برگزار شد.
در این دوره 42 میلیون170هزار و230 نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد 28میلیون و155هزارو969نفر(67.77درصد) شرکت کردند.
در این انتخابات از میان 817 داوطلب ثبت نام کننده، 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید صلاحیت شدند که سید محمد خاتمی برای بار دوم با 21میلیون و659 هزار و53 رأی (77درصد) رئیس جمهور شد.
حکم تنفیذ حجت الاسلام سید محمدخاتمی در تاریخ 11/5/1380 توسط مقام معظم رهبری صادر شد.
نهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1384
نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در تاریخ 27/3/1384 برگزار شد.
این دوره از انتخابات ریاست جمهوری طی دو مرحله برگزار شد و در جریان آن محمود احمدی نژاد به عنوان ششمین رئیس جمهور ایران انتخاب شد.
نتایج انتخابات مرحله اول ریاست جمهوری دوره نهم: اکبر هاشمی رفسنجانی با 6 میلیون و160رای (21 درصد آرا) نفر اول، محمود احمدی‌نژاد با 5 میلیون و 710رای (19.5درصد آرا) نفر دوم ، مهدی کروبی با 5 میلیون و70 هزار رای (17.3درصد آرا)، محمدباقر قالیباف با 4میلیون و70 رای (13.9درصد آرا)، مصطفی معین با 4میلیون و50 هزار رای (13.8درصد آرا)، علی لاریجان
در اولین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در کشور، در تاریخ 5/11/1358 تعداد 107 نامزد به رقابت پرداختند.
بر اساس آمار، بیش از 20 میلیون نفر واجد شرایط رای دادن بودن که حدود 68 درصد (۱۴میلیون و ۱۵۲هزار و ۸۷۷نفر) آنها شرکت کردند
در اولین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، ابوالحسن بنیصدر به عنوان اولین رئیس‌جمهور ایران انتخاب شد.
پس از عزل بنیصدر یک سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد.
دومین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1360
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/1360پس از گذشت یک سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار شد.
بر اساس قانون مورخ 13/4/1360 مصوب مجلس شورای اسلامی، تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد.
این دوره 71 نفر داوطلب شدند که صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید شد.
در این انتخابات بیش از 22 میلیون نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد بیش از 14.5 میلیون نفر (64،24 درصد ) شرکت کردند.
4 چهره شاخصی که در این رقابت شرکت کردند عبارت بودند از: سیداکبر پرورش(نماینده مجلس)، عباس شیبانی (پزشک)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) و منتخب این دوره؛ محمدعلی رجایی که با کسب 90 درصد آرا دومین رئیس جمهور ایران شد.
پس از شهادت شهید رجایی در 8 شهریور سال 1360 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد.
سومین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1360
سومین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در تاریخ 10/7/1360برگزار شد.
در این انتخابات بیش از 22 میلیون و 4 صدهزار نفر واجد شرایط بودند که از این تعداد 16 میلیون و 8 صدهزار نفر (74.26درصد) شرکت کردند.
در این دوره 46 نفر داوطلب شدند که پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد.
این افراد عبارت بودند از اکبرپرورش (نماینده مجلس)،سید رضا زواره‌ای (معاون وزارت کشور) حسن غفوری فرد و حضرت آیت الله خامنه‌ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) که با 95درصد آرا به ریاست جمهوری انتخاب شد.
حکم تنفیذ حضرت آیت الله خامنه‌ای در تاریخ 17/7/60 توسط امام (ره) صادر شد.
چهارمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1364
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/1364 در سراسر کشور برگزار شد.
در این دوره 50 نفر داوطلب شدند که شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید کرد.
در این انتخابات 25 میلیون133هزار و802 نفر واجد شرایط بودند که از این تعداد 14میلیون238هزار و587 نفر (54.78درصد) شرکت کردند.
نامزدهای این دوره؛ حضرت آیت الله خامنه‌ای با 12میلیون205هزار و رأی (85درصد آراء)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان با 278هزارو113 رأی (1.95درصد) و محمود کاشانی با یک میلیون و 402 هزار953 رأی (9.85درصد) بودند که آیت الله خامنه‌ای برای بار دوم با رای قاطع مردم انتخاب شد.
پنجمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1368
پنجمین دوره انتخابات ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبرانقلاب در تاریخ 6/5/1368 برگزار شد.
در حالی که چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه می‌کرد، اما به علت ارتحال رهبر انقلاب در تاریخ 14/4/1368 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه 6 مرداد ماه برگزار و این دوره یک ماه و نیم زودتر از موعد مقرر انجام شد.
در این انتخابات 30میلیون 139هزار و598 نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد نفر16میلیون 452هزار و677 نفر(54.59درصد) شرکت کردند.
در این دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر تایید صلاحیت شدند که از میان آنها اکبر هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15میلیون550هزار و528 رای (94 درصد) رئیس جمهور شد و رای عباس شیبانی(نماینده مجلس) نیزت عداد با 635 هزار و165 رای (3.86درصد) بود.
ششمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1372
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/1372 برگزار شد.
در این انتخابات 33میلیون 156هزار و55 نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد 16میلیون و796 هزارو787 نفر(50.66درصد) شرکت کردند.
شورای نگهبان از میان 128 نفری که ثبت نام کرده بودند 4 نفررا تأیید کرد که آراء آنها عبارتند: احمد توکلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) 4 میلیون26 هزار و 879 رأی (23.97درصد)، عبدالله جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با یک میلیون و498 هزار و084 رأی (8.92درصد)، رجبعلی طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387 هزارو655 رأی (2.31درصد) و اکبرهاشمی رفسنجانی با 10میلیون566 هزارو499 رأی (63درصد).
در این دوره اکبر هاشمی رفسنجانی برای بار دوم به عنوان رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.
هفتمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1376
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/1376برگزار شد.
در این دوره 36میلیون466هزارو487 نفرواجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد 29 میلیون145هزارو745 نفر(79.92درصد) در انتخابات شرکت کردند.
در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند که از این تعداد 4 نفر توسط شورای نگهبان تأیید صلاحیت شدند.
سید محمد خاتمی با 20میلیون138هزارو784 رأی (69درصد)، حجت الاسلام علی اکبر ناطق نوری با 7میلیون و248هزارو317 رأی، محمد محمدی ری شهری با 744 هزارو205رأی، سید رضا زواره‌ای با 772هزار و707 رأی.
حکم تنفیذ حجت الاسلام سید محمد خاتمی در روز 12/5/1376 از سوی مقام معظم رهبری صادر و وی به عنوان پنجمین رئیس جمهور ایران معرفی شد.
هشتمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1380
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/1380 برگزار شد.
در این دوره 42 میلیون170هزار و230 نفر واجد شرایط شرکت در انتخابات بودند که از این تعداد 28میلیون و155هزارو969نفر(67.77درصد) شرکت کردند.
در این انتخابات از میان 817 داوطلب ثبت نام کننده، 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید صلاحیت شدند که سید محمد خاتمی برای بار دوم با 21میلیون و659 هزار و53 رأی (77درصد) رئیس جمهور شد.
حکم تنفیذ حجت الاسلام سید محمدخاتمی در تاریخ 11/5/1380 توسط مقام معظم رهبری صادر شد.
نهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری – 1384
نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در تاریخ 27/3/1384 برگزار شد.
این دوره از انتخابات ریاست جمهوری طی دو مرحله برگزار شد و در جریان آن محمود احمدی نژاد به عنوان ششمین رئیس جمهور ایران انتخاب شد.
نتایج انتخابات مرحله اول ریاست جمهوری دوره نهم: اکبر هاشمی رفسنجانی با 6 میلیون و160رای (21 درصد آرا) نفر اول، محمود احمدی‌نژاد با 5 میلیون و 710رای (19.5درصد آرا) نفر دوم ، مهدی کروبی با 5 میلیون و70 هزار رای (17.3درصد آرا)، محمدباقر قالیباف با 4میلیون و70 رای (13.9درصد آرا)، مصطفی معین با 4میلیون و50 هزار رای (13.8درصد آرا)، علی لاریجان
مهزیار حسین پور
ساعت18:48---10 آذر 1391
دوره اول:
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 5/11/58 در سراسر كشور برگزار گردید. در این انتخابات 124 نفر داوطلب شدند كه صلاحیت هیچ یك رد نشد و تمامی این افراد وارد میدان رقابت شدند. جمعیت واجد شرایط جهت شركت در این انتخابات 20857391 نفر بود كه از این تعداد مجموع آراء شركت كنندگان 14152902 نفر یعنی 67.86% از مردم مشاركت نمودند. براساس ماده 5 لایحه قانونی انتخابات اولین رئیس جمهوری ایران مصوب 28/9/58 شورای انقلاب «وزارت كشور فهرست داوطلبان ریاست جمهوری كه حائز شرایط تشخیص داده شد را جهت تأیید صلاحیت به حضور رهبر انقلاب تقدیم می نماید.» با این وصف تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات اولیه ریاست جمهوری به عهده حضرت امام خمینی (ره) بود و ایشان تمام 124 نفر را تأیید و در نهایت 107 نفر در روز رأی گیری به رقابت پرداختند.
چهره های شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارتند از: ابوالحسن بنی صدر (وزیر دارایی وقت) با 10753752 رأی (75.7%) و دكتر حسن حبیبی (وزیر علوم و آموزش عالی وقت) با 852/676 رأی (4.78%)، دكتر كاظم سامی سرپرست جمعیت شیرخورشید سرخ ایران با 161/90 رأی (0.64%) از چهره های شاخص دیگر صادق خلخالی، مسعود رجوی، سید احمد محسن(استاندار خوزستان) نیز بودند.
اولین رئیس جمهور كشور بنِی صدر انتخاب گردید كه پس از عزل وی توسط مجلس و حضرت امام (ره)، در یك سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید.
دوره دوم:
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/60 پس از گذشت یك سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار گردید. براساس قانون مورخ 13/4/60 مصوب مجلس شورای ملی (اسلامی) تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد. در این دوره 71 نفر داوطلب شدند كه فقط صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت در این انتخابات بوده اند كه از این تعداد 14573803 نفر یعنی 64.24% مردم شركت كردند.
چهار چهره شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارت بودند از: سیداكبر پرورش(نماینده مجلس) با 339646 رأی (2.67%)، عباس شیبانی (پزشك) با 658498 رأی (4.53%)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) با 249457 رأی (1.72%) كه منتخب این دوره محمدعلی رجایی از میان 14573803 نفر شركت كننده (64.24%)، تعداد 12770050 رأی (90%) را به دست آورد كه حكم تنفیذ وی توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد. داستان تواضع و خشوع او در مقابل ولایت امر مسلمین و بوسه بر دستان مبارك حضرت امام خمینی(ره) در هنگام دریافت حكم ریاست جمهوری داستانی ماندگار در تاریخ انقلاب و نظام است.
افتخار نظام جمهوری اسلامی در طول 26 سال گذشته، تلفیقی از دینداری و مردم سالاری در مدل جمهوری اسلامی است
دوره سوم:
پس از شهادت رئیس جمهور شهید رجایی در هشتم شهریور 60 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد و این انتخابات در تاریخ 10/7/60 برگزار گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16846715 نفر یعنی معادل 74.26% شركت نمودند. در این دوره 46 نفر داوطلب شدند كه پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد. این افراد عبارت بودند از پرورش(نماینده مجلس) با 348294 رأی (2.02%) حضرت آیت الله خامنه ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) با 15905987 (95%) رأی زواره ای (معاون وزارت كشور)با 59058 رأی (0.38%) و دكتر غفوری فرد با 80545 رأی (0.48%)
نكته حائز اهمیت آن كه آقایان محمدرضا مهدوی كنی، علی موحدی ساوجی و دكتر ولایتی از جمله داوطلبان بودند كه برخی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و برخی نیز وارد میدان رقابت نشدند. منتخب این دوره حضرت آیت الله خامنه ای بود كه حكم تنفیذ وی در تاریخ 17/7/60 توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد.
دوره چهارم:
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/64 در سراسر كشور برگزار شد. در این انتخابات 50 نفر داوطلب شدند كه شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید نمود. در این انتخابات 25133802 نفر واجد شرایط بودند كه از این تعداد 14238587 نفر معادل 54.78% شركت نمودند. نامزدهای این دوره و آرای آنها عبارتند از: حضرت آیت الله خامنه ای با 12205012 رأی (85%) عسگر اولادی مسلمان با 278113 رأی (1.95%) و محمود كاشانی (استاد دانشگاه) 1402953 رأی (9.85%).
دوره پنجم:
انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبر فقید انقلاب در تاریخ 6/5/68 برگزار شد. این در حالی بود كه چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه نماید. اما به علت ارتحال رهبر فقید انقلاب در تاریخ 14/4/68 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه ششم مرداد ماه برگزار گردید و این دوره یك ماه و نیم زودتر از موعد مقرر آغاز گردید. در فاصله ارتحال رهبر كبیر انقلاب و انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری، امورات مربوط به رئیس جمهوری توسط رهبر جدید انجام می گرفت. در این انتخابات 30139598 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16452677 نفر شركت كردند یعنی 54.59% واجدین شرایط.
همچنین در پنجمین دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر ایشان تایید صلاحیت شدند كه عبارتند از: هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15550528رای(94%) و شیبانی(نماینده مجلس) با 635165 رای (3.86%).
دوره ششم:
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/72 برگزار گردید. در این انتخابات 33156055 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16796787 نفر معادل 50.66% شركت نمودند. شورای نگهبان از میان 128 نفری كه ثبت نام كرده بودند 4 نفر را تأیید نمود كه عبارتند از : دكتر توكلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) با 4026879 رأی (23.97%)، جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با 1498084 رأی (8.92%) طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387655 رأی (2.31%) هاشمی رفسنجانی با 10566499 رأی (63%).
دوره هفتم:
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/76 برگزار گردید. در این دوره 36466487 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 29145745 نفر شركت نمودند كه معادل 79.92% بود و در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند كه از این تعداد چهار نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند. حجت الاسلام خاتمی با 20138784 رأی (69%) حجت الاسلام ناطق
نوری با 7248317 رأی، محمد ری شهری با 744205 رأی، زواره ای با 772707 رأی. حكم تنفیذ حجت الاسلام خاتمی در 12/5/76 از سوی مقام معظم رهبری صادر شد.
دوره هشتم:
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/80 برگزار گردید. در این دوره 42170230 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 28155969نفر شركت نمودند كه معادل 67.77% ضریب مشاركت مردم بود. در این انتخابات از میان817 داوطلب ثبت نام كننده، تعداد 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند كه سید محمد خاتمی بار دوم با 21659053 رأی (77%) و پس از آن دكتر توكلی، شمخانی، غفوری فرد، فلاحیان و جاسبی و..
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 5/11/58 در سراسر كشور برگزار گردید. در این انتخابات 124 نفر داوطلب شدند كه صلاحیت هیچ یك رد نشد و تمامی این افراد وارد میدان رقابت شدند. جمعیت واجد شرایط جهت شركت در این انتخابات 20857391 نفر بود كه از این تعداد مجموع آراء شركت كنندگان 14152902 نفر یعنی 67.86% از مردم مشاركت نمودند. براساس ماده 5 لایحه قانونی انتخابات اولین رئیس جمهوری ایران مصوب 28/9/58 شورای انقلاب «وزارت كشور فهرست داوطلبان ریاست جمهوری كه حائز شرایط تشخیص داده شد را جهت تأیید صلاحیت به حضور رهبر انقلاب تقدیم می نماید.» با این وصف تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات اولیه ریاست جمهوری به عهده حضرت امام خمینی (ره) بود و ایشان تمام 124 نفر را تأیید و در نهایت 107 نفر در روز رأی گیری به رقابت پرداختند.
چهره های شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارتند از: ابوالحسن بنی صدر (وزیر دارایی وقت) با 10753752 رأی (75.7%) و دكتر حسن حبیبی (وزیر علوم و آموزش عالی وقت) با 852/676 رأی (4.78%)، دكتر كاظم سامی سرپرست جمعیت شیرخورشید سرخ ایران با 161/90 رأی (0.64%) از چهره های شاخص دیگر صادق خلخالی، مسعود رجوی، سید احمد محسن(استاندار خوزستان) نیز بودند.
اولین رئیس جمهور كشور بنِی صدر انتخاب گردید كه پس از عزل وی توسط مجلس و حضرت امام (ره)، در یك سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید.
دوره دوم:
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/60 پس از گذشت یك سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار گردید. براساس قانون مورخ 13/4/60 مصوب مجلس شورای ملی (اسلامی) تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد. در این دوره 71 نفر داوطلب شدند كه فقط صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت در این انتخابات بوده اند كه از این تعداد 14573803 نفر یعنی 64.24% مردم شركت كردند.
چهار چهره شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارت بودند از: سیداكبر پرورش(نماینده مجلس) با 339646 رأی (2.67%)، عباس شیبانی (پزشك) با 658498 رأی (4.53%)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) با 249457 رأی (1.72%) كه منتخب این دوره محمدعلی رجایی از میان 14573803 نفر شركت كننده (64.24%)، تعداد 12770050 رأی (90%) را به دست آورد كه حكم تنفیذ وی توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد. داستان تواضع و خشوع او در مقابل ولایت امر مسلمین و بوسه بر دستان مبارك حضرت امام خمینی(ره) در هنگام دریافت حكم ریاست جمهوری داستانی ماندگار در تاریخ انقلاب و نظام است.
افتخار نظام جمهوری اسلامی در طول 26 سال گذشته، تلفیقی از دینداری و مردم سالاری در مدل جمهوری اسلامی است
دوره سوم:
پس از شهادت رئیس جمهور شهید رجایی در هشتم شهریور 60 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد و این انتخابات در تاریخ 10/7/60 برگزار گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16846715 نفر یعنی معادل 74.26% شركت نمودند. در این دوره 46 نفر داوطلب شدند كه پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد. این افراد عبارت بودند از پرورش(نماینده مجلس) با 348294 رأی (2.02%) حضرت آیت الله خامنه ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) با 15905987 (95%) رأی زواره ای (معاون وزارت كشور)با 59058 رأی (0.38%) و دكتر غفوری فرد با 80545 رأی (0.48%)
نكته حائز اهمیت آن كه آقایان محمدرضا مهدوی كنی، علی موحدی ساوجی و دكتر ولایتی از جمله داوطلبان بودند كه برخی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و برخی نیز وارد میدان رقابت نشدند. منتخب این دوره حضرت آیت الله خامنه ای بود كه حكم تنفیذ وی در تاریخ 17/7/60 توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد.
دوره چهارم:
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/64 در سراسر كشور برگزار شد. در این انتخابات 50 نفر داوطلب شدند كه شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید نمود. در این انتخابات 25133802 نفر واجد شرایط بودند كه از این تعداد 14238587 نفر معادل 54.78% شركت نمودند. نامزدهای این دوره و آرای آنها عبارتند از: حضرت آیت الله خامنه ای با 12205012 رأی (85%) عسگر اولادی مسلمان با 278113 رأی (1.95%) و محمود كاشانی (استاد دانشگاه) 1402953 رأی (9.85%).
دوره پنجم:
انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبر فقید انقلاب در تاریخ 6/5/68 برگزار شد. این در حالی بود كه چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه نماید. اما به علت ارتحال رهبر فقید انقلاب در تاریخ 14/4/68 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه ششم مرداد ماه برگزار گردید و این دوره یك ماه و نیم زودتر از موعد مقرر آغاز گردید. در فاصله ارتحال رهبر كبیر انقلاب و انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری، امورات مربوط به رئیس جمهوری توسط رهبر جدید انجام می گرفت. در این انتخابات 30139598 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16452677 نفر شركت كردند یعنی 54.59% واجدین شرایط.
همچنین در پنجمین دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر ایشان تایید صلاحیت شدند كه عبارتند از: هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15550528رای(94%) و شیبانی(نماینده مجلس) با 635165 رای (3.86%).
دوره ششم:
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/72 برگزار گردید. در این انتخابات 33156055 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16796787 نفر معادل 50.66% شركت نمودند. شورای نگهبان از میان 128 نفری كه ثبت نام كرده بودند 4 نفر را تأیید نمود كه عبارتند از : دكتر توكلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) با 4026879 رأی (23.97%)، جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با 1498084 رأی (8.92%) طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387655 رأی (2.31%) هاشمی رفسنجانی با 10566499 رأی (63%).
دوره هفتم:
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/76 برگزار گردید. در این دوره 36466487 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 29145745 نفر شركت نمودند كه معادل 79.92% بود و در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند كه از این تعداد چهار نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند. حجت الاسلام خاتمی با 20138784 رأی (69%) حجت الاسلام ناطق
نوری با 7248317 رأی، محمد ری شهری با 744205 رأی، زواره ای با 772707 رأی. حكم تنفیذ حجت الاسلام خاتمی در 12/5/76 از سوی مقام معظم رهبری صادر شد.
دوره هشتم:
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/80 برگزار گردید. در این دوره 42170230 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 28155969نفر شركت نمودند كه معادل 67.77% ضریب مشاركت مردم بود. در این انتخابات از میان817 داوطلب ثبت نام كننده، تعداد 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند كه سید محمد خاتمی بار دوم با 21659053 رأی (77%) و پس از آن دكتر توكلی، شمخانی، غفوری فرد، فلاحیان و جاسبی و..
ابوالحسن بنی صدر 15 بهمن 1358 31 خرداد 1360
برخی از حوادث و تحولات:
تشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی
صدور فرمان تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی از سوی امام خمینی
معرفی محمدعلی رجایی به عنوان نخست وزیر به مجلس
آغاز جنگ عراق با ایران
آزادی آخرین گروگانهای آمریکایی و پایان بحران گروگانگیری
برکناری ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح
اعلام ارتداد اعضای جبهه ملی توسط امام خمینی
ورود سازمان مجاهدین خلق به جنگ مسلحانه با حکومت
رای مجلس اول به عدم کفایت سیاسی رئیس جمهوری
برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری به وسیله امام خمینی
محمد علی رجایی 12 مرداد 1360 8 شهریور 1360
برخی از تحولات و حوادث مهم:
(پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، دولت محمدعلی رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد. درگیری میان حکومت و سازمان مجاهدین خلق ایران ادامه یافت. روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دفتر حزب جمهوری منفجر شد و رهبر آن محمد بهشتی و عده زیادی از اعضای حزب کشته شدند)
معرفی محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر به مجلس
کشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
سید علی خامنه ای 17 مهر 1360 و 13شهریور 1364 13 شهریور 1364 و 12مرداد 1368
برخی از تحولات و حوادث مهم
پس از انفجار دفتر نخست وزیری و کشته شدن رئیس جمهوری و نخست وزیر،آیت الله مهدوی کنی مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. دولت او روز ۵ مهر ۱۳۵۹ تشکیل ستاد بسیج اقتصادی را تصویب و سهمیه بندی کالاهای اساسی را آغاز کرد)
معرفی میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر به مجلس
آزادی خرمشهر
بازگشایی دانشگاه‌ها پس از انقلاب فرهنگی
آغاز به کار دوره دوم مجلس شورای اسلامی
معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
نامه امام خمینی به علی خامنه‌ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
...
علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی ۱۲ مرداد ۱۳۶۸ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۶
برخی از تحولات و حوادث مهم
اجرای اولین برنامه توسعه پس از انقلاب و آغاز اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
در پیش گرفتن سیاست تنش زدایی در روابط خارجی
آغاز اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
آغاز به کار دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
عقب نشینی دولت از اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
امضای قانون تحریم سرمایه گذاری‌های بزرگ در ایران (قانون داماتو) توسط بیل کلینتون
محمد خاتمی ۱۲ مرداد ۱۳۷۶ و ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۴
برخی از حودث و تحولات:
آغاز محاکمه کرباسچی شهردار تهران
استیضاح و برکناری عبدالله نوری وزیر کشور
استیضاح مهاجرانی، وزیر ارشاد و ابقای او
: قتل‌های زنجیره‌ای منتقدان حکومت
اطلاعیه وزارت اطلاعات مبنی بر دست داشتن \'عناصر خودسر\' در قتل‌ها
برگزاری نخستین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا
حادثه کوی دانشگاه تهران
ترور سعید حجاریان
تشکیل ششمین دوره مجلس با اکثریت اصلاح طلب
کناره گیری مهاجرانی از وزارت ارشاد
...
محمود احمدی‌نژاد ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ و در حال فعالیت
تحولات و حوادث مهم:
نفی هولوکاست و تاکید بر پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
ارائه طرح وام دادن به بنگاه‌های زودبازده در بودجه سال ۸۵
تصمیم آژانس برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت
صدور نخستین قطعنامه شورای امنیت درباره پرونده هسته‌ای ایران
انتخابات سومین دوره شوراها
انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی
انحلال شوراهای عالی توسط رئیس جمهوری
آغاز به کار مجلس هشتم با اکثریت اصولگرایان مصوبه مجمع تشخیص مصلحت برای احیای شوراهای عالی
پیام تبریک احمدی نژاد به اوباما رئیس جمهوری منتخب آمریکا
پیام نوروزی اوباما به مردم و رهبران ایران
برخی از حوادث و تحولات:
تشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی
صدور فرمان تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی از سوی امام خمینی
معرفی محمدعلی رجایی به عنوان نخست وزیر به مجلس
آغاز جنگ عراق با ایران
آزادی آخرین گروگانهای آمریکایی و پایان بحران گروگانگیری
برکناری ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح
اعلام ارتداد اعضای جبهه ملی توسط امام خمینی
ورود سازمان مجاهدین خلق به جنگ مسلحانه با حکومت
رای مجلس اول به عدم کفایت سیاسی رئیس جمهوری
برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری به وسیله امام خمینی
محمد علی رجایی 12 مرداد 1360 8 شهریور 1360
برخی از تحولات و حوادث مهم:
(پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، دولت محمدعلی رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد. درگیری میان حکومت و سازمان مجاهدین خلق ایران ادامه یافت. روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دفتر حزب جمهوری منفجر شد و رهبر آن محمد بهشتی و عده زیادی از اعضای حزب کشته شدند)
معرفی محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر به مجلس
کشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
سید علی خامنه ای 17 مهر 1360 و 13شهریور 1364 13 شهریور 1364 و 12مرداد 1368
برخی از تحولات و حوادث مهم
پس از انفجار دفتر نخست وزیری و کشته شدن رئیس جمهوری و نخست وزیر،آیت الله مهدوی کنی مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. دولت او روز ۵ مهر ۱۳۵۹ تشکیل ستاد بسیج اقتصادی را تصویب و سهمیه بندی کالاهای اساسی را آغاز کرد)
معرفی میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر به مجلس
آزادی خرمشهر
بازگشایی دانشگاه‌ها پس از انقلاب فرهنگی
آغاز به کار دوره دوم مجلس شورای اسلامی
معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
نامه امام خمینی به علی خامنه‌ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
...
علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی ۱۲ مرداد ۱۳۶۸ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۶
برخی از تحولات و حوادث مهم
اجرای اولین برنامه توسعه پس از انقلاب و آغاز اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
در پیش گرفتن سیاست تنش زدایی در روابط خارجی
آغاز اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
آغاز به کار دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
عقب نشینی دولت از اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
امضای قانون تحریم سرمایه گذاری‌های بزرگ در ایران (قانون داماتو) توسط بیل کلینتون
محمد خاتمی ۱۲ مرداد ۱۳۷۶ و ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۴
برخی از حودث و تحولات:
آغاز محاکمه کرباسچی شهردار تهران
استیضاح و برکناری عبدالله نوری وزیر کشور
استیضاح مهاجرانی، وزیر ارشاد و ابقای او
: قتل‌های زنجیره‌ای منتقدان حکومت
اطلاعیه وزارت اطلاعات مبنی بر دست داشتن \'عناصر خودسر\' در قتل‌ها
برگزاری نخستین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا
حادثه کوی دانشگاه تهران
ترور سعید حجاریان
تشکیل ششمین دوره مجلس با اکثریت اصلاح طلب
کناره گیری مهاجرانی از وزارت ارشاد
...
محمود احمدی‌نژاد ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ و در حال فعالیت
تحولات و حوادث مهم:
نفی هولوکاست و تاکید بر پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
ارائه طرح وام دادن به بنگاه‌های زودبازده در بودجه سال ۸۵
تصمیم آژانس برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت
صدور نخستین قطعنامه شورای امنیت درباره پرونده هسته‌ای ایران
انتخابات سومین دوره شوراها
انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی
انحلال شوراهای عالی توسط رئیس جمهوری
آغاز به کار مجلس هشتم با اکثریت اصولگرایان مصوبه مجمع تشخیص مصلحت برای احیای شوراهای عالی
پیام تبریک احمدی نژاد به اوباما رئیس جمهوری منتخب آمریکا
پیام نوروزی اوباما به مردم و رهبران ایران
ابوالحسن بنی صدر 15 بهمن 1358 31 خرداد 1360
برخی از حوادث و تحولات:
تشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی
صدور فرمان تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی از سوی امام خمینی
معرفی محمدعلی رجایی به عنوان نخست وزیر به مجلس
آغاز جنگ عراق با ایران
آزادی آخرین گروگانهای آمریکایی و پایان بحران گروگانگیری
برکناری ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح
اعلام ارتداد اعضای جبهه ملی توسط امام خمینی
ورود سازمان مجاهدین خلق به جنگ مسلحانه با حکومت
رای مجلس اول به عدم کفایت سیاسی رئیس جمهوری
برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری به وسیله امام خمینی
محمد علی رجایی 12 مرداد 1360 8 شهریور 1360
برخی از تحولات و حوادث مهم:
(پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، دولت محمدعلی رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد. درگیری میان حکومت و سازمان مجاهدین خلق ایران ادامه یافت. روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دفتر حزب جمهوری منفجر شد و رهبر آن محمد بهشتی و عده زیادی از اعضای حزب کشته شدند)
معرفی محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر به مجلس
کشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
سید علی خامنه ای 17 مهر 1360 و 13شهریور 1364 13 شهریور 1364 و 12مرداد 1368
برخی از تحولات و حوادث مهم
پس از انفجار دفتر نخست وزیری و کشته شدن رئیس جمهوری و نخست وزیر،آیت الله مهدوی کنی مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. دولت او روز ۵ مهر ۱۳۵۹ تشکیل ستاد بسیج اقتصادی را تصویب و سهمیه بندی کالاهای اساسی را آغاز کرد)
معرفی میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر به مجلس
آزادی خرمشهر
بازگشایی دانشگاه‌ها پس از انقلاب فرهنگی
آغاز به کار دوره دوم مجلس شورای اسلامی
معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
نامه امام خمینی به علی خامنه‌ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
...
علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی ۱۲ مرداد ۱۳۶۸ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۶
برخی از تحولات و حوادث مهم
اجرای اولین برنامه توسعه پس از انقلاب و آغاز اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
در پیش گرفتن سیاست تنش زدایی در روابط خارجی
آغاز اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
آغاز به کار دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
عقب نشینی دولت از اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
امضای قانون تحریم سرمایه گذاری‌های بزرگ در ایران (قانون داماتو) توسط بیل کلینتون
محمد خاتمی ۱۲ مرداد ۱۳۷۶ و ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۴
برخی از حودث و تحولات:
آغاز محاکمه کرباسچی شهردار تهران
استیضاح و برکناری عبدالله نوری وزیر کشور
استیضاح مهاجرانی، وزیر ارشاد و ابقای او
: قتل‌های زنجیره‌ای منتقدان حکومت
اطلاعیه وزارت اطلاعات مبنی بر دست داشتن 'عناصر خودسر' در قتل‌ها
برگزاری نخستین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا
حادثه کوی دانشگاه تهران
ترور سعید حجاریان
تشکیل ششمین دوره مجلس با اکثریت اصلاح طلب
کناره گیری مهاجرانی از وزارت ارشاد
...
محمود احمدی‌نژاد ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ و در حال فعالیت
تحولات و حوادث مهم:
نفی هولوکاست و تاکید بر پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
ارائه طرح وام دادن به بنگاه‌های زودبازده در بودجه سال ۸۵
تصمیم آژانس برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت
صدور نخستین قطعنامه شورای امنیت درباره پرونده هسته‌ای ایران
انتخابات سومین دوره شوراها
انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی
انحلال شوراهای عالی توسط رئیس جمهوری
آغاز به کار مجلس هشتم با اکثریت اصولگرایان مصوبه مجمع تشخیص مصلحت برای احیای شوراهای عالی
پیام تبریک احمدی نژاد به اوباما رئیس جمهوری منتخب آمریکا
پیام نوروزی اوباما به مردم و رهبران ایران
برخی از حوادث و تحولات:
تشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی
صدور فرمان تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی از سوی امام خمینی
معرفی محمدعلی رجایی به عنوان نخست وزیر به مجلس
آغاز جنگ عراق با ایران
آزادی آخرین گروگانهای آمریکایی و پایان بحران گروگانگیری
برکناری ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح
اعلام ارتداد اعضای جبهه ملی توسط امام خمینی
ورود سازمان مجاهدین خلق به جنگ مسلحانه با حکومت
رای مجلس اول به عدم کفایت سیاسی رئیس جمهوری
برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری به وسیله امام خمینی
محمد علی رجایی 12 مرداد 1360 8 شهریور 1360
برخی از تحولات و حوادث مهم:
(پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، دولت محمدعلی رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد. درگیری میان حکومت و سازمان مجاهدین خلق ایران ادامه یافت. روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دفتر حزب جمهوری منفجر شد و رهبر آن محمد بهشتی و عده زیادی از اعضای حزب کشته شدند)
معرفی محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر به مجلس
کشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
سید علی خامنه ای 17 مهر 1360 و 13شهریور 1364 13 شهریور 1364 و 12مرداد 1368
برخی از تحولات و حوادث مهم
پس از انفجار دفتر نخست وزیری و کشته شدن رئیس جمهوری و نخست وزیر،آیت الله مهدوی کنی مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. دولت او روز ۵ مهر ۱۳۵۹ تشکیل ستاد بسیج اقتصادی را تصویب و سهمیه بندی کالاهای اساسی را آغاز کرد)
معرفی میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر به مجلس
آزادی خرمشهر
بازگشایی دانشگاه‌ها پس از انقلاب فرهنگی
آغاز به کار دوره دوم مجلس شورای اسلامی
معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
نامه امام خمینی به علی خامنه‌ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
...
علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی ۱۲ مرداد ۱۳۶۸ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۶
برخی از تحولات و حوادث مهم
اجرای اولین برنامه توسعه پس از انقلاب و آغاز اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
در پیش گرفتن سیاست تنش زدایی در روابط خارجی
آغاز اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
آغاز به کار دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
عقب نشینی دولت از اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
امضای قانون تحریم سرمایه گذاری‌های بزرگ در ایران (قانون داماتو) توسط بیل کلینتون
محمد خاتمی ۱۲ مرداد ۱۳۷۶ و ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۴
برخی از حودث و تحولات:
آغاز محاکمه کرباسچی شهردار تهران
استیضاح و برکناری عبدالله نوری وزیر کشور
استیضاح مهاجرانی، وزیر ارشاد و ابقای او
: قتل‌های زنجیره‌ای منتقدان حکومت
اطلاعیه وزارت اطلاعات مبنی بر دست داشتن 'عناصر خودسر' در قتل‌ها
برگزاری نخستین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا
حادثه کوی دانشگاه تهران
ترور سعید حجاریان
تشکیل ششمین دوره مجلس با اکثریت اصلاح طلب
کناره گیری مهاجرانی از وزارت ارشاد
...
محمود احمدی‌نژاد ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ و در حال فعالیت
تحولات و حوادث مهم:
نفی هولوکاست و تاکید بر پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
ارائه طرح وام دادن به بنگاه‌های زودبازده در بودجه سال ۸۵
تصمیم آژانس برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت
صدور نخستین قطعنامه شورای امنیت درباره پرونده هسته‌ای ایران
انتخابات سومین دوره شوراها
انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی
انحلال شوراهای عالی توسط رئیس جمهوری
آغاز به کار مجلس هشتم با اکثریت اصولگرایان مصوبه مجمع تشخیص مصلحت برای احیای شوراهای عالی
پیام تبریک احمدی نژاد به اوباما رئیس جمهوری منتخب آمریکا
پیام نوروزی اوباما به مردم و رهبران ایران
موسی شکری زاده
ساعت10:00---10 آذر 1391
دوره اول:
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 5/11/58 در سراسر كشور برگزار گردید. در این انتخابات 124 نفر داوطلب شدند كه صلاحیت هیچ یك رد نشد و تمامی این افراد وارد میدان رقابت شدند. جمعیت واجد شرایط جهت شركت در این انتخابات 20857391 نفر بود كه از این تعداد مجموع آراء شركت كنندگان 14152902 نفر یعنی 67.86% از مردم مشاركت نمودند. براساس ماده 5 لایحه قانونی انتخابات اولین رئیس جمهوری ایران مصوب 28/9/58 شورای انقلاب «وزارت كشور فهرست داوطلبان ریاست جمهوری كه حائز شرایط تشخیص داده شد را جهت تأیید صلاحیت به حضور رهبر انقلاب تقدیم می نماید.» با این وصف تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات اولیه ریاست جمهوری به عهده حضرت امام خمینی (ره) بود و ایشان تمام 124 نفر را تأیید و در نهایت 107 نفر در روز رأی گیری به رقابت پرداختند.
چهره های شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارتند از: ابوالحسن بنی صدر (وزیر دارایی وقت) با 10753752 رأی (75.7%) و دكتر حسن حبیبی (وزیر علوم و آموزش عالی وقت) با 852/676 رأی (4.78%)، دكتر كاظم سامی سرپرست جمعیت شیرخورشید سرخ ایران با 161/90 رأی (0.64%) از چهره های شاخص دیگر صادق خلخالی، مسعود رجوی، سید احمد محسن(استاندار خوزستان) نیز بودند.
اولین رئیس جمهور كشور بنِی صدر انتخاب گردید كه پس از عزل وی توسط مجلس و حضرت امام (ره)، در یك سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید.
دوره دوم:
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/60 پس از گذشت یك سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار گردید. براساس قانون مورخ 13/4/60 مصوب مجلس شورای ملی (اسلامی) تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد. در این دوره 71 نفر داوطلب شدند كه فقط صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت در این انتخابات بوده اند كه از این تعداد 14573803 نفر یعنی 64.24% مردم شركت كردند.
چهار چهره شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارت بودند از: سیداكبر پرورش(نماینده مجلس) با 339646 رأی (2.67%)، عباس شیبانی (پزشك) با 658498 رأی (4.53%)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) با 249457 رأی (1.72%) كه منتخب این دوره محمدعلی رجایی از میان 14573803 نفر شركت كننده (64.24%)، تعداد 12770050 رأی (90%) را به دست آورد كه حكم تنفیذ وی توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد. داستان تواضع و خشوع او در مقابل ولایت امر مسلمین و بوسه بر دستان مبارك حضرت امام خمینی(ره) در هنگام دریافت حكم ریاست جمهوری داستانی ماندگار در تاریخ انقلاب و نظام است.
افتخار نظام جمهوری اسلامی در طول 26 سال گذشته، تلفیقی از دینداری و مردم سالاری در مدل جمهوری اسلامی است
دوره سوم:
پس از شهادت رئیس جمهور شهید رجایی در هشتم شهریور 60 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد و این انتخابات در تاریخ 10/7/60 برگزار گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16846715 نفر یعنی معادل 74.26% شركت نمودند. در این دوره 46 نفر داوطلب شدند كه پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد. این افراد عبارت بودند از پرورش(نماینده مجلس) با 348294 رأی (2.02%) حضرت آیت الله خامنه ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) با 15905987 (95%) رأی زواره ای (معاون وزارت كشور)با 59058 رأی (0.38%) و دكتر غفوری فرد با 80545 رأی (0.48%)
نكته حائز اهمیت آن كه آقایان محمدرضا مهدوی كنی، علی موحدی ساوجی و دكتر ولایتی از جمله داوطلبان بودند كه برخی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و برخی نیز وارد میدان رقابت نشدند. منتخب این دوره حضرت آیت الله خامنه ای بود كه حكم تنفیذ وی در تاریخ 17/7/60 توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد.
دوره چهارم:
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/64 در سراسر كشور برگزار شد. در این انتخابات 50 نفر داوطلب شدند كه شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید نمود. در این انتخابات 25133802 نفر واجد شرایط بودند كه از این تعداد 14238587 نفر معادل 54.78% شركت نمودند. نامزدهای این دوره و آرای آنها عبارتند از: حضرت آیت الله خامنه ای با 12205012 رأی (85%) عسگر اولادی مسلمان با 278113 رأی (1.95%) و محمود كاشانی (استاد دانشگاه) 1402953 رأی (9.85%).
دوره پنجم:
انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبر فقید انقلاب در تاریخ 6/5/68 برگزار شد. این در حالی بود كه چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه نماید. اما به علت ارتحال رهبر فقید انقلاب در تاریخ 14/4/68 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه ششم مرداد ماه برگزار گردید و این دوره یك ماه و نیم زودتر از موعد مقرر آغاز گردید. در فاصله ارتحال رهبر كبیر انقلاب و انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری، امورات مربوط به رئیس جمهوری توسط رهبر جدید انجام می گرفت. در این انتخابات 30139598 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16452677 نفر شركت كردند یعنی 54.59% واجدین شرایط.
همچنین در پنجمین دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر ایشان تایید صلاحیت شدند كه عبارتند از: هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15550528رای(94%) و شیبانی(نماینده مجلس) با 635165 رای (3.86%).
دوره ششم:
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/72 برگزار گردید. در این انتخابات 33156055 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16796787 نفر معادل 50.66% شركت نمودند. شورای نگهبان از میان 128 نفری كه ثبت نام كرده بودند 4 نفر را تأیید نمود كه عبارتند از : دكتر توكلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) با 4026879 رأی (23.97%)، جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با 1498084 رأی (8.92%) طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387655 رأی (2.31%) هاشمی رفسنجانی با 10566499 رأی (63%).
دوره هفتم:
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/76 برگزار گردید. در این دوره 36466487 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 29145745 نفر شركت نمودند كه معادل 79.92% بود و در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند كه از این تعداد چهار نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند. حجت الاسلام خاتمی با 20138784 رأی (69%) حجت الاسلام ناطق
نوری با 7248317 رأی، محمد ری شهری با 744205 رأی، زواره ای با 772707 رأی. حكم تنفیذ حجت الاسلام خاتمی در 12/5/76 از سوی مقام معظم رهبری صادر شد.
دوره هشتم:
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/80 برگزار گردید. در این دوره 42170230 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 28155969نفر شركت نمودند كه معادل 67.77% ضریب مشاركت مردم بود. در این انتخابات از میان817 داوطلب ثبت نام كننده، تعداد 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند كه سید محمد خاتمی بار دوم با 21659053 رأی (77%) و پس از آن دكتر توكلی، شمخانی، غفوری فرد، فلاحیان و جاسبی و..
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 5/11/58 در سراسر كشور برگزار گردید. در این انتخابات 124 نفر داوطلب شدند كه صلاحیت هیچ یك رد نشد و تمامی این افراد وارد میدان رقابت شدند. جمعیت واجد شرایط جهت شركت در این انتخابات 20857391 نفر بود كه از این تعداد مجموع آراء شركت كنندگان 14152902 نفر یعنی 67.86% از مردم مشاركت نمودند. براساس ماده 5 لایحه قانونی انتخابات اولین رئیس جمهوری ایران مصوب 28/9/58 شورای انقلاب «وزارت كشور فهرست داوطلبان ریاست جمهوری كه حائز شرایط تشخیص داده شد را جهت تأیید صلاحیت به حضور رهبر انقلاب تقدیم می نماید.» با این وصف تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات اولیه ریاست جمهوری به عهده حضرت امام خمینی (ره) بود و ایشان تمام 124 نفر را تأیید و در نهایت 107 نفر در روز رأی گیری به رقابت پرداختند.
چهره های شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارتند از: ابوالحسن بنی صدر (وزیر دارایی وقت) با 10753752 رأی (75.7%) و دكتر حسن حبیبی (وزیر علوم و آموزش عالی وقت) با 852/676 رأی (4.78%)، دكتر كاظم سامی سرپرست جمعیت شیرخورشید سرخ ایران با 161/90 رأی (0.64%) از چهره های شاخص دیگر صادق خلخالی، مسعود رجوی، سید احمد محسن(استاندار خوزستان) نیز بودند.
اولین رئیس جمهور كشور بنِی صدر انتخاب گردید كه پس از عزل وی توسط مجلس و حضرت امام (ره)، در یك سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید.
دوره دوم:
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/60 پس از گذشت یك سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار گردید. براساس قانون مورخ 13/4/60 مصوب مجلس شورای ملی (اسلامی) تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد. در این دوره 71 نفر داوطلب شدند كه فقط صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت در این انتخابات بوده اند كه از این تعداد 14573803 نفر یعنی 64.24% مردم شركت كردند.
چهار چهره شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارت بودند از: سیداكبر پرورش(نماینده مجلس) با 339646 رأی (2.67%)، عباس شیبانی (پزشك) با 658498 رأی (4.53%)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) با 249457 رأی (1.72%) كه منتخب این دوره محمدعلی رجایی از میان 14573803 نفر شركت كننده (64.24%)، تعداد 12770050 رأی (90%) را به دست آورد كه حكم تنفیذ وی توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد. داستان تواضع و خشوع او در مقابل ولایت امر مسلمین و بوسه بر دستان مبارك حضرت امام خمینی(ره) در هنگام دریافت حكم ریاست جمهوری داستانی ماندگار در تاریخ انقلاب و نظام است.
افتخار نظام جمهوری اسلامی در طول 26 سال گذشته، تلفیقی از دینداری و مردم سالاری در مدل جمهوری اسلامی است
دوره سوم:
پس از شهادت رئیس جمهور شهید رجایی در هشتم شهریور 60 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد و این انتخابات در تاریخ 10/7/60 برگزار گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16846715 نفر یعنی معادل 74.26% شركت نمودند. در این دوره 46 نفر داوطلب شدند كه پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد. این افراد عبارت بودند از پرورش(نماینده مجلس) با 348294 رأی (2.02%) حضرت آیت الله خامنه ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) با 15905987 (95%) رأی زواره ای (معاون وزارت كشور)با 59058 رأی (0.38%) و دكتر غفوری فرد با 80545 رأی (0.48%)
نكته حائز اهمیت آن كه آقایان محمدرضا مهدوی كنی، علی موحدی ساوجی و دكتر ولایتی از جمله داوطلبان بودند كه برخی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و برخی نیز وارد میدان رقابت نشدند. منتخب این دوره حضرت آیت الله خامنه ای بود كه حكم تنفیذ وی در تاریخ 17/7/60 توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد.
دوره چهارم:
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/64 در سراسر كشور برگزار شد. در این انتخابات 50 نفر داوطلب شدند كه شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید نمود. در این انتخابات 25133802 نفر واجد شرایط بودند كه از این تعداد 14238587 نفر معادل 54.78% شركت نمودند. نامزدهای این دوره و آرای آنها عبارتند از: حضرت آیت الله خامنه ای با 12205012 رأی (85%) عسگر اولادی مسلمان با 278113 رأی (1.95%) و محمود كاشانی (استاد دانشگاه) 1402953 رأی (9.85%).
دوره پنجم:
انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبر فقید انقلاب در تاریخ 6/5/68 برگزار شد. این در حالی بود كه چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه نماید. اما به علت ارتحال رهبر فقید انقلاب در تاریخ 14/4/68 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه ششم مرداد ماه برگزار گردید و این دوره یك ماه و نیم زودتر از موعد مقرر آغاز گردید. در فاصله ارتحال رهبر كبیر انقلاب و انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری، امورات مربوط به رئیس جمهوری توسط رهبر جدید انجام می گرفت. در این انتخابات 30139598 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16452677 نفر شركت كردند یعنی 54.59% واجدین شرایط.
همچنین در پنجمین دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر ایشان تایید صلاحیت شدند كه عبارتند از: هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15550528رای(94%) و شیبانی(نماینده مجلس) با 635165 رای (3.86%).
دوره ششم:
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/72 برگزار گردید. در این انتخابات 33156055 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16796787 نفر معادل 50.66% شركت نمودند. شورای نگهبان از میان 128 نفری كه ثبت نام كرده بودند 4 نفر را تأیید نمود كه عبارتند از : دكتر توكلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) با 4026879 رأی (23.97%)، جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با 1498084 رأی (8.92%) طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387655 رأی (2.31%) هاشمی رفسنجانی با 10566499 رأی (63%).
دوره هفتم:
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/76 برگزار گردید. در این دوره 36466487 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 29145745 نفر شركت نمودند كه معادل 79.92% بود و در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند كه از این تعداد چهار نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند. حجت الاسلام خاتمی با 20138784 رأی (69%) حجت الاسلام ناطق
نوری با 7248317 رأی، محمد ری شهری با 744205 رأی، زواره ای با 772707 رأی. حكم تنفیذ حجت الاسلام خاتمی در 12/5/76 از سوی مقام معظم رهبری صادر شد.
دوره هشتم:
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/80 برگزار گردید. در این دوره 42170230 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 28155969نفر شركت نمودند كه معادل 67.77% ضریب مشاركت مردم بود. در این انتخابات از میان817 داوطلب ثبت نام كننده، تعداد 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند كه سید محمد خاتمی بار دوم با 21659053 رأی (77%) و پس از آن دكتر توكلی، شمخانی، غفوری فرد، فلاحیان و جاسبی و..
دوره اول
- تاریخ برگزاری: ۵ بهمن ۱۳۵۸
- رئیس جمهور انتخاب شده: بنی صدر با ۱۰ میلیون و ۷۵۳ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
۷ خرداد ۱۳۵۹:درست شدن اولین مجلس شورای اسلامی
۲۳ خرداد ۱۳۵۹:صادر شدن فرمان تشکیل شتاد انقلاب فرهنگی از طرف امام خمینی
۱۹ مرداد ۱۳۵۹:انتخاب شدن رجایی به عنوان نخست وزیر
۳۱ شهریور ۱۳۵۹:شروع جنگ ایران-عراق
۳۰ دی ۱۳۵۹:آزادشدن آخرین گروگانهای آمریکایی
۲۰ خرداد ۱۳۶۰:برکنارشدن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح
۲۵ خرداد ۱۳۶۰:امام خمینی ااعلام کرد که اعضای جبهه ی ملی مسلمان نیستند
۳۰ خرداد ۱۳۶۰:شروع جنگ با منافقین
۳۱ خرداد ۱۳۶۰:نمایندگان مجلس به نداشتن کفایت سیاسی بنی صدر رای دادند
۱ تیر ۱۳۶۰:امام خمینی بنی صدر را از ریاست جمهوری برکنار کرد
دوره دوم
- تاریخ برگزاری: ۲ مرداد ۱۳۶۰
- رئیس جمهور انتخاب شده: رجایی با ۱۲ میلیون و ۷۷۰ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
پس از برکناری بنی صدر از رباست جمهوری، دولت رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد.
درگیری بین حکومت و منافقین ادامه پیدا کرد.
روز ۷ تیر ۱۳۶۰:دفتر حزب جمهوری منفجر شد و بهشتی به همراه عده زیادی از اعضای حزب شهید شدند
۱۳ مرداد ۱۳۶۰:انتخاب شدن باهنر به عنوان نخست وزیر
۸ شهریور ۱۳۶۰:شهید شدن شدن رجایی و باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
دوره سوم
- تاریخ برگزاری: ۱۰ مهر ۱۳۶۰
- رئیس جمهور انتخاب شده:آیت الله خامنه ای با ۱۵ میلیون و ۹۰6 هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
بعد از منفجر شدن دفتر نخست وزیر و شهید شدن رئیس جمهور و نخست وزیر،آیت الله مهدوی کنی مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. دولت او روز ۵ مهر ۱۳۵۹ تشکیل ستاد بسیج اقتصادی را تصویب و سهمیه بندی کالاهای اساسی را شروع کرد
۵ آبان ۱۳۶۰:انتخاب میر حسن موسوی برای نخست وزیری
۳ خرداد ۱۳۶۱: آزادی خرمشهر
۲۷ آذر ۱۳۶۱: باز شدن دانشگاه ها پس از انقلاب فرهنگی
۷ خرداد ۱۳۶۳: شروع کار دوره دوم مجلس شورای اسلامی
دوره چهارم
- رئیس جمهور انتخاب شده:آیت الله خامنه ای با ۱۲ میلیون و ۲۰۵ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
۱۸ مهر ۱۳۶۴:انتخاب دوباره موسوی برای نخست وزیری،
۱۲ خرداد ۱۳۶۶:از بین رفتن حزب جمهوری اسلامی به دلیل اختلاف در مورد مشی اقتصادی
۱۷ بهمن ۱۳۶۶:امام خمینی دیتور داد تا محلس تشخیص مصلحت نظام تشکیل شود
۲۵ فروردین ۱۳۶۷:امام خمینی با تشکیل مجمع روحانی های مبارز موافقت کرد
خرداد ۱۳۶۷:درست شدن سومین دوره مجلس
۲۹ تیر ۱۳۶۷:قبول کردن قطع نامه ۵۹۸ توسط ایران
۱۵ شهریور ۱۳۶۷:امام خمینی با استعفای موسوی از نخست وزیری مخالفت کرد
۲۵ بهمن ۱۳۶۷:امام خمینی فتوای قتل سلمان رشدی را صادر کرد
۸ فروردین ۱۳۶۸: آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری برکنار شد
۱۳ خرداد ۱۳۶۸:فوت امام خمینی
۱۴ خرداد ۱۳۶۸:مجلس خبرگان آیت الله خامنه ای را به عنوان رهبر انتخاب کرد
۶ مرداد ۱۳۶۸:حذف نخست وزیری و حذف شرط مرجعیت برای رهبری
دوره پنجم
- تاریخ برگزاری: ۶ مرداد ۱۳۶۸
- رئیس جمهور انتخاب شده: رفسنجانی با ۱۵ میلیون و ۵۵۰ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
اجرای اولین برنامه توسعه بعد از انقلاب و شروع اجرای سیاست تغییر رویه ی اقتصادی
شروع گرفتن سیاست تنش زدایی در رابطه با کشور های دیکر
شروع اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
۷ خرداد ۱۳۷۱:شروع شدن دوره چهارم مجلس
ورهد ششم
- تاریخ برگزاری: ۲۱ خرداد ۱۳۷۲
- رئیس جمهور انتخاب شده:رفسنجانی با ۱۰ میلیون و ۵۶۶ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
عقب نشینی دولت از اجرای سیاست تغییر رویه ی اقتصادی
۲۴ اسفند ۱۳۷۳:امضای قانون تحریم سرمایه گذاری های بزرگ در ایران توسط بیل کلینتون
اسفند ۱۳۷۴:درست شدن حزب کارگزاران سازندگی در نزدیکی انتخابات مجلس پنجم
۱۲ خرداد ۱۳۷۵:شروع دوره پنجم مجلس شورای اسلامی
دوره هفتم
- تاریخ برگزاری: ۲ خرداد ۱۳۷۶
- رئیس جمهور انتخاب شده: محمد خاتمی با ۲۰ میلیون و ۱۳۸ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
۱۷ خرداد ۱۳۷۷:شروع محاکمه کرباسچی شهردار تهران
۳۱ خرداد ۱۳۷۷:برکناری عبدالله نوری وزیر کشور
۱۱ اردیبهشت ۱۳۷۷:استیضاح مهاجرانی، وزیر ارشاد
پائیز ۱۳۷۷:قتل های زنجیره ای منتقدان حکومت
۱۵ دی ۱۳۷۷:اطلاعیه وزارت اطلاعات مبنی بر دست داشتن 'عناصر خودسر' در قتل ها
۷ اسفند ۱۳۷۷:برگزارشدن اولین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا
۱۸ تیر ۱۳۷۸:حمله به کوی دانشگاه تهران
۲۲ اسفند ۱۳۷۸:ترور سعید حجاریان
۷ خرداد ۱۳۷۹:شروع ششمین دوره مجلس
۲۴ آذر ۱۳۷۹:استعفای مهاجرانی از وزارت ارشاد
۲۰شهریور ۱۳۸۰: حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در آمریکا
دوره هشتم
- تاریخ برگزاری: ۱۸ خرداد ۱۳۸۰
- رئیس جمهور انتخاب شده: محمد خاتمی با ۲۱ میلیون و ۶۵۹ هزار و ۵۳ رای
تحولات و حوادث مهم:
۱۹ اسفند ۱۳۸۱: برگزارشدن دومین دوره انتخابات شوراها
۲۹ اسفند ۱۳۸۱: آغاز حمله آمریکا به عراق
۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲: انتخاب احمدی نژاد به عنوان شهردار تهران
۵ دی ۱۳۸۲: زلزله بم
۲۰ دی ۱۳۸۲: رد صلاحیت گسترده نامزدهای انتخابات مجلس
۳۰ فروردین ۱۳۸۳: پس گرفتن لایحه های دوگانه رئیس جمهوری پس از مخالفت شورای نگهبان
۱۷ خرداد ۱۳۸۳:شروع مجلس هفتم
۳۱ شهریور ۱۳۸۳: مخالفت مجلس هفتم با قراردادهای ترک سل و تاو
۱۲ مهر ۱۳۸۳:برکناری احمد خرم، وزیر راه و ترابری
۲ آذر ۱۳۸۳: آغاز تعلیق غنی سازی اورانیوم توسط ایران
۸ مرداد ۱۳۸۴: اعلام تصمیم ایران برای شروع دوباره ی غنی سازی
دوره نهم
مرحله اول
- تاریخ برگزاری: ۲۷ خرداد ۱۳۸۴
- راه یافتگان به مرحله دوم:
- اکبر هاشمی رفسنجانی با ۶ میلیون و ۱۹۰ هزار رای
- محمود احمدی نژاد با ۵ میلیون و ۷۱۸ هزار رای
مرحله دوم
- تاریخ برگزاری: ۳ تیر ۱۳۸۴
- رئیس جمهورانتخاب شده: محمود احمدی نژاد با ۱۷ میلیون و ۲۴۸ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
۴ آبان ۱۳۸۴: انکار هولوکاست و اشاره به پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
۱۱ آبان ۱۳۸۴: تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
۲۵ دی ۱۳۸۴: ارائه طرح وام دادن به بنگاه های زودبازده
۱۵ بهمن ۱۳۸۴: تصمیم آژانس برای رجوع کردن پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت
۹ مرداد ۱۳۸۵: صادر شدن نخستین قطعنامه شورای امنیت در باره پرونده هسته ای ایران
۲۴ آذر ۱۳۸۵: انتخابات سومین دوره شوراها
۱۸ تیر ۱۳۸۶: از بین رفتن سازمان مدیریت و برنامه ریزی
۱۵ بهمن ۱۳۸۶: ازبین رفتن شوراهای عالی توسط رئیس جمهوری
۷ خرداد ۱۳۸۷:شروع مجلس هشتم
۶ مهر ۱۳۸۷: مصوبه مجمع تشخیص مصلحت برای احیای شوراهای عالی
دوره دهم
- رئیس جمهورا
- تاریخ برگزاری: ۵ بهمن ۱۳۵۸
- رئیس جمهور انتخاب شده: بنی صدر با ۱۰ میلیون و ۷۵۳ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
۷ خرداد ۱۳۵۹:درست شدن اولین مجلس شورای اسلامی
۲۳ خرداد ۱۳۵۹:صادر شدن فرمان تشکیل شتاد انقلاب فرهنگی از طرف امام خمینی
۱۹ مرداد ۱۳۵۹:انتخاب شدن رجایی به عنوان نخست وزیر
۳۱ شهریور ۱۳۵۹:شروع جنگ ایران-عراق
۳۰ دی ۱۳۵۹:آزادشدن آخرین گروگانهای آمریکایی
۲۰ خرداد ۱۳۶۰:برکنارشدن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح
۲۵ خرداد ۱۳۶۰:امام خمینی ااعلام کرد که اعضای جبهه ی ملی مسلمان نیستند
۳۰ خرداد ۱۳۶۰:شروع جنگ با منافقین
۳۱ خرداد ۱۳۶۰:نمایندگان مجلس به نداشتن کفایت سیاسی بنی صدر رای دادند
۱ تیر ۱۳۶۰:امام خمینی بنی صدر را از ریاست جمهوری برکنار کرد
دوره دوم
- تاریخ برگزاری: ۲ مرداد ۱۳۶۰
- رئیس جمهور انتخاب شده: رجایی با ۱۲ میلیون و ۷۷۰ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
پس از برکناری بنی صدر از رباست جمهوری، دولت رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد.
درگیری بین حکومت و منافقین ادامه پیدا کرد.
روز ۷ تیر ۱۳۶۰:دفتر حزب جمهوری منفجر شد و بهشتی به همراه عده زیادی از اعضای حزب شهید شدند
۱۳ مرداد ۱۳۶۰:انتخاب شدن باهنر به عنوان نخست وزیر
۸ شهریور ۱۳۶۰:شهید شدن شدن رجایی و باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
دوره سوم
- تاریخ برگزاری: ۱۰ مهر ۱۳۶۰
- رئیس جمهور انتخاب شده:آیت الله خامنه ای با ۱۵ میلیون و ۹۰6 هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
بعد از منفجر شدن دفتر نخست وزیر و شهید شدن رئیس جمهور و نخست وزیر،آیت الله مهدوی کنی مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. دولت او روز ۵ مهر ۱۳۵۹ تشکیل ستاد بسیج اقتصادی را تصویب و سهمیه بندی کالاهای اساسی را شروع کرد
۵ آبان ۱۳۶۰:انتخاب میر حسن موسوی برای نخست وزیری
۳ خرداد ۱۳۶۱: آزادی خرمشهر
۲۷ آذر ۱۳۶۱: باز شدن دانشگاه ها پس از انقلاب فرهنگی
۷ خرداد ۱۳۶۳: شروع کار دوره دوم مجلس شورای اسلامی
دوره چهارم
- رئیس جمهور انتخاب شده:آیت الله خامنه ای با ۱۲ میلیون و ۲۰۵ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
۱۸ مهر ۱۳۶۴:انتخاب دوباره موسوی برای نخست وزیری،
۱۲ خرداد ۱۳۶۶:از بین رفتن حزب جمهوری اسلامی به دلیل اختلاف در مورد مشی اقتصادی
۱۷ بهمن ۱۳۶۶:امام خمینی دیتور داد تا محلس تشخیص مصلحت نظام تشکیل شود
۲۵ فروردین ۱۳۶۷:امام خمینی با تشکیل مجمع روحانی های مبارز موافقت کرد
خرداد ۱۳۶۷:درست شدن سومین دوره مجلس
۲۹ تیر ۱۳۶۷:قبول کردن قطع نامه ۵۹۸ توسط ایران
۱۵ شهریور ۱۳۶۷:امام خمینی با استعفای موسوی از نخست وزیری مخالفت کرد
۲۵ بهمن ۱۳۶۷:امام خمینی فتوای قتل سلمان رشدی را صادر کرد
۸ فروردین ۱۳۶۸: آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری برکنار شد
۱۳ خرداد ۱۳۶۸:فوت امام خمینی
۱۴ خرداد ۱۳۶۸:مجلس خبرگان آیت الله خامنه ای را به عنوان رهبر انتخاب کرد
۶ مرداد ۱۳۶۸:حذف نخست وزیری و حذف شرط مرجعیت برای رهبری
دوره پنجم
- تاریخ برگزاری: ۶ مرداد ۱۳۶۸
- رئیس جمهور انتخاب شده: رفسنجانی با ۱۵ میلیون و ۵۵۰ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
اجرای اولین برنامه توسعه بعد از انقلاب و شروع اجرای سیاست تغییر رویه ی اقتصادی
شروع گرفتن سیاست تنش زدایی در رابطه با کشور های دیکر
شروع اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
۷ خرداد ۱۳۷۱:شروع شدن دوره چهارم مجلس
ورهد ششم
- تاریخ برگزاری: ۲۱ خرداد ۱۳۷۲
- رئیس جمهور انتخاب شده:رفسنجانی با ۱۰ میلیون و ۵۶۶ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
عقب نشینی دولت از اجرای سیاست تغییر رویه ی اقتصادی
۲۴ اسفند ۱۳۷۳:امضای قانون تحریم سرمایه گذاری های بزرگ در ایران توسط بیل کلینتون
اسفند ۱۳۷۴:درست شدن حزب کارگزاران سازندگی در نزدیکی انتخابات مجلس پنجم
۱۲ خرداد ۱۳۷۵:شروع دوره پنجم مجلس شورای اسلامی
دوره هفتم
- تاریخ برگزاری: ۲ خرداد ۱۳۷۶
- رئیس جمهور انتخاب شده: محمد خاتمی با ۲۰ میلیون و ۱۳۸ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
۱۷ خرداد ۱۳۷۷:شروع محاکمه کرباسچی شهردار تهران
۳۱ خرداد ۱۳۷۷:برکناری عبدالله نوری وزیر کشور
۱۱ اردیبهشت ۱۳۷۷:استیضاح مهاجرانی، وزیر ارشاد
پائیز ۱۳۷۷:قتل های زنجیره ای منتقدان حکومت
۱۵ دی ۱۳۷۷:اطلاعیه وزارت اطلاعات مبنی بر دست داشتن 'عناصر خودسر' در قتل ها
۷ اسفند ۱۳۷۷:برگزارشدن اولین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا
۱۸ تیر ۱۳۷۸:حمله به کوی دانشگاه تهران
۲۲ اسفند ۱۳۷۸:ترور سعید حجاریان
۷ خرداد ۱۳۷۹:شروع ششمین دوره مجلس
۲۴ آذر ۱۳۷۹:استعفای مهاجرانی از وزارت ارشاد
۲۰شهریور ۱۳۸۰: حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در آمریکا
دوره هشتم
- تاریخ برگزاری: ۱۸ خرداد ۱۳۸۰
- رئیس جمهور انتخاب شده: محمد خاتمی با ۲۱ میلیون و ۶۵۹ هزار و ۵۳ رای
تحولات و حوادث مهم:
۱۹ اسفند ۱۳۸۱: برگزارشدن دومین دوره انتخابات شوراها
۲۹ اسفند ۱۳۸۱: آغاز حمله آمریکا به عراق
۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲: انتخاب احمدی نژاد به عنوان شهردار تهران
۵ دی ۱۳۸۲: زلزله بم
۲۰ دی ۱۳۸۲: رد صلاحیت گسترده نامزدهای انتخابات مجلس
۳۰ فروردین ۱۳۸۳: پس گرفتن لایحه های دوگانه رئیس جمهوری پس از مخالفت شورای نگهبان
۱۷ خرداد ۱۳۸۳:شروع مجلس هفتم
۳۱ شهریور ۱۳۸۳: مخالفت مجلس هفتم با قراردادهای ترک سل و تاو
۱۲ مهر ۱۳۸۳:برکناری احمد خرم، وزیر راه و ترابری
۲ آذر ۱۳۸۳: آغاز تعلیق غنی سازی اورانیوم توسط ایران
۸ مرداد ۱۳۸۴: اعلام تصمیم ایران برای شروع دوباره ی غنی سازی
دوره نهم
مرحله اول
- تاریخ برگزاری: ۲۷ خرداد ۱۳۸۴
- راه یافتگان به مرحله دوم:
- اکبر هاشمی رفسنجانی با ۶ میلیون و ۱۹۰ هزار رای
- محمود احمدی نژاد با ۵ میلیون و ۷۱۸ هزار رای
مرحله دوم
- تاریخ برگزاری: ۳ تیر ۱۳۸۴
- رئیس جمهورانتخاب شده: محمود احمدی نژاد با ۱۷ میلیون و ۲۴۸ هزار رای
تحولات و حوادث مهم:
۴ آبان ۱۳۸۴: انکار هولوکاست و اشاره به پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
۱۱ آبان ۱۳۸۴: تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
۲۵ دی ۱۳۸۴: ارائه طرح وام دادن به بنگاه های زودبازده
۱۵ بهمن ۱۳۸۴: تصمیم آژانس برای رجوع کردن پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت
۹ مرداد ۱۳۸۵: صادر شدن نخستین قطعنامه شورای امنیت در باره پرونده هسته ای ایران
۲۴ آذر ۱۳۸۵: انتخابات سومین دوره شوراها
۱۸ تیر ۱۳۸۶: از بین رفتن سازمان مدیریت و برنامه ریزی
۱۵ بهمن ۱۳۸۶: ازبین رفتن شوراهای عالی توسط رئیس جمهوری
۷ خرداد ۱۳۸۷:شروع مجلس هشتم
۶ مهر ۱۳۸۷: مصوبه مجمع تشخیص مصلحت برای احیای شوراهای عالی
دوره دهم
- رئیس جمهورا
پرهام صفرزاده
ساعت22:31---9 آذر 1391
* کل آرا و اخذ شده در داخل و خارج از کشور ۱۴٫۱۴۶٫۶۲۲ رأی
* ابوالحسن بنیصدر رأی ۱۰٫۷۰۹٫۳۳۰
* سید احمد مدنی رأی ۲٫۲۲۴٫۵۵۴
* حسن حبیبی رأی ۶۷۴٫۸۵۹
* داریوش فروهر رأی ۱۳۳٫۴۷۸
* صادق طباطبایی رأی ۱۱۴٫۷۷۶
* کاظم سامی رأی ۸۹٫۲۲۰
* صادق قطب زاده رأی ۴۸٫۵۴۷
* بقیه کاندیداها رأی ۲٫۱۱۰
بنیصدر پس از احراز پست ریاست جمهوری، اهدافی چون دوباره‌سازی مراکز قدرت، از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران، دادگاه‌های انقلاب و کمیته‌ها و ادغام آنها در سایر سازمانهای دولتی، کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار داد بود. بر خلاف خواست حزب جمهوری اسلامی، خمینی به بنیصدر اجازه داد تا پیش از تشکیل مجلس، در ماه بهمن ۱۳۵۸ با ادای سوگند حکم ریاست جمهوری خویش را دریافت کند. او همچنین یک ماه پس از پیروزی در انتخابات، با حکم خمینی به ریاست شورای انقلاب که هیات سیاست‌گذار و نظریه پرداز ایران محسوب می‌شد، منصوب گشت و خمینی همچنین به منظور تثبیت موقعیت او، سمت فرماندهی کل قوا را نیز به او محول کرد.[۱۲] با اینحال کوشش بنیصدر در جهت متمرکزتر کردن قدرت در دست خویش و مسئله وجود مراکز چندگانه قدرت، او را مانند نخست وزیر پیشین مهدی بازرگان، در رویارویی با روحانیون و فعالان حزب جمهوری اسلامی چون علی خامنه‌ای و علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی که می‌کوشیدند تا او را عاملی تشریفاتی و بی‌نفوذ جلوه دهند، [۲] قرار داد و این منازعات، بر فضای سیاسی کشور در دوران ریاست جمهوری او تاثیر بسیار نهاد. بنیصدر در انحلال دادگاه‌های انقلاب، سپاه پاسداران و کمیته‌ها و همچنین تحت کنترل درآوردن قوه قضائیه و رادیو و تلویزیون شکست خورد. خمینی شخصاً، مقام ریاست دیوان عالی کشور را به بهشتی و دادستانی کل را به موسوی اردبیلی که از اعضای بلندپایه حزب جمهوری اسلامی بودند محول نموده بود.[۱۲]
ابوالحسن بنیصدر در حال سوگند یاد کردن در مجلس شورای ملی
نخستین انتخابات مجلس پس از انقلاب در روز ۲۴ اسفند ۵۸ (و دور دوم آن ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۹) در میان اتهاماتی مبنی بر وجود تقلب در آن، برگزار شد. با اعلام نتایج رسمی انتخابات، نامزدهای حزب جمهوری اسلامی، ۱۳۰ کرسی از مجموع ۲۴۱ کرسی را از آن خود نمودند و نامزدهای مورد حمایت بنیصدر و مهدی بازرگان نیز هرکدام تعدادی هر چند اندک از کرسیها را تصاحب کردند.[۲]
ابوالحسن بنیصدر در حال بوسیدن دست آیت الله خمینی
در اواخر فروردین ماه سال ۱۳۵۹ شورای انقلاب با تایید خمینی و با هدف تصفیه دانشگاه‌ها از اساتید و دانشجویان دگراندیش، به اپوزیسیون یا گروه‌های سیاسی منتقد و مخالف نیروهای مذهبی حاکم در جمهوری اسلامی که عمدتا خاستگاه دانشجویی داشته و دانشگاه را فضای امن سیاسی و کانون فعالیتهای خود به شمار می‌آوردند، برای تخلیه دفاتر خود در دانشگاه‌ها مهلتی سه روزه داد. در طی این روزها درگیری و خشونت در دانشگاه‌های ایران به ویژه در دانشگاه تهران به اوج خود رسیده و چند تن کشته و صدها نفر مجروح شده و این سرآغاز رویدادی شد که ازآن به عنوان «انقلاب فرهنگی» یاد می‌شود.[۱۳][۱۴] بنیصدر که آن هنگام از حامیان اصلی انقلاب فرهنگی بود و نیروهای چپ، اصلی‌ترین منتقدان وی محسوب می‌شدند، صبح روز دوم اردیبهشت همراه با انبوهی از مردم تهران به دانشگاه تهران رفت و با سخنرانی خود مصوبه شورای انقلاب را ابلاغ نموده و بر ضرورت انقلاب فرهنگی تأکید کرد. بنیصدر گمان می‌کرد توانایی کنترل و هدایت کردن انقلاب فرهنگی را دارد، لیکن هدایت آن به دست حامیان خمینی افتاد.[۱۴][۱۵][۱۶]
خبر توقیف روزنامه انقلاب اسلامی با صاحب امتیازی و مدیر مسئولی ابوالحسن بنیصدر
مجلس شورای اسلامی که اکثریت آنرا اعضای حزب جمهوری اسلامی تشکیل می‌داد، کاندیداهای بنیصدر را برای احراز پست نخست‌وزیری نپذیرفت این کشمکش حدود یک ماه ادامه یافت و حتی نخست وزیری مصطفی میرسلیم از اعضای حزب جمهوری نیز مورد موافقت مجلس قرار نگرفت. حزب جمهوری، محمدعلی رجایی را معرفی نمود و بر آن پافشاری می‌کرد.[۱۷] بنیصدر سرانجام از روی اکراه و تحت فشارها، رجایی را که مورد تایید او نبود در مرداد ۱۳۵۹ به سمت نخست وزیری دولت خویش انتخاب کرد و مدت کوتاهی پس از عدم قبول بنی صدر در پذیرفتن نامزدهای منتخب رجایی برای کابینه دولت، روابط این دو به تیرگی و ناسازگاری گرایید.
ابوالحسن بنیصدر (چپ) سوار بر موتور در جبهه جنگ ایران و عراق
مدتی بعد در اواخر ماه شهریور همان سال، عراق به خاک ایران یورش برد که آتش جنگی هشت ساله بین این دو کشور را برافروخت.[۲] به جز اختلاف نظر و درگیری او با نخست وزیر و اعضای کابینه، او در ابتدای جنگ به سیاستهایی معتقد بود که موجب مخالفت حزب جمهوری اسلامی و مجلس و روحانیونی که پیشتر از او حمایت کرده بودند، شد. حزب، روزنامه جمهوری اسلامی را منتشر می‌کرد و بنی صدر شروع به انتشار روزنامه انقلاب اسلامی نمود.
در نهم ماه آبان، بنیصدر طی نامه‌ای رسمی به خمینی، وزیران کابینه نخست وزیر را که بی‌کفایت خطاب کرده بود، تهدیدی بزرگ تر از تجاوز عراق به خاک کشور خواند. وی همچنین در این نامه از نادیده گرفتن هشدارهایش درمورد وخیم‌تر شدن اوضاع اقتصادی و پافشاریهایش مبنی بر نیاز به سازماندهی مجدد نیروهای مسلح، گله کرد. این نامه و همچنین مخالفتهای او در گروگان گیری اعضای سفارت آمریکا در تهران، خشم مجلس وقت (که اکثریت آن از اعضای حزب جمهوری اسلامی تشکیل می‌شد) را بر انگیخت. [۲]
بنی صدر در ۱۴ اسفند ۱۳۵۹ در دانشگاه تهران سخنرانی کرد و از وجود شکنجه در زندان‌های ایران خبر داد. این سخنرانی باعث جنجال‌های زیادی را در فضای سیاسی ایران شد.[۱۸] او در ماه‌های آغازین سال ۱۳۶۰ دیگر از حمایت خمینی برخوردار نبود. از آنجاکه به تنهایی توان مقابله با مخالفانش را نداشت و پیشتر هیچگاه به ایجاد یک حزب اقدام نکرده و با هیچ حزبی نیز ائتلاف ننموده بود، با سازمان مجاهدین خلق که سازمانی منتفد حکومت وقت و دارای تشکیلاتی سازمان یافته و مسلح بود، متحد شد.[۱۷] مجاهدین خلق نیز در پی تعارضات شدید با حکومت در سال ۵۹، از بنیصدر حمایت کرده و در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۶۰ از هوادارانشان خواستند تا علیه حکومت در خیابانها حضور یابند.
صحنه‌ای از رویدادهای ۳۰ خرداد ۱۳۶۰
یک روز پس از آن در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، تظاهرات بزرگی در شهرهای مختلف کشور نظیر تهران، آمل، اصفهان، تبریز، شیراز، مشهد، اهواز، اراک، زاهدان، سنندج، همدان، بندرعباس و ارومیه به راه افتاد، چنانکه درتهران حدود پانصدهزار نفر با سازماندهی مجاهدین خلق، در خیابانها به سردادن
* ابوالحسن بنیصدر رأی ۱۰٫۷۰۹٫۳۳۰
* سید احمد مدنی رأی ۲٫۲۲۴٫۵۵۴
* حسن حبیبی رأی ۶۷۴٫۸۵۹
* داریوش فروهر رأی ۱۳۳٫۴۷۸
* صادق طباطبایی رأی ۱۱۴٫۷۷۶
* کاظم سامی رأی ۸۹٫۲۲۰
* صادق قطب زاده رأی ۴۸٫۵۴۷
* بقیه کاندیداها رأی ۲٫۱۱۰
بنیصدر پس از احراز پست ریاست جمهوری، اهدافی چون دوباره‌سازی مراکز قدرت، از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران، دادگاه‌های انقلاب و کمیته‌ها و ادغام آنها در سایر سازمانهای دولتی، کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار داد بود. بر خلاف خواست حزب جمهوری اسلامی، خمینی به بنیصدر اجازه داد تا پیش از تشکیل مجلس، در ماه بهمن ۱۳۵۸ با ادای سوگند حکم ریاست جمهوری خویش را دریافت کند. او همچنین یک ماه پس از پیروزی در انتخابات، با حکم خمینی به ریاست شورای انقلاب که هیات سیاست‌گذار و نظریه پرداز ایران محسوب می‌شد، منصوب گشت و خمینی همچنین به منظور تثبیت موقعیت او، سمت فرماندهی کل قوا را نیز به او محول کرد.[۱۲] با اینحال کوشش بنیصدر در جهت متمرکزتر کردن قدرت در دست خویش و مسئله وجود مراکز چندگانه قدرت، او را مانند نخست وزیر پیشین مهدی بازرگان، در رویارویی با روحانیون و فعالان حزب جمهوری اسلامی چون علی خامنه‌ای و علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی که می‌کوشیدند تا او را عاملی تشریفاتی و بی‌نفوذ جلوه دهند، [۲] قرار داد و این منازعات، بر فضای سیاسی کشور در دوران ریاست جمهوری او تاثیر بسیار نهاد. بنیصدر در انحلال دادگاه‌های انقلاب، سپاه پاسداران و کمیته‌ها و همچنین تحت کنترل درآوردن قوه قضائیه و رادیو و تلویزیون شکست خورد. خمینی شخصاً، مقام ریاست دیوان عالی کشور را به بهشتی و دادستانی کل را به موسوی اردبیلی که از اعضای بلندپایه حزب جمهوری اسلامی بودند محول نموده بود.[۱۲]
ابوالحسن بنیصدر در حال سوگند یاد کردن در مجلس شورای ملی
نخستین انتخابات مجلس پس از انقلاب در روز ۲۴ اسفند ۵۸ (و دور دوم آن ۱۹ اردیبهشت ۱۳۵۹) در میان اتهاماتی مبنی بر وجود تقلب در آن، برگزار شد. با اعلام نتایج رسمی انتخابات، نامزدهای حزب جمهوری اسلامی، ۱۳۰ کرسی از مجموع ۲۴۱ کرسی را از آن خود نمودند و نامزدهای مورد حمایت بنیصدر و مهدی بازرگان نیز هرکدام تعدادی هر چند اندک از کرسیها را تصاحب کردند.[۲]
ابوالحسن بنیصدر در حال بوسیدن دست آیت الله خمینی
در اواخر فروردین ماه سال ۱۳۵۹ شورای انقلاب با تایید خمینی و با هدف تصفیه دانشگاه‌ها از اساتید و دانشجویان دگراندیش، به اپوزیسیون یا گروه‌های سیاسی منتقد و مخالف نیروهای مذهبی حاکم در جمهوری اسلامی که عمدتا خاستگاه دانشجویی داشته و دانشگاه را فضای امن سیاسی و کانون فعالیتهای خود به شمار می‌آوردند، برای تخلیه دفاتر خود در دانشگاه‌ها مهلتی سه روزه داد. در طی این روزها درگیری و خشونت در دانشگاه‌های ایران به ویژه در دانشگاه تهران به اوج خود رسیده و چند تن کشته و صدها نفر مجروح شده و این سرآغاز رویدادی شد که ازآن به عنوان «انقلاب فرهنگی» یاد می‌شود.[۱۳][۱۴] بنیصدر که آن هنگام از حامیان اصلی انقلاب فرهنگی بود و نیروهای چپ، اصلی‌ترین منتقدان وی محسوب می‌شدند، صبح روز دوم اردیبهشت همراه با انبوهی از مردم تهران به دانشگاه تهران رفت و با سخنرانی خود مصوبه شورای انقلاب را ابلاغ نموده و بر ضرورت انقلاب فرهنگی تأکید کرد. بنیصدر گمان می‌کرد توانایی کنترل و هدایت کردن انقلاب فرهنگی را دارد، لیکن هدایت آن به دست حامیان خمینی افتاد.[۱۴][۱۵][۱۶]
خبر توقیف روزنامه انقلاب اسلامی با صاحب امتیازی و مدیر مسئولی ابوالحسن بنیصدر
مجلس شورای اسلامی که اکثریت آنرا اعضای حزب جمهوری اسلامی تشکیل می‌داد، کاندیداهای بنیصدر را برای احراز پست نخست‌وزیری نپذیرفت این کشمکش حدود یک ماه ادامه یافت و حتی نخست وزیری مصطفی میرسلیم از اعضای حزب جمهوری نیز مورد موافقت مجلس قرار نگرفت. حزب جمهوری، محمدعلی رجایی را معرفی نمود و بر آن پافشاری می‌کرد.[۱۷] بنیصدر سرانجام از روی اکراه و تحت فشارها، رجایی را که مورد تایید او نبود در مرداد ۱۳۵۹ به سمت نخست وزیری دولت خویش انتخاب کرد و مدت کوتاهی پس از عدم قبول بنی صدر در پذیرفتن نامزدهای منتخب رجایی برای کابینه دولت، روابط این دو به تیرگی و ناسازگاری گرایید.
ابوالحسن بنیصدر (چپ) سوار بر موتور در جبهه جنگ ایران و عراق
مدتی بعد در اواخر ماه شهریور همان سال، عراق به خاک ایران یورش برد که آتش جنگی هشت ساله بین این دو کشور را برافروخت.[۲] به جز اختلاف نظر و درگیری او با نخست وزیر و اعضای کابینه، او در ابتدای جنگ به سیاستهایی معتقد بود که موجب مخالفت حزب جمهوری اسلامی و مجلس و روحانیونی که پیشتر از او حمایت کرده بودند، شد. حزب، روزنامه جمهوری اسلامی را منتشر می‌کرد و بنی صدر شروع به انتشار روزنامه انقلاب اسلامی نمود.
در نهم ماه آبان، بنیصدر طی نامه‌ای رسمی به خمینی، وزیران کابینه نخست وزیر را که بی‌کفایت خطاب کرده بود، تهدیدی بزرگ تر از تجاوز عراق به خاک کشور خواند. وی همچنین در این نامه از نادیده گرفتن هشدارهایش درمورد وخیم‌تر شدن اوضاع اقتصادی و پافشاریهایش مبنی بر نیاز به سازماندهی مجدد نیروهای مسلح، گله کرد. این نامه و همچنین مخالفتهای او در گروگان گیری اعضای سفارت آمریکا در تهران، خشم مجلس وقت (که اکثریت آن از اعضای حزب جمهوری اسلامی تشکیل می‌شد) را بر انگیخت. [۲]
بنی صدر در ۱۴ اسفند ۱۳۵۹ در دانشگاه تهران سخنرانی کرد و از وجود شکنجه در زندان‌های ایران خبر داد. این سخنرانی باعث جنجال‌های زیادی را در فضای سیاسی ایران شد.[۱۸] او در ماه‌های آغازین سال ۱۳۶۰ دیگر از حمایت خمینی برخوردار نبود. از آنجاکه به تنهایی توان مقابله با مخالفانش را نداشت و پیشتر هیچگاه به ایجاد یک حزب اقدام نکرده و با هیچ حزبی نیز ائتلاف ننموده بود، با سازمان مجاهدین خلق که سازمانی منتفد حکومت وقت و دارای تشکیلاتی سازمان یافته و مسلح بود، متحد شد.[۱۷] مجاهدین خلق نیز در پی تعارضات شدید با حکومت در سال ۵۹، از بنیصدر حمایت کرده و در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۶۰ از هوادارانشان خواستند تا علیه حکومت در خیابانها حضور یابند.
صحنه‌ای از رویدادهای ۳۰ خرداد ۱۳۶۰
یک روز پس از آن در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، تظاهرات بزرگی در شهرهای مختلف کشور نظیر تهران، آمل، اصفهان، تبریز، شیراز، مشهد، اهواز، اراک، زاهدان، سنندج، همدان، بندرعباس و ارومیه به راه افتاد، چنانکه درتهران حدود پانصدهزار نفر با سازماندهی مجاهدین خلق، در خیابانها به سردادن
پرهام صفرزاده
ساعت22:24---9 آذر 1391
دوره اول:
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 5/11/58 در سراسر كشور برگزار گردید. در این انتخابات 124 نفر داوطلب شدند كه صلاحیت هیچ یك رد نشد و تمامی این افراد وارد میدان رقابت شدند. جمعیت واجد شرایط جهت شركت در این انتخابات 20857391 نفر بود كه از این تعداد مجموع آراء شركت كنندگان 14152902 نفر یعنی 67.86% از مردم مشاركت نمودند. براساس ماده 5 لایحه قانونی انتخابات اولین رئیس جمهوری ایران مصوب 28/9/58 شورای انقلاب «وزارت كشور فهرست داوطلبان ریاست جمهوری كه حائز شرایط تشخیص داده شد را جهت تأیید صلاحیت به حضور رهبر انقلاب تقدیم می نماید.» با این وصف تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات اولیه ریاست جمهوری به عهده حضرت امام خمینی (ره) بود و ایشان تمام 124 نفر را تأیید و در نهایت 107 نفر در روز رأی گیری به رقابت پرداختند.
چهره های شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارتند از: ابوالحسن بنی صدر (وزیر دارایی وقت) با 10753752 رأی (75.7%) و دكتر حسن حبیبی (وزیر علوم و آموزش عالی وقت) با 852/676 رأی (4.78%)، دكتر كاظم سامی سرپرست جمعیت شیرخورشید سرخ ایران با 161/90 رأی (0.64%) از چهره های شاخص دیگر صادق خلخالی، مسعود رجوی، سید احمد محسن(استاندار خوزستان) نیز بودند.
اولین رئیس جمهور كشور بنِی صدر انتخاب گردید كه پس از عزل وی توسط مجلس و حضرت امام (ره)، در یك سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید.
دوره دوم:
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/60 پس از گذشت یك سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار گردید. براساس قانون مورخ 13/4/60 مصوب مجلس شورای ملی (اسلامی) تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد. در این دوره 71 نفر داوطلب شدند كه فقط صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت در این انتخابات بوده اند كه از این تعداد 14573803 نفر یعنی 64.24% مردم شركت كردند.
چهار چهره شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارت بودند از: سیداكبر پرورش(نماینده مجلس) با 339646 رأی (2.67%)، عباس شیبانی (پزشك) با 658498 رأی (4.53%)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) با 249457 رأی (1.72%) كه منتخب این دوره محمدعلی رجایی از میان 14573803 نفر شركت كننده (64.24%)، تعداد 12770050 رأی (90%) را به دست آورد كه حكم تنفیذ وی توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد. داستان تواضع و خشوع او در مقابل ولایت امر مسلمین و بوسه بر دستان مبارك حضرت امام خمینی(ره) در هنگام دریافت حكم ریاست جمهوری داستانی ماندگار در تاریخ انقلاب و نظام است.
افتخار نظام جمهوری اسلامی در طول 26 سال گذشته، تلفیقی از دینداری و مردم سالاری در مدل جمهوری اسلامی است
دوره سوم:
پس از شهادت رئیس جمهور شهید رجایی در هشتم شهریور 60 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد و این انتخابات در تاریخ 10/7/60 برگزار گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16846715 نفر یعنی معادل 74.26% شركت نمودند. در این دوره 46 نفر داوطلب شدند كه پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد. این افراد عبارت بودند از پرورش(نماینده مجلس) با 348294 رأی (2.02%) حضرت آیت الله خامنه ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) با 15905987 (95%) رأی زواره ای (معاون وزارت كشور)با 59058 رأی (0.38%) و دكتر غفوری فرد با 80545 رأی (0.48%)
نكته حائز اهمیت آن كه آقایان محمدرضا مهدوی كنی، علی موحدی ساوجی و دكتر ولایتی از جمله داوطلبان بودند كه برخی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و برخی نیز وارد میدان رقابت نشدند. منتخب این دوره حضرت آیت الله خامنه ای بود كه حكم تنفیذ وی در تاریخ 17/7/60 توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد.
دوره چهارم:
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/64 در سراسر كشور برگزار شد. در این انتخابات 50 نفر داوطلب شدند كه شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید نمود. در این انتخابات 25133802 نفر واجد شرایط بودند كه از این تعداد 14238587 نفر معادل 54.78% شركت نمودند. نامزدهای این دوره و آرای آنها عبارتند از: حضرت آیت الله خامنه ای با 12205012 رأی (85%) عسگر اولادی مسلمان با 278113 رأی (1.95%) و محمود كاشانی (استاد دانشگاه) 1402953 رأی (9.85%).
دوره پنجم:
انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبر فقید انقلاب در تاریخ 6/5/68 برگزار شد. این در حالی بود كه چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه نماید. اما به علت ارتحال رهبر فقید انقلاب در تاریخ 14/4/68 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه ششم مرداد ماه برگزار گردید و این دوره یك ماه و نیم زودتر از موعد مقرر آغاز گردید. در فاصله ارتحال رهبر كبیر انقلاب و انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری، امورات مربوط به رئیس جمهوری توسط رهبر جدید انجام می گرفت. در این انتخابات 30139598 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16452677 نفر شركت كردند یعنی 54.59% واجدین شرایط.
همچنین در پنجمین دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر ایشان تایید صلاحیت شدند كه عبارتند از: هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15550528رای(94%) و شیبانی(نماینده مجلس) با 635165 رای (3.86%).
دوره ششم:
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/72 برگزار گردید. در این انتخابات 33156055 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16796787 نفر معادل 50.66% شركت نمودند. شورای نگهبان از میان 128 نفری كه ثبت نام كرده بودند 4 نفر را تأیید نمود كه عبارتند از : دكتر توكلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) با 4026879 رأی (23.97%)، جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با 1498084 رأی (8.92%) طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387655 رأی (2.31%) هاشمی رفسنجانی با 10566499 رأی (63%).
دوره هفتم:
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/76 برگزار گردید. در این دوره 36466487 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 29145745 نفر شركت نمودند كه معادل 79.92% بود و در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند كه از این تعداد چهار نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند. حجت الاسلام خاتمی با 20138784 رأی (69%) حجت الاسلام ناطق
نوری با 7248317 رأی، محمد ری شهری با 744205 رأی، زواره ای با 772707 رأی. حكم تنفیذ حجت الاسلام خاتمی در 12/5/76 از سوی مقام معظم رهبری صادر شد.
دوره هشتم:
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/80 برگزار گردید. در این دوره 42170230 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 28155969نفر شركت نمودند كه معادل 67.77% ضریب مشاركت مردم بود. در این انتخابات از میان817 داوطلب ثبت نام كننده، تعداد 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند كه سید محمد خاتمی بار دوم با 21659053 رأی (77%) و پس از آن دكتر توكلی، شمخانی، غفوری فرد، فلاحیان و جاسبی و... در مرا
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 5/11/58 در سراسر كشور برگزار گردید. در این انتخابات 124 نفر داوطلب شدند كه صلاحیت هیچ یك رد نشد و تمامی این افراد وارد میدان رقابت شدند. جمعیت واجد شرایط جهت شركت در این انتخابات 20857391 نفر بود كه از این تعداد مجموع آراء شركت كنندگان 14152902 نفر یعنی 67.86% از مردم مشاركت نمودند. براساس ماده 5 لایحه قانونی انتخابات اولین رئیس جمهوری ایران مصوب 28/9/58 شورای انقلاب «وزارت كشور فهرست داوطلبان ریاست جمهوری كه حائز شرایط تشخیص داده شد را جهت تأیید صلاحیت به حضور رهبر انقلاب تقدیم می نماید.» با این وصف تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات اولیه ریاست جمهوری به عهده حضرت امام خمینی (ره) بود و ایشان تمام 124 نفر را تأیید و در نهایت 107 نفر در روز رأی گیری به رقابت پرداختند.
چهره های شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارتند از: ابوالحسن بنی صدر (وزیر دارایی وقت) با 10753752 رأی (75.7%) و دكتر حسن حبیبی (وزیر علوم و آموزش عالی وقت) با 852/676 رأی (4.78%)، دكتر كاظم سامی سرپرست جمعیت شیرخورشید سرخ ایران با 161/90 رأی (0.64%) از چهره های شاخص دیگر صادق خلخالی، مسعود رجوی، سید احمد محسن(استاندار خوزستان) نیز بودند.
اولین رئیس جمهور كشور بنِی صدر انتخاب گردید كه پس از عزل وی توسط مجلس و حضرت امام (ره)، در یك سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید.
دوره دوم:
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/60 پس از گذشت یك سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار گردید. براساس قانون مورخ 13/4/60 مصوب مجلس شورای ملی (اسلامی) تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد. در این دوره 71 نفر داوطلب شدند كه فقط صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت در این انتخابات بوده اند كه از این تعداد 14573803 نفر یعنی 64.24% مردم شركت كردند.
چهار چهره شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارت بودند از: سیداكبر پرورش(نماینده مجلس) با 339646 رأی (2.67%)، عباس شیبانی (پزشك) با 658498 رأی (4.53%)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) با 249457 رأی (1.72%) كه منتخب این دوره محمدعلی رجایی از میان 14573803 نفر شركت كننده (64.24%)، تعداد 12770050 رأی (90%) را به دست آورد كه حكم تنفیذ وی توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد. داستان تواضع و خشوع او در مقابل ولایت امر مسلمین و بوسه بر دستان مبارك حضرت امام خمینی(ره) در هنگام دریافت حكم ریاست جمهوری داستانی ماندگار در تاریخ انقلاب و نظام است.
افتخار نظام جمهوری اسلامی در طول 26 سال گذشته، تلفیقی از دینداری و مردم سالاری در مدل جمهوری اسلامی است
دوره سوم:
پس از شهادت رئیس جمهور شهید رجایی در هشتم شهریور 60 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد و این انتخابات در تاریخ 10/7/60 برگزار گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16846715 نفر یعنی معادل 74.26% شركت نمودند. در این دوره 46 نفر داوطلب شدند كه پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد. این افراد عبارت بودند از پرورش(نماینده مجلس) با 348294 رأی (2.02%) حضرت آیت الله خامنه ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) با 15905987 (95%) رأی زواره ای (معاون وزارت كشور)با 59058 رأی (0.38%) و دكتر غفوری فرد با 80545 رأی (0.48%)
نكته حائز اهمیت آن كه آقایان محمدرضا مهدوی كنی، علی موحدی ساوجی و دكتر ولایتی از جمله داوطلبان بودند كه برخی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و برخی نیز وارد میدان رقابت نشدند. منتخب این دوره حضرت آیت الله خامنه ای بود كه حكم تنفیذ وی در تاریخ 17/7/60 توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد.
دوره چهارم:
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/64 در سراسر كشور برگزار شد. در این انتخابات 50 نفر داوطلب شدند كه شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید نمود. در این انتخابات 25133802 نفر واجد شرایط بودند كه از این تعداد 14238587 نفر معادل 54.78% شركت نمودند. نامزدهای این دوره و آرای آنها عبارتند از: حضرت آیت الله خامنه ای با 12205012 رأی (85%) عسگر اولادی مسلمان با 278113 رأی (1.95%) و محمود كاشانی (استاد دانشگاه) 1402953 رأی (9.85%).
دوره پنجم:
انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبر فقید انقلاب در تاریخ 6/5/68 برگزار شد. این در حالی بود كه چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه نماید. اما به علت ارتحال رهبر فقید انقلاب در تاریخ 14/4/68 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه ششم مرداد ماه برگزار گردید و این دوره یك ماه و نیم زودتر از موعد مقرر آغاز گردید. در فاصله ارتحال رهبر كبیر انقلاب و انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری، امورات مربوط به رئیس جمهوری توسط رهبر جدید انجام می گرفت. در این انتخابات 30139598 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16452677 نفر شركت كردند یعنی 54.59% واجدین شرایط.
همچنین در پنجمین دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر ایشان تایید صلاحیت شدند كه عبارتند از: هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15550528رای(94%) و شیبانی(نماینده مجلس) با 635165 رای (3.86%).
دوره ششم:
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/72 برگزار گردید. در این انتخابات 33156055 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16796787 نفر معادل 50.66% شركت نمودند. شورای نگهبان از میان 128 نفری كه ثبت نام كرده بودند 4 نفر را تأیید نمود كه عبارتند از : دكتر توكلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) با 4026879 رأی (23.97%)، جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با 1498084 رأی (8.92%) طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387655 رأی (2.31%) هاشمی رفسنجانی با 10566499 رأی (63%).
دوره هفتم:
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/76 برگزار گردید. در این دوره 36466487 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 29145745 نفر شركت نمودند كه معادل 79.92% بود و در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند كه از این تعداد چهار نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند. حجت الاسلام خاتمی با 20138784 رأی (69%) حجت الاسلام ناطق
نوری با 7248317 رأی، محمد ری شهری با 744205 رأی، زواره ای با 772707 رأی. حكم تنفیذ حجت الاسلام خاتمی در 12/5/76 از سوی مقام معظم رهبری صادر شد.
دوره هشتم:
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/80 برگزار گردید. در این دوره 42170230 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 28155969نفر شركت نمودند كه معادل 67.77% ضریب مشاركت مردم بود. در این انتخابات از میان817 داوطلب ثبت نام كننده، تعداد 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند كه سید محمد خاتمی بار دوم با 21659053 رأی (77%) و پس از آن دكتر توكلی، شمخانی، غفوری فرد، فلاحیان و جاسبی و... در مرا
بني صدر كه روز 12 بهمن 1357 همراه باامام خميني و با هواپيماي حامل وي به تهران آمد در ابتدا چهره ناشناختهاي بود. وي فارغ التحصيل رشته علوم اقتصادي از دانشگاه پاريس است و 20سال از عمر خود را تا زمان پيروزي انقلاب در آن كشور گذرانده است. بني صدر ابتدا در شوراي انقلاب عضويت يافت و سپس با سخنرانيهاي مختلف در جامعه و مناظرهاي كه با بابك زهرايي در دانشگاه تهران انجام داد، توانست خود را به عنوان «روشنفكر تحصيلكرده طرفدار انقلاب» در ميان مردم شاخص گرداند. اين پديده زماني كه وي خود را كانديد انتخابات رياست جمهوري كرد، توانست طرفداران فراواني برايش به وجود آورد.
بنيصدر در اولين انتخابات رياست جمهوري كه در 5 بهمن 1358 و به فاصله كمتر از يك سال پس از پيروزي انقلاب برگزار شد، توانست با حدود 11 ميليون رأي ساير رقيبان خود از جمله شهيد محمد حسن آيت، صادق قطبزاده، دريادار مدني، كاظم سامي، صادق طباطبايي، داريوش فروهر و حسن حبيبي را پشت سر گذاشته و به عنوان اولين رئيس جمهور اسلامي ايران انتخاب گردد.
رياست جمهوري بنيصدر رسماً از 15 بهمن 1358 كه وي در برابر امام خميني سوگند ياد كرد، آغاز شد. در مراسم تنفيذ، امام(ره) طي سخناني فرمودند: «من از آقاي بنيصدر ميخواهم كه مابين قبل و بعد از رياست جمهوري در احوال روحيشان تفاوتي نباشد.» ايشان افزودند: «تنفيذ و نصب اينجانب و رأي ملت مسلمان ايران محدود است به عدم تخلف ايشان از احكام مقدسه اسلام و تبعيت از قانون اساسي.»
رياست جمهوري بنيصدر تنها 17 ماه به طول انجاميد. وي در اين مدت از يكسو با ميدان دادن به گروهكهاي ضدانقلاب سبب تقويت آنان شد و از سوي ديگر دربرابر اكثر مصوبات مجلس شوراي اسلامي، قوه قضائيه، شوراي نگهبان و برخي ديگر از نهادهاي برخاسته از انقلاب ايستادگي كرد.
بنيصدر در دفتر رياست جمهوري خود طيفي از تحصيلكردگاني را گردهم آورد كه اغلب وابسته به گروههاي مخالف انقلاب بودند. اين دفتر تحت نظارت دكتر رضا تقوي از ديپلماتهاي وزارت خارجه حكومت پهلوي افرادي را كه به جبهه ملي، سازمان مجاهدين خلق، حزب رنجبران و ديگر گروهها و سازمانهاي مخالف انقلاب وابسته بودند، گردهم آورد. علاوه بر اين دفتر هماهنگي مردم با رئيس جمهور به كانوني براي تحريك غيرمستقيم مردم عليه ارگانها و نهادهاي برخاسته از انقلاب تبديل شده بود. اين عملكرد كه جامعه ايران را در اولين سالهاي پس از پيروزي انقلاب با موجي از بحران و تنش و درگيري مواجه كرده بود، همراه با عدم شايستگي و صلاحيت بنيصدر در مقام فرماندهي كل نيروهاي مسلح به ويژه در شرايط جنگي و همچنين حمايت صريح و علني وي از سازمان مجاهدين خلق (منافقين) و نقش وي در ميدان دادن به اين سازمان در عرصه اجتماعي و سياسي كشور، سبب شد تا امام خميني روز 20 خرداد 1360 طي حكمي وي را از سمت فرماندهي كل نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران بركنار كند.
10 روز پس از صدور حكم امام، هاشمي رفسنجاني ـ رئيس وقت مجلس شوراي اسلاميـ گزارش آراء نمايندگان مجلس را در مورد عزل بنيصدر از رياست جمهوري به اطلاع امام رساند.
امام (ره) نيز در پاسخ به نامه رئيس مجلس، طي پاسخي، بنيصدر را از رياست جمهوري عزل كردند.
عزل بني صدر اختفاء وي را به مدت 5 هفته در پي داشت. وي سپس همراه مسعود رجوي رييس سازمان مجاهدين خلق (منافقين)، در روز هفتم مرداد 1360 مخفيانه تهران را به قصد پاريس ترك كردند.
فرار بنيصدر يك ماه پس از خلع وي از رياست جمهوري توسط امام و يك هفته پس از انتخاب شهيد محمدعلي رجايي به سمت رياست جمهوري اسلامي ايران صورت گرفت. بنيصدر روز چهارشنبه هفتم مرداد 1360 با يك فروند هواپيماي بوئينگ 707 به خلباني سرهنگ معزي، خلبان ويژه شاه، از كشور گريخت. معزي در ديماه 1357 پس از آن كه شاه را به مصر و سپس به مراكش برد، در بازگشت از مراكش با تظاهر به جانبداري از انقلاب اسلامي، وارد كشور شد. بنيصدر هنگام ورود به فرودگاه مهرآباد و فرار از كشور، سوار بر اتومبيل وانت و ملبس به لباس زنانه بود.
بنيصدر، 12 بهمن 1357 با هواپيماي حامل امام خميني از فرانسه وارد ايران شد؛ در 5 بهمن 1358 به رياست جمهوري رسيد؛ در 30 خرداد 1360 باحكم امام(ره) از فرماندهي كل قوا بركنار شد، در31 خرداد 1360 با تصويب لايحه عدم كفايت سياسي وي براي ادامه رياست جمهوري در مجلس شوراي اسلامي روبرو شد؛ اول تير 1360 متعاقب تصويب لايحه، به حكم امام (ره) از رياست جمهوري عزل شد ودر هفتم مرداد1360 از ايران گريخت. بررسی آماری نه دوره انتخابات ریاست جمهوری می تواند تحلیلی راهگشا و كارآمد در نظر به نوع و برخورد مردم در مشاركت در انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب بالاترین مقام اجرایی كشور باشد.تحلیلی كه امروز نیز مطمئنا باتوجه به گرایش های مختلف در كاندیداها مفید فایده خواهد بود.
مشاركت در حدود 68 درصدی مردم در دور اول ریاست جمهوری باتوجه به این كه تمامی نامزدها به نوعی در چهارچوب حكومت جدید بودند و هركدام به نوعی دعوی به دست آوردن كرسی ریاست بالاترین نهاد اجرایی كشور را داشتند، اولین نكته ای است كه در انتخاب دوره اول به چشم می خورد .علاوه بر فضای مسموم ایجاد شده توسط گروه های ضدانقلاب كه در ان دوران هنوز اجازه فعالیت در صحنه سیاسی را داشتند، رد شدن جلال الدین فارسی كاندیدای مورد تأیید حزب جمهوری اسلامی و بسیاری از تشكل های ارزشی به بهانه تشكیك در ایرانی الاصل بودن نامبرده ازجمله عوامل تنش زا در بستر اجتماعی مشاركت مردمی در بهمن ماه 1358 بود. در دوره دوم اما علی رغم این كه انقلاب نوپای ایران به دنبال اتخاذ مشی مسلحانه و ترورهای كور توسط منافقین و دیگر گروه های ضدانقلاب، وارد یكی از بحرانی ترین مقاطع تاریخی خود شده بود اما با حضور 65 درصدی مردم و رأی در حدود سیزده میلیونی رجایی به دنبال ترور 72 نفر از بهترین یاران انقلاب در هفتم تیر ماه به نوعی واگویه این احساس ملت بود كه شهید رجایی به همراه یار دیرینه اش دكتر باهنر همان نمادهایی هستند كه می توانند استقامت و ایستادگی هرچه باشكوه تر ایران و ایرانی را به تماشا بگذارند و رأی به ایشان به معنای نمایش همبستگی و مقاومت ملت انقلابی ایران است. اگرچه كینه توزی منافقین اجازه نداد كه طعم این همدلی بیشتر از یك ماه در جان و ذائقه ملت ایران بماند، ولی حضور آیت الله خامنه ای در دور سوم كه تنها یك ماه بعداز انتخابات دور دوم بود و مشاركت 75 درصدی مردم و رأی 16.800.000 هزار نفری آیت الله خامنه ای كه چیزی در حدود 95 درصد كل آرای مأخوذه بودنشان داد كه مردم به هر كنش مذبوحانه ای از آنچه و آن كه دشمن می پنداشتند، واكنشی سترگ و حماسه وار نشان داده و مِی دهند اما دور چهارم، پنجم و ششم انتخابات ریاست جمهوری هركدام بنا بر دلایل متعدد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی با م
بنيصدر در اولين انتخابات رياست جمهوري كه در 5 بهمن 1358 و به فاصله كمتر از يك سال پس از پيروزي انقلاب برگزار شد، توانست با حدود 11 ميليون رأي ساير رقيبان خود از جمله شهيد محمد حسن آيت، صادق قطبزاده، دريادار مدني، كاظم سامي، صادق طباطبايي، داريوش فروهر و حسن حبيبي را پشت سر گذاشته و به عنوان اولين رئيس جمهور اسلامي ايران انتخاب گردد.
رياست جمهوري بنيصدر رسماً از 15 بهمن 1358 كه وي در برابر امام خميني سوگند ياد كرد، آغاز شد. در مراسم تنفيذ، امام(ره) طي سخناني فرمودند: «من از آقاي بنيصدر ميخواهم كه مابين قبل و بعد از رياست جمهوري در احوال روحيشان تفاوتي نباشد.» ايشان افزودند: «تنفيذ و نصب اينجانب و رأي ملت مسلمان ايران محدود است به عدم تخلف ايشان از احكام مقدسه اسلام و تبعيت از قانون اساسي.»
رياست جمهوري بنيصدر تنها 17 ماه به طول انجاميد. وي در اين مدت از يكسو با ميدان دادن به گروهكهاي ضدانقلاب سبب تقويت آنان شد و از سوي ديگر دربرابر اكثر مصوبات مجلس شوراي اسلامي، قوه قضائيه، شوراي نگهبان و برخي ديگر از نهادهاي برخاسته از انقلاب ايستادگي كرد.
بنيصدر در دفتر رياست جمهوري خود طيفي از تحصيلكردگاني را گردهم آورد كه اغلب وابسته به گروههاي مخالف انقلاب بودند. اين دفتر تحت نظارت دكتر رضا تقوي از ديپلماتهاي وزارت خارجه حكومت پهلوي افرادي را كه به جبهه ملي، سازمان مجاهدين خلق، حزب رنجبران و ديگر گروهها و سازمانهاي مخالف انقلاب وابسته بودند، گردهم آورد. علاوه بر اين دفتر هماهنگي مردم با رئيس جمهور به كانوني براي تحريك غيرمستقيم مردم عليه ارگانها و نهادهاي برخاسته از انقلاب تبديل شده بود. اين عملكرد كه جامعه ايران را در اولين سالهاي پس از پيروزي انقلاب با موجي از بحران و تنش و درگيري مواجه كرده بود، همراه با عدم شايستگي و صلاحيت بنيصدر در مقام فرماندهي كل نيروهاي مسلح به ويژه در شرايط جنگي و همچنين حمايت صريح و علني وي از سازمان مجاهدين خلق (منافقين) و نقش وي در ميدان دادن به اين سازمان در عرصه اجتماعي و سياسي كشور، سبب شد تا امام خميني روز 20 خرداد 1360 طي حكمي وي را از سمت فرماندهي كل نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران بركنار كند.
10 روز پس از صدور حكم امام، هاشمي رفسنجاني ـ رئيس وقت مجلس شوراي اسلاميـ گزارش آراء نمايندگان مجلس را در مورد عزل بنيصدر از رياست جمهوري به اطلاع امام رساند.
امام (ره) نيز در پاسخ به نامه رئيس مجلس، طي پاسخي، بنيصدر را از رياست جمهوري عزل كردند.
عزل بني صدر اختفاء وي را به مدت 5 هفته در پي داشت. وي سپس همراه مسعود رجوي رييس سازمان مجاهدين خلق (منافقين)، در روز هفتم مرداد 1360 مخفيانه تهران را به قصد پاريس ترك كردند.
فرار بنيصدر يك ماه پس از خلع وي از رياست جمهوري توسط امام و يك هفته پس از انتخاب شهيد محمدعلي رجايي به سمت رياست جمهوري اسلامي ايران صورت گرفت. بنيصدر روز چهارشنبه هفتم مرداد 1360 با يك فروند هواپيماي بوئينگ 707 به خلباني سرهنگ معزي، خلبان ويژه شاه، از كشور گريخت. معزي در ديماه 1357 پس از آن كه شاه را به مصر و سپس به مراكش برد، در بازگشت از مراكش با تظاهر به جانبداري از انقلاب اسلامي، وارد كشور شد. بنيصدر هنگام ورود به فرودگاه مهرآباد و فرار از كشور، سوار بر اتومبيل وانت و ملبس به لباس زنانه بود.
بنيصدر، 12 بهمن 1357 با هواپيماي حامل امام خميني از فرانسه وارد ايران شد؛ در 5 بهمن 1358 به رياست جمهوري رسيد؛ در 30 خرداد 1360 باحكم امام(ره) از فرماندهي كل قوا بركنار شد، در31 خرداد 1360 با تصويب لايحه عدم كفايت سياسي وي براي ادامه رياست جمهوري در مجلس شوراي اسلامي روبرو شد؛ اول تير 1360 متعاقب تصويب لايحه، به حكم امام (ره) از رياست جمهوري عزل شد ودر هفتم مرداد1360 از ايران گريخت. بررسی آماری نه دوره انتخابات ریاست جمهوری می تواند تحلیلی راهگشا و كارآمد در نظر به نوع و برخورد مردم در مشاركت در انتخابات ریاست جمهوری و انتخاب بالاترین مقام اجرایی كشور باشد.تحلیلی كه امروز نیز مطمئنا باتوجه به گرایش های مختلف در كاندیداها مفید فایده خواهد بود.
مشاركت در حدود 68 درصدی مردم در دور اول ریاست جمهوری باتوجه به این كه تمامی نامزدها به نوعی در چهارچوب حكومت جدید بودند و هركدام به نوعی دعوی به دست آوردن كرسی ریاست بالاترین نهاد اجرایی كشور را داشتند، اولین نكته ای است كه در انتخاب دوره اول به چشم می خورد .علاوه بر فضای مسموم ایجاد شده توسط گروه های ضدانقلاب كه در ان دوران هنوز اجازه فعالیت در صحنه سیاسی را داشتند، رد شدن جلال الدین فارسی كاندیدای مورد تأیید حزب جمهوری اسلامی و بسیاری از تشكل های ارزشی به بهانه تشكیك در ایرانی الاصل بودن نامبرده ازجمله عوامل تنش زا در بستر اجتماعی مشاركت مردمی در بهمن ماه 1358 بود. در دوره دوم اما علی رغم این كه انقلاب نوپای ایران به دنبال اتخاذ مشی مسلحانه و ترورهای كور توسط منافقین و دیگر گروه های ضدانقلاب، وارد یكی از بحرانی ترین مقاطع تاریخی خود شده بود اما با حضور 65 درصدی مردم و رأی در حدود سیزده میلیونی رجایی به دنبال ترور 72 نفر از بهترین یاران انقلاب در هفتم تیر ماه به نوعی واگویه این احساس ملت بود كه شهید رجایی به همراه یار دیرینه اش دكتر باهنر همان نمادهایی هستند كه می توانند استقامت و ایستادگی هرچه باشكوه تر ایران و ایرانی را به تماشا بگذارند و رأی به ایشان به معنای نمایش همبستگی و مقاومت ملت انقلابی ایران است. اگرچه كینه توزی منافقین اجازه نداد كه طعم این همدلی بیشتر از یك ماه در جان و ذائقه ملت ایران بماند، ولی حضور آیت الله خامنه ای در دور سوم كه تنها یك ماه بعداز انتخابات دور دوم بود و مشاركت 75 درصدی مردم و رأی 16.800.000 هزار نفری آیت الله خامنه ای كه چیزی در حدود 95 درصد كل آرای مأخوذه بودنشان داد كه مردم به هر كنش مذبوحانه ای از آنچه و آن كه دشمن می پنداشتند، واكنشی سترگ و حماسه وار نشان داده و مِی دهند اما دور چهارم، پنجم و ششم انتخابات ریاست جمهوری هركدام بنا بر دلایل متعدد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی با م
امیرعباس حسنی.
ساعت16:01---9 آذر 1391
خوب بود؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
امیرعباس حسنی.
ساعت19:39---8 آذر 1391
نخستین رئیس جمهور:ابوالحسن بنی صدر _2:محمد علی رجایی_3:سید علی خامنه ای_4:علی اکبر هاشمی رفسنجانی_5:محمد خاتمی_6:محمود احمدی نژاد_ .سالهای ریاست جمهوری:ابوالحسن بنی صدر:از 15بهمن 1387 تا 31 خرداد 1360 *رجایی:از 12مرداد 1360 تا 8 شهریور 1360 * خامنه ای:از 17 مهر 1360 تا 13 شهریور 1364 و از13 شهریور 1364 تا 12 مرداد 1368* رفسنجانی: از 12 مرداد 1368 تا 12 مرداد 1372 و از 12 مرداد 1372 تا 12 مرداد1376 *خاتمی: از 12 مرداد 1376 تا 11 مرداد 1381 و از 11 مرداد1381 تا 12 مرداد 1384 * احمدی نژاد: از 12 مرداد 1384 تا 12 مرداد 1388 و از 12 مرداد 1388 تا ... (در فعالیت است) . فعالیت بنی صدر:وی پس از احراز پست ریاست جمهوری اهدافی چون: دوباره سازی مراکز" قدرت از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران_ دادگاه های انقلابی و کمیته ها و ادغام انها در سایر سازمان های دولتی_ کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصاد کشور را در دستور کار خود قرار داده بود!!! در 9 آبان بنی صدر طی نامه ای رسمیبه خمینی.وزیران کابینه نخست وزیر را که بی کفایت خطاب کرده بود تهدیدی بزرگتر از تجاوز عراق به خاک کشور خواند ____ محمدعلی رجایی: پس از برکناری بنی صدر او مدت کوتاهی دومین رئیس جمهور ایران بود . رجایی در ضمن سخنرانی در جمع عمومی سازمان ملل متحد به نمایندگی از جمهوری اسلامی با نشان دادن جاهلی شکنجه روی پاهایش توجه بسیاری را به خود جلب کرد ______ رفسنجانی: بدون تردید هاشمی رفسنجانی بود که راه را برای رهبری خامنه ای در خبرگان هموار کرد . با آغاز دور دوم ریاست جمهوری هاشمی. او از تمام انرژی و ظرفیت سیاسی خود استفاده کرد تا میان ایران و اروپا آشتی برقرار کند _ خاتمی: ممنوعیت استقراض دولت از بانک مرکزی_کاهش تسهیلات تکلیفی_ تاسیس بانکهای خصوصی_ گسترش بورس های منطقه ای و تاسیس بورس فلزات و کشاورزی از جمله برنامه هایی بوده که در جهت بهبود وضعیت اقتصادی و مالی به اجرا در آمده است_ محمود احمدی نژاد: وی طی اقدامی بحث بر انگیز. سازمان مدیریت و برنامه ریزی را منحل نمود و سازمان های مدیریتی استانی به استانداری ها الحاق نمود و دولت بخشش طلب های ایران از کشور های سودان*اردن*تانزانیا*نیکاراگوئه به این کشور را تصویب و لایحه ی آنرا به مجلس ارسال کرد*** دوران ریاست محمد خاتمی از سایرین بهتر است. !!! .gif)
رئیس جمهور آغاز به کار پایان دوره
ابوالحسن بنی صدر 15 بهمن 1358 31 خرداد 1360
تحولات و حوادث مهم:
7 خرداد ۱۳۵۹: تشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی
۲۳ خرداد ۱۳۵۹: صدور فرمان تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی از سوی امام خمینی
۱۹ مرداد ۱۳۵۹: معرفی محمدعلی رجایی به عنوان نخست وزیر به مجلس
۳۱ شهریور ۱۳۵۹: آغاز جنگ عراق با ایران
۳۰ دی ۱۳۵۹: آزادی آخرین گروگانهای آمریکایی و پایان بحران گروگانگیری
۲۰ خرداد ۱۳۶۰: برکناری ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح
۲۵ خرداد ۱۳۶۰: اعلام ارتداد اعضای جبهه ملی توسط امام خمینی
۳۰ خرداد ۱۳۶۰: ورود سازمان مجاهدین خلق به جنگ مسلحانه با حکومت
۳۱ خرداد ۱۳۶۰: رای مجلس اول به عدم کفایت سیاسی رئیس جمهوری
۱ تیر ۱۳۶۰: برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری به وسیله امام خمینی
محمد علی رجایی 12 مرداد 1360 8 شهریور 1360
تحولات و حوادث مهم:
(پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، دولت محمدعلی رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد. درگیری میان حکومت و سازمان مجاهدین خلق ایران ادامه یافت. روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دفتر حزب جمهوری منفجر شد و رهبر آن محمد بهشتی و عده زیادی از اعضای حزب کشته شدند)
۱۳ مرداد ۱۳۶۰: معرفی محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر به مجلس
۸ شهریور ۱۳۶۰: کشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
سید علی خامنه ای 17 مهر 1360 و 13شهریور 1364 13 شهریور 1364 و 12مرداد 1368
تحولات و حوادث مهم:
پس از انفجار دفتر نخست وزیری و کشته شدن رئیس جمهوری و نخست وزیر،آیت الله مهدوی کنی مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. دولت او روز ۵ مهر ۱۳۵۹ تشکیل ستاد بسیج اقتصادی را تصویب و سهمیه بندی کالاهای اساسی را آغاز کرد)
۵ آبان ۱۳۶۰: معرفی میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر به مجلس
۳ خرداد ۱۳۶۱: آزادی خرمشهر
۲۷ آذر ۱۳۶۱: بازگشایی دانشگاه‌ها پس از انقلاب فرهنگی
۷ خرداد ۱۳۶۳: آغاز به کار دوره دوم مجلس شورای اسلامی
18مهر ۱۳۶۴: معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
۱۲ خرداد ۱۳۶۶: انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
۱۶ دی ۱۳۶۶: نامه امام خمینی به علی خامنه‌ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
۱۷ بهمن ۱۳۶۶: دستور تشکیل مجمع تشخیص مصحلت از سوی امام خمینی برای حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان
۲۵ فروردین ۱۳۶۷: موافقت امام خمینی با تشکیل مجمع روحانیون مبارز توسط انشعاب کنندگان از جامعه روحانیت مبارز تهران
خرداد ۱۳۶۷: تشکیل سومین دوره مجلس شورای اسلامی با اکثریت جناح چپ
۲۹ تیر ۱۳۶۷: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران
۱۵ شهریور ۱۳۶۷: مخالفت امام خمینی با استعفای میرحسین موسوی از نخست وزیری
۲۵ بهمن ۱۳۶۷: صدور فتوای قتل سلمان رشدی توسط امام خمینی
۸ فروردین ۱۳۶۸: برکناری آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری
۱۳ خرداد ۱۳۶۸: درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی
۱۴ خرداد ۱۳۶۸: انتخاب آیت الله خامنه‌ای به عنوان رهبر جمهوری اسلامی توسط مجلس خبرگان
۶ مرداد ۱۳۶۸: همه پرسی اصلاح قانون اساسی، حذف نخست وزیری و حذف شرط مرجعیت برای رهبری
علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی ۱۲ مرداد ۱۳۶۸ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۶
تحولات و حوادث مهم:
اجرای اولین برنامه توسعه پس از انقلاب و آغاز اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
در پیش گرفتن سیاست تنش زدایی در روابط خارجی
آغاز اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
۷ خرداد ۱۳۷۱: آغاز به کار دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
عقب نشینی دولت از اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
۲۴ اسفند ۱۳۷۳: امضای قانون تحریم سرمایه گذاری‌های بزرگ در ایران (قانون داماتو) توسط بیل کلینتون
اسفند ۱۳۷۴: تأسیس حزب کارگزاران سازندگی در آستانه انتخابات مجلس پنجم
۱۲ خرداد ۱۳۷۵: آغاز به کار دوره پنجم مجلس شورای اسلامی
محمد خاتمی ۱۲ مرداد ۱۳۷۶ و ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۴
تحولات و حوادث مهم:
17 خرداد ۱۳۷۷: آغاز محاکمه کرباسچی شهردار تهران
۳۱ خرداد ۱۳۷۷: استیضاح و برکناری عبدالله نوری وزیر کشور
۱۱ اردیبهشت ۱۳۷۷: استیضاح مهاجرانی، وزیر ارشاد و ابقای او
پاییز ۱۳۷۷: قتل‌های زنجیره‌ای منتقدان حکومت
۱۵ دی ۱۳۷۷: اطلاعیه وزارت اطلاعات مبنی بر دست داشتن 'عناصر خودسر' در قتل‌ها
۷ اسفند ۱۳۷۷: برگزاری نخستین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا
۱۸ تیر ۱۳۷۸: حادثه کوی دانشگاه تهران
۲۲ اسفند ۱۳۷۸: ترور سعید حجاریان
۷ خرداد ۱۳۷۹: تشکیل ششمین دوره مجلس با اکثریت اصلاح طلب
2۴ آذر ۱۳۷۹: کناره گیری مهاجرانی از وزارت ارشاد
20شهریور ۱۳۸۰: حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در آمریکا
۱۵ مهر ۱۳۸۰: آغاز حمله آمریکا به افغانستان
۱۰ بهمن ۱۳۸۰: نام برده شدن از ایران در کنار عراق و کره شمالی به عنوان 'محور شرارت' توسط جورج بوش
۱۹ اسفند ۱۳۸۱: برگزاری دومین دوره انتخابات شوراها که اصلاح طلبان در آن شکست خوردند
۲۹ اسفند ۱۳۸۱: آغاز حمله آمریکا به عراق
۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲: انتخاب محمود احمدی نژاد به عنوان شهردار تهران
۵ دی ۱۳۸۲: زلزله بم
۲۰ دی ۱۳۸۲: رد صلاحیت گسترده نامزدهای انتخابات مجلس و تحصن نمایندگان اصلاح طلب
۳۰ فروردین ۱۳۸۳: پس گرفتن لوایح دوگانه رئیس جمهوری پس از مخالفت شورای نگهبان
۱۷ خرداد ۱۳۸۳: آغاز به کار مجلس هفتم با اکثریت اصولگرا
۳۱ شهریور ۱۳۸۳: مخالفت مجلس هفتم با قراردادهای ترک سل و تاو
۱۲ مهر ۱۳۸۳: استیضاح و برکناری احمد خرم، وزیر راه و ترابری
۲ آذر ۱۳۸۳: آغاز تعلیق غنی سازی اورانیوم توسط ایران
۸ مرداد ۱۳۸۴: اعلام تصمیم ایران بر از سر گیری غنی سازی در آخرین روزهای دولت هشتم
محمود احمدی‌نژاد ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ و در حال فعالیت
تحولات و حوادث مهم:
۴ آبان ۱۳۸۴: نفی هولوکاست و تاکید بر پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
۱۱ آبان ۱۳۸۴: تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
۲۵ دی ۱۳۸۴: ارائه طرح وام دادن به بنگاه‌های زودبازده در بودجه سال ۸۵
۱۵ بهمن ۱۳۸۴: تصمیم آژانس برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت
۹ مرداد ۱۳۸۵: صدور نخستین قطعنامه شورای امنیت درباره پرونده هسته‌ای ایران
۲۴ آذر ۱۳۸۵: انتخابات سومین دوره شورا
ابوالحسن بنی صدر 15 بهمن 1358 31 خرداد 1360
تحولات و حوادث مهم:
7 خرداد ۱۳۵۹: تشکیل اولین دوره مجلس شورای اسلامی
۲۳ خرداد ۱۳۵۹: صدور فرمان تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی از سوی امام خمینی
۱۹ مرداد ۱۳۵۹: معرفی محمدعلی رجایی به عنوان نخست وزیر به مجلس
۳۱ شهریور ۱۳۵۹: آغاز جنگ عراق با ایران
۳۰ دی ۱۳۵۹: آزادی آخرین گروگانهای آمریکایی و پایان بحران گروگانگیری
۲۰ خرداد ۱۳۶۰: برکناری ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح
۲۵ خرداد ۱۳۶۰: اعلام ارتداد اعضای جبهه ملی توسط امام خمینی
۳۰ خرداد ۱۳۶۰: ورود سازمان مجاهدین خلق به جنگ مسلحانه با حکومت
۳۱ خرداد ۱۳۶۰: رای مجلس اول به عدم کفایت سیاسی رئیس جمهوری
۱ تیر ۱۳۶۰: برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری به وسیله امام خمینی
محمد علی رجایی 12 مرداد 1360 8 شهریور 1360
تحولات و حوادث مهم:
(پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، دولت محمدعلی رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد. درگیری میان حکومت و سازمان مجاهدین خلق ایران ادامه یافت. روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دفتر حزب جمهوری منفجر شد و رهبر آن محمد بهشتی و عده زیادی از اعضای حزب کشته شدند)
۱۳ مرداد ۱۳۶۰: معرفی محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر به مجلس
۸ شهریور ۱۳۶۰: کشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
سید علی خامنه ای 17 مهر 1360 و 13شهریور 1364 13 شهریور 1364 و 12مرداد 1368
تحولات و حوادث مهم:
پس از انفجار دفتر نخست وزیری و کشته شدن رئیس جمهوری و نخست وزیر،آیت الله مهدوی کنی مأمور تشکیل دولت موقت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شد. دولت او روز ۵ مهر ۱۳۵۹ تشکیل ستاد بسیج اقتصادی را تصویب و سهمیه بندی کالاهای اساسی را آغاز کرد)
۵ آبان ۱۳۶۰: معرفی میرحسین موسوی به عنوان نخست وزیر به مجلس
۳ خرداد ۱۳۶۱: آزادی خرمشهر
۲۷ آذر ۱۳۶۱: بازگشایی دانشگاه‌ها پس از انقلاب فرهنگی
۷ خرداد ۱۳۶۳: آغاز به کار دوره دوم مجلس شورای اسلامی
18مهر ۱۳۶۴: معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
۱۲ خرداد ۱۳۶۶: انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
۱۶ دی ۱۳۶۶: نامه امام خمینی به علی خامنه‌ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
۱۷ بهمن ۱۳۶۶: دستور تشکیل مجمع تشخیص مصحلت از سوی امام خمینی برای حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان
۲۵ فروردین ۱۳۶۷: موافقت امام خمینی با تشکیل مجمع روحانیون مبارز توسط انشعاب کنندگان از جامعه روحانیت مبارز تهران
خرداد ۱۳۶۷: تشکیل سومین دوره مجلس شورای اسلامی با اکثریت جناح چپ
۲۹ تیر ۱۳۶۷: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران
۱۵ شهریور ۱۳۶۷: مخالفت امام خمینی با استعفای میرحسین موسوی از نخست وزیری
۲۵ بهمن ۱۳۶۷: صدور فتوای قتل سلمان رشدی توسط امام خمینی
۸ فروردین ۱۳۶۸: برکناری آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری
۱۳ خرداد ۱۳۶۸: درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی
۱۴ خرداد ۱۳۶۸: انتخاب آیت الله خامنه‌ای به عنوان رهبر جمهوری اسلامی توسط مجلس خبرگان
۶ مرداد ۱۳۶۸: همه پرسی اصلاح قانون اساسی، حذف نخست وزیری و حذف شرط مرجعیت برای رهبری
علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی ۱۲ مرداد ۱۳۶۸ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ و ۱۲ مرداد ۱۳۷۶
تحولات و حوادث مهم:
اجرای اولین برنامه توسعه پس از انقلاب و آغاز اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
در پیش گرفتن سیاست تنش زدایی در روابط خارجی
آغاز اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
۷ خرداد ۱۳۷۱: آغاز به کار دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
عقب نشینی دولت از اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
۲۴ اسفند ۱۳۷۳: امضای قانون تحریم سرمایه گذاری‌های بزرگ در ایران (قانون داماتو) توسط بیل کلینتون
اسفند ۱۳۷۴: تأسیس حزب کارگزاران سازندگی در آستانه انتخابات مجلس پنجم
۱۲ خرداد ۱۳۷۵: آغاز به کار دوره پنجم مجلس شورای اسلامی
محمد خاتمی ۱۲ مرداد ۱۳۷۶ و ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ ۱۱ مرداد ۱۳۸۱ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۴
تحولات و حوادث مهم:
17 خرداد ۱۳۷۷: آغاز محاکمه کرباسچی شهردار تهران
۳۱ خرداد ۱۳۷۷: استیضاح و برکناری عبدالله نوری وزیر کشور
۱۱ اردیبهشت ۱۳۷۷: استیضاح مهاجرانی، وزیر ارشاد و ابقای او
پاییز ۱۳۷۷: قتل‌های زنجیره‌ای منتقدان حکومت
۱۵ دی ۱۳۷۷: اطلاعیه وزارت اطلاعات مبنی بر دست داشتن 'عناصر خودسر' در قتل‌ها
۷ اسفند ۱۳۷۷: برگزاری نخستین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا
۱۸ تیر ۱۳۷۸: حادثه کوی دانشگاه تهران
۲۲ اسفند ۱۳۷۸: ترور سعید حجاریان
۷ خرداد ۱۳۷۹: تشکیل ششمین دوره مجلس با اکثریت اصلاح طلب
2۴ آذر ۱۳۷۹: کناره گیری مهاجرانی از وزارت ارشاد
20شهریور ۱۳۸۰: حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در آمریکا
۱۵ مهر ۱۳۸۰: آغاز حمله آمریکا به افغانستان
۱۰ بهمن ۱۳۸۰: نام برده شدن از ایران در کنار عراق و کره شمالی به عنوان 'محور شرارت' توسط جورج بوش
۱۹ اسفند ۱۳۸۱: برگزاری دومین دوره انتخابات شوراها که اصلاح طلبان در آن شکست خوردند
۲۹ اسفند ۱۳۸۱: آغاز حمله آمریکا به عراق
۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۲: انتخاب محمود احمدی نژاد به عنوان شهردار تهران
۵ دی ۱۳۸۲: زلزله بم
۲۰ دی ۱۳۸۲: رد صلاحیت گسترده نامزدهای انتخابات مجلس و تحصن نمایندگان اصلاح طلب
۳۰ فروردین ۱۳۸۳: پس گرفتن لوایح دوگانه رئیس جمهوری پس از مخالفت شورای نگهبان
۱۷ خرداد ۱۳۸۳: آغاز به کار مجلس هفتم با اکثریت اصولگرا
۳۱ شهریور ۱۳۸۳: مخالفت مجلس هفتم با قراردادهای ترک سل و تاو
۱۲ مهر ۱۳۸۳: استیضاح و برکناری احمد خرم، وزیر راه و ترابری
۲ آذر ۱۳۸۳: آغاز تعلیق غنی سازی اورانیوم توسط ایران
۸ مرداد ۱۳۸۴: اعلام تصمیم ایران بر از سر گیری غنی سازی در آخرین روزهای دولت هشتم
محمود احمدی‌نژاد ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ و ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ و در حال فعالیت
تحولات و حوادث مهم:
۴ آبان ۱۳۸۴: نفی هولوکاست و تاکید بر پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
۱۱ آبان ۱۳۸۴: تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
۲۵ دی ۱۳۸۴: ارائه طرح وام دادن به بنگاه‌های زودبازده در بودجه سال ۸۵
۱۵ بهمن ۱۳۸۴: تصمیم آژانس برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت
۹ مرداد ۱۳۸۵: صدور نخستین قطعنامه شورای امنیت درباره پرونده هسته‌ای ایران
۲۴ آذر ۱۳۸۵: انتخابات سومین دوره شورا
ببخشيد دفعه ي قبل كه تحقيق فرستادم يادم رفت نظر خودمو بگم!
به نظر من دوره ي رئيس جمهوري آقاي رجايي بهترين دوره ي رئيس جمهوري بوده چون ايشون
شخصي مردمي وبه اصطلاح خاكي و همرنگ مردم بودن.
به نظر من دوره ي رئيس جمهوري آقاي رجايي بهترين دوره ي رئيس جمهوري بوده چون ايشون
شخصي مردمي وبه اصطلاح خاكي و همرنگ مردم بودن.
سایت علمی دانشجویان ایران > سایر موضوعات > تریبون آزاد > همه چیز از همه جا > مطالب جالب و خواندنی > فهرست رئیس جمهورهای ایران
PDA
مشاهده نسخه کامل : فهرست رئیس جمهورهای ایران
EhsanHF
2007-Apr-13, 12:30
قسمت اول :
● بنی صدر
ابوالحسن بنی صدر متولد ۲ فروردین ۱۳۱۲ در همدان است که بعد از انقلاب ۱۳۵۷ به عنوان اولین رئیس جمهور تاریخ ایران انتخاب شد.
مجلس شورای اسلامی براساس مخالفت بنیصدر با خواسته‌های آیت الله خمینی، رای بر عدم کفایت او داد و با تایید خمینی از ریاست جمهوری خلع شد. وی هنگام فرار از ایران خود را به صورت قیافه زنانه در آورده و از طریق فرودگاه مهرآباد از ایران گریخت. بنیصدر تحصیلات اقتصادی از فرانسه دارد. او دوره‌ای نیز با سازمان سیاسی سازمان مجاهدین خلق ایران همکاری داشت و دخترش همسر دوم مسعود رجوی بود که کارشان به متارکه کشید.وی اکنون پناهنده در فرانسه است.
● محمد علی رجایی
محمد علی رجایی (۱۳۱۲ خ / ۱۹۳۳ م در قزوین - ۸ شهریور ۱۳۶۰ / ۳۰ اوت ۱۹۸۱ م) سیاست‌مدار ایرانی بود.
او از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۱ در دولت بنی صدر، نخست وزیر ایران بود و پس از برکناری بنیصدر برای مدت کوتاهی دومین رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران بود. او در دوره‌ای از ۱۱ مارس ۱۹۸۱ تا ۱۵ آگوست ۱۹۸۱ ضمن نخست وزیری، وزارت امور خارجه را نیز به عهده داشت. او از طرفداران و مجریان انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌های ایران بود.
رجایی در ۳۰ آگوست ۱۹۸۱ بعد از اینکه رسما کم‌تر از یک ماه رئیس جمهور بود به همراه محمدجواد باهنر و چندی از سایر مقامات جمهوری اسلامی، توسط سازمان مجاهدین خلق ایران و در یک بمب گذاری به قتل رسید. پس از او آیت‌الله خامنه‌ای به ریاست جمهوری برگزیده شد.
زندگی
محمد علی رجایی در ۱۳۱۲ خورشیدی در قزوین به دنیا آمد. پدر او عبدالصمد نام داشت و چهار سال پس از تولدش در ۱۹۳۷ درگذشت. محمدعلی از این به بعد با مادر و برادرش زندگی می کرد.
او تحصیلات ابتدایی را در قزوین تمام کرد و در ۱۳ سالگی به تهران رفت و از روی فقر به کار در جنوب شهر مشغول شد. در ۱۷ سالگی به آموزشگاه گروهبانی نیروی هوایی رفت و در حین تحصیل با احزاب و گروه های سیاسی مخالف شاه (همچون فداییان اسلام) آشنا شد و در جلسات آیت الله طالقانی شرکت می کرد. او در این دوران از طرفداران طالقانی بود و در ضمن حضور در ارتش مخفیانه با فداییان اسلام هم فعالیت می کرد.
رجایی پس از ماجراهایی از ارتش بیرون آمد و یک سال در شهرستان بیجار به معلمی پرداخت و سپس برای ادامه تحصیل به دانشسرای عالی رفت و با انجمن های اسلامی دانشجویان هم همکاری داشت. در ۱۹۵۹ پس از اتمام تحصیل به قزوین بازگشت و در جریان فعالیت های سیاسی و پخش اعلامیه دستگیر شد و ۵۰ روز را در زندان گرفت. پس از آزادی با هئیت موئتلفه و کسانی چون باهنر همکاری می کرد. مجددا در ۱۹۷۴ توسط رژیم شاه دستگیر شد و چهار سال را در زندان گذراند.
او چند ماه قبل از انقلاب ۵۷ از زندان آزاد شد. هنگام آمدن آیت الله خمینی به ایران در کمیته استقبال مردمی از وی شرکت داشت. پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی, او سمت های مختلفی را به عهده گرفت. در ۱۹۷۹ به وزارت آموزش و پرورش رسید, در ۱۹۸۰ به نمایندگی مجلس رسید و در همان سال در کابینه بنی صدر, به عنوان اولین نخست وزیر ایران شرکت داشت. پس از برکناری بنی صدر او مدت کوتاهی ریاست جمهوری را به عهده داشت. در این دوره محمدجواد باهنر نخست وزیر او بود.
رجایی در ۸ شهریور ۱۳۶۰ خورشیدی بعد از اینکه رسما کم‌تر از یک ماه رئیس جمهور بود به همراه محمدجواد باهنر و چندی از سایر مقامات جمهوری اسلامی، توسط سازمان مجاهدین خلق ایران و در یک بمب گذاری به قتل رسید. پس از او آیت‌الله خامنه‌ای به ریاست جمهوری برگزیده شد.
رجایی از شخصیت های صاحب نام جمهوری اسلامی بوده است و نزد بسیاری به عنوان الگوی مثبت از او یاد می شده است.رجایی در ضمن در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نمایندگی از جمهوری اسلامی سخنرانی کرد و با نشان دادن جاهای شکنجه روی پاهایش (از زندان های زمان شاه) توجه بسیاری را به خود جلب کرد.
● سید علی خامنه‌ای
آیت‌الله سید علی حسینی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران است.
▪ تولد و خانواده
وی در سال ۱۳۱۸ هجری شمسی درخانواده‌ای روحانی در روز ۲۴ تیرماه ۱۳۱۸ برابر با ۱۹۳۹ میلادی درشهر تبریز- شهرستان خامنه در ایران دیده به جهان گشود. پدرش آیت الله سید جواد حسینی خامنه‌ای از مجتهدان مشهد به شمار می‌رفت و جدش آیت الله سید حسین خامنه‌ای از علمای آذربایجانی مقیم نجف بود. ایشان از طرف مادر از نوادگان معلم ثالث میرداماد هستند که بالطبع از نوادگان محقق کرکی هم به حساب می آیند.
▪ دوران کودکی و تحصیل
در سن پنج سالگی به مکتبخانه و پس از مدتی به یک مدرسه ابتـدائی اسلامی به نام «دارالتعلیم دیانتی» رفت. وتحصیلش را تا اخذ مـدرک دیپلم ادامه داد.
▪ تحصیلات حوزوی
وی دروس پایه را با پدرش و بقیه را نزد میرزا احمد مدرس تبریزی و درس رسائل و مکاسب را نزد شیخ هاشم قزوینی فرا گـرفت و تمـام دوره سطح را در مدت پنج سـال و نیم به پایان رساند و سپس به سن هیجده سالگی در درس خارج آیت الله العظمی میلانی حاضر شد.
▪ هجرت به نجف
در سال ۱۳۳۶ به نجف اشرف مهاجرت کرد و در مدت اقامت کوتاه خود از دروس آیت الله العظمی سید محسن حکیم آیت الله العظمی خوئی و آیت الله العظمی شاهرودی بهره برد. پس از بازگشت به ایران از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۳ در حوزه علمیه قم به تحصیلات عالی در فقه و اصول و فلسفه، مشغول شد و از درس آیت الله العظمی بروجردی، آیت الله مرتضی حائری یزدی وعلامه طباطبائی بهره جست و در درس فقه و اصول آیت الله العظمی خمینی شرکت جست.
▪ آغاز فعالیتهای سیاسی
وی پس ازسال ۱۳۳۴ شمسی مبارزات خود را آغاز. آیت الله خامنه‌ای از سال ۱۳۴۱ که در قم حضور داشت علیه رژیم پهلوی وارد میدان مبارزات سیاسی شد و شانزده سال به فعالیت سیاسی پرداخت و تا پیروزی انقلاب اسلامی بارها به عناوین گوناگون بازداشت و یا تبعید شد.
▪ مسئولیتها پس از انقلاب
پایه گذاری حزب جمهوری اسلامی با همکاری و همفکری: آیت الله بهشتی، باهنر، هاشمی رفسنجانی دراسفند ۱۳۵۷.
ـ معاونت وزارت دفاع در سال ۱۳۵۸.
ـ سرپرستی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ۱۳۵۸.
ـ امام جمعه تهران، ۱۳۵۸.
ـ نماینده امام خمینی در شورای عالی دفاع، ۱۳۵۹.
۰ نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، ۱۳۵۸.
ـ حضور در جبهه‌های جنگ با عراق، در سال ۱۳۵۹.
۰ ترور نافرجام در ششم تیرماه ۱۳۶۰ در مسجد ابوذر تهران.
ـ ریاست جمهوری؛ به دنبال ترور محمد علی رجایی دومّین رئیس جمهور ایران، وی در مهر ماه ۱۳۶۰ به مقام ریاست جمهوری ایران اسلامی برگزیده شد.
ـ از سا
خانه
تحلیل عملکرد دولت های پس از انقلاب اسلامی ایران
لطفاعملکرد دولتهاي پس از انقلاب را با توجه به کارکرد تبيين کنيد؟
با سلام به شما دانشجوي گرامي
«انقلاب اسلامي» به هويت ما و مسايل كلان كشور ارتباط پيدا مي‌كند؛ لذا موضوعي جدي است كه ضرورتاً بايد به بررسي آن پرداخت. وجه تشخّص و تمايز انقلاب اسلامي اين است كه مدعي مدل جديدي از زندگي و حکومت براي بشريت است. اين ارزش و اعتبار که به نوعي موجب ماندگاري آن در تاريخ نيز شده است به خاطر اين حرف جديد است و مي‌خواهد زندگي بشر را به گونه‌اي تازه و بر اساس توحيد و کرامت حقيقي انساني ساماندهي كند.
اگر به شرايط تاريخي وقوع انقلاب توجه کنيم درمي يابيم که در آن سال ها، در دنيا تنها دو مدل زندگي در سطح جهاني حاكم بود و دو ابرقدرت موجود هم به عنوان وجوه سياسي اين دو مدل زندگي، در رأس قطب‌هاي جهاني بودند و دنيا را بين خود تقسيم كرده بودند. اهميت انقلاب اسلامي دقيقاً به همين خاطر بود كه طرح و مدل جديدي براي زندگي بشر ارايه داد؛ اين مدل به دنبال تأمين بسياري از آرمان‌هاي متعالي بشري بود که مورد نياز واقعي انسان است. به همين دليل اهداف و آرمان‌هايي كه انقلاب اسلامي مطرح كرد واقعاً اهدافي كلان، گسترده و در عين حال مورد درخواست جدي ملت‌ها بود و لذا توانست نظام جمهوري اسلامي را پايه‌گذاري و موج عظيمي در دنيا ايجاد کند.
بديهي است كه جمهوري اسلامي در واقع محصول انقلاب اسلامي است؛ بدين معنا که مدل يا شكلي از زندگي سياسي است كه از نظر رهبران اين انقلاب و مردم براي دست‌يابي به آرمان‌ها و اهداف انقلاب اسلامي مناسب به نظر می‌رسيد و مي‌تواند آنها را تحقق ببخشد.
با توجه به اين مقدمه بايد گفت؛ اهداف برخاسته از انقلاب اسلامي بايد در قالب نظام جمهوري اسلامي به دست آيد و اين وظيفه دولت‌هايي است که مناصب اجرايي کشور را در دست دارند. بنابراين اين مسئله را مي‌توان به عنوان معيار در ارزيابي عملکرد «جمهوري اسلامي» در شاخه دولتهاي آن در نظر گرفت و مشخص کرد که آرمان‌هايي كه در انقلاب مطرح بوده تا چه اندازه توسط دولتهاي جمهوري اسلامي طي اين سي‌ساله تحقق يافته است.
براي اين‌كه اين بحث بهتر پيش برود لازم است به يك تقسيم‌بندي از دوره‌هاي پس از انقلاب بپردازيم. بر اساس اين تقسيم‌بندي، ما بعد از پيروزي انقلاب تا به امروز پنج دوره را طي كرده‌ايم؛
دوره‌ي بي‌ثباتي سياسي: دوره‌ي ابتداي انقلاب است. دوره‌اي كه انقلاب اسلامي تازه به پيروزي رسيده است، اما هنوز نظام مستقري وجود ندارد که بتوان بر اساس آن کشور را اداره کرد. دولت موقت به سرپرستي مهندس بازرگان و دولت بنيصدر در اين دوره ارزيابي مي‌شوند. در اين دوره ما شاهد اين هستيم که برخي گروههاي سياسي كه قبل از انقلاب مبارزاتي داشتند، حالا مي‌خواهند منافعشان تأمين گردد و سهمي در حاکميت داشته باشند. در اين دوره عليرغم برخي کارشکني‌هاي که بعضاً از سوي مسئولين اجرايي وقت و حاميان ليبرال مسلک ايشان صورت مي‌گرفت، با درايت امام و ياران انقلاب و همکاري و بصيرت مردم، كارهاي اساسي مهمي صورت مي‌گيرد که تا حدي موجب استقرار انقلاب و نظام اسلامي مي‌شود. برگزاري رفراندوم تعيين نظام، تدوين و تصويب قانون اساسي نظام جمهوري اسلامي، برگزاري انتخابات مجلس شوراي اسلامي، تشکيل قوه‌قضاييه و ... بدين ترتيب در اين دوره با وجود تعارضات و بحران‌هاي مختلف در کشور نظام ثباتي کلي پيدا مي‌کند ولي در کنار آن ما شاهد وجود نگرش‌هايي غيرهمسو با اهداف انقلاب از سوي مجريان دولتي هستيم. تضادهاي فکري اعضاي دولت موقت با اهداف فرهنگي انقلاب اسلامي و جنبه‌هاي ضداستکباري انقلاب، اختلافات عميق ميان نيروهاي انقلاب و بنيصدر در اصول انقلاب نشان دهنده اين امر است که در اين دوره دولت‌ها چندان نتوانستند اهداف انقلاب را جامه عمل بپوشانند و اگر نبود درايت و تيزبيني رهبر انقلاب و بصيرت مردم شايد، اصل انقلاب با چالش مواجه شده بود.
دوره‌ي تثبيت: دوره‌ي دوم در محدوده‌ي سالهاي 1360 تا 1368 قرار دارد. در اين دوره مشكلات و درگيري‌هاي داخلي تا حدود زيادي از بين رفته است، اما با يک جنگ خارجي تمام عيار مواجهيم؛ جنگي كه از سال 59 تا 1367به طول مي‌انجامد و طي 8 سال كيان انقلاب و نظام اسلامي را مورد تهديد قرار مي‌دهد.
بروز جنگ در اين دوره مشکلات و الزامات خاصي را به دنبال دارد. عملکرد دولت در اين دوره عمدتاً ناظر به مديريت جنگ است که در کنار آن مشكلات اقتصادي و گسترش بي‌عدالتي و شكاف‌هاي طبقاتي، نيز مورد توجه است. اين مسئله هم در دولت شهيد رجايي و هم دولت آيت‌الله خامنه‌اي قابل طرح است. پس از برکناري بني صدر از مسند رياست جمهوري، دومين انتخابات رياست جمهوري زمينه‌اي را فراهم آورد تا بيش از پيش لياقت، کارداني و تعهد دلسوزانه شهيد رجايي پس از دوران توجه به انديشه شبه ليبرالي بر مردم آشکار شود. دوران نسبتا کوتاه مديريت اجرايي شهيد رجايي، علاوه بر جنگ با موج فعاليت هاي خرابکارانه گروهک هاي ضد انقلاب از يکسو و معاندين سياسي از سوي ديگر همراه بود. اما در همين دوران کوتاه، اين دولت توانست چه در حوزه خدمت رساني به اقشار محروم و چه در مديريت دوران حساس آغاز جنگ وتحريم هاي همه جانبه بين المللي، آن چنان فعاليت کند که امروز هر انديشمند منصفي آن را مي ستايد و اثرات آن هنوز از ذهن جامعه ايران حذف نشده و دولتهاي بعدي بعضاً با شعار توجه به عملکرد دولت شهيد رجايي تبليغات دارند.
اما دومين دولت طي اين دوره با رياست جمهوري حضرت آيت الله خامنه اي و نخست‌وزيري مهندس موسوي مقارن بود، بيش ترين دغدغه مسوولان کشور در اين مقطع متوجه اين امر بود که بحث جنگ به خوبي مديريت شود و در مرحله بعد اوضاع داخلي کشور هم به سمت آرامش نسبي سوق پيدا کند. اين دوران که ، با افول تدريجي فعاليت گروهک ها در داخل و نيز تغيير ورق جنگ پس از تجاوز رژيم بعث عراق به مرزهاي کشورمان همراه شد، مسايل داخلي تا حدود بسيار زيادي تحت الشعاع جنگ واقع شده بود زيرا اختلاف جناح هاي داخلي در مقابل تجاوز دشمن خارجي تا حدودي رنگ مي باخت و از سوي ديگر دولت ومردم با همه توان در جهت پيشبرد جبهه هاي حق عليه باطل و مسايل مربوط به آن قرار داشتند. با توجه به عامل جنگ درتحليل تحولات اين دوره بايد گفت: دغدغه جنگ تحميلي مانع از پيشبرد جدي و تمام و کمال اهداف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي در داخل کشور مي شد؛ از اين رو طبيعي بود که نبايد چندان انتظار عملکردهاي خوب اقتصادي و فرهنگي در داخل را داشت. از نکات قابل توجه در اين دوره، اختلاف سليقه و تفکر ميان رئيس جمهور و نخست وزير بود که البته با رهنمودهاي حضرت امام (رحمت‌الله‌عل
تحلیل عملکرد دولت های پس از انقلاب اسلامی ایران
لطفاعملکرد دولتهاي پس از انقلاب را با توجه به کارکرد تبيين کنيد؟
با سلام به شما دانشجوي گرامي
«انقلاب اسلامي» به هويت ما و مسايل كلان كشور ارتباط پيدا مي‌كند؛ لذا موضوعي جدي است كه ضرورتاً بايد به بررسي آن پرداخت. وجه تشخّص و تمايز انقلاب اسلامي اين است كه مدعي مدل جديدي از زندگي و حکومت براي بشريت است. اين ارزش و اعتبار که به نوعي موجب ماندگاري آن در تاريخ نيز شده است به خاطر اين حرف جديد است و مي‌خواهد زندگي بشر را به گونه‌اي تازه و بر اساس توحيد و کرامت حقيقي انساني ساماندهي كند.
اگر به شرايط تاريخي وقوع انقلاب توجه کنيم درمي يابيم که در آن سال ها، در دنيا تنها دو مدل زندگي در سطح جهاني حاكم بود و دو ابرقدرت موجود هم به عنوان وجوه سياسي اين دو مدل زندگي، در رأس قطب‌هاي جهاني بودند و دنيا را بين خود تقسيم كرده بودند. اهميت انقلاب اسلامي دقيقاً به همين خاطر بود كه طرح و مدل جديدي براي زندگي بشر ارايه داد؛ اين مدل به دنبال تأمين بسياري از آرمان‌هاي متعالي بشري بود که مورد نياز واقعي انسان است. به همين دليل اهداف و آرمان‌هايي كه انقلاب اسلامي مطرح كرد واقعاً اهدافي كلان، گسترده و در عين حال مورد درخواست جدي ملت‌ها بود و لذا توانست نظام جمهوري اسلامي را پايه‌گذاري و موج عظيمي در دنيا ايجاد کند.
بديهي است كه جمهوري اسلامي در واقع محصول انقلاب اسلامي است؛ بدين معنا که مدل يا شكلي از زندگي سياسي است كه از نظر رهبران اين انقلاب و مردم براي دست‌يابي به آرمان‌ها و اهداف انقلاب اسلامي مناسب به نظر می‌رسيد و مي‌تواند آنها را تحقق ببخشد.
با توجه به اين مقدمه بايد گفت؛ اهداف برخاسته از انقلاب اسلامي بايد در قالب نظام جمهوري اسلامي به دست آيد و اين وظيفه دولت‌هايي است که مناصب اجرايي کشور را در دست دارند. بنابراين اين مسئله را مي‌توان به عنوان معيار در ارزيابي عملکرد «جمهوري اسلامي» در شاخه دولتهاي آن در نظر گرفت و مشخص کرد که آرمان‌هايي كه در انقلاب مطرح بوده تا چه اندازه توسط دولتهاي جمهوري اسلامي طي اين سي‌ساله تحقق يافته است.
براي اين‌كه اين بحث بهتر پيش برود لازم است به يك تقسيم‌بندي از دوره‌هاي پس از انقلاب بپردازيم. بر اساس اين تقسيم‌بندي، ما بعد از پيروزي انقلاب تا به امروز پنج دوره را طي كرده‌ايم؛
دوره‌ي بي‌ثباتي سياسي: دوره‌ي ابتداي انقلاب است. دوره‌اي كه انقلاب اسلامي تازه به پيروزي رسيده است، اما هنوز نظام مستقري وجود ندارد که بتوان بر اساس آن کشور را اداره کرد. دولت موقت به سرپرستي مهندس بازرگان و دولت بنيصدر در اين دوره ارزيابي مي‌شوند. در اين دوره ما شاهد اين هستيم که برخي گروههاي سياسي كه قبل از انقلاب مبارزاتي داشتند، حالا مي‌خواهند منافعشان تأمين گردد و سهمي در حاکميت داشته باشند. در اين دوره عليرغم برخي کارشکني‌هاي که بعضاً از سوي مسئولين اجرايي وقت و حاميان ليبرال مسلک ايشان صورت مي‌گرفت، با درايت امام و ياران انقلاب و همکاري و بصيرت مردم، كارهاي اساسي مهمي صورت مي‌گيرد که تا حدي موجب استقرار انقلاب و نظام اسلامي مي‌شود. برگزاري رفراندوم تعيين نظام، تدوين و تصويب قانون اساسي نظام جمهوري اسلامي، برگزاري انتخابات مجلس شوراي اسلامي، تشکيل قوه‌قضاييه و ... بدين ترتيب در اين دوره با وجود تعارضات و بحران‌هاي مختلف در کشور نظام ثباتي کلي پيدا مي‌کند ولي در کنار آن ما شاهد وجود نگرش‌هايي غيرهمسو با اهداف انقلاب از سوي مجريان دولتي هستيم. تضادهاي فکري اعضاي دولت موقت با اهداف فرهنگي انقلاب اسلامي و جنبه‌هاي ضداستکباري انقلاب، اختلافات عميق ميان نيروهاي انقلاب و بنيصدر در اصول انقلاب نشان دهنده اين امر است که در اين دوره دولت‌ها چندان نتوانستند اهداف انقلاب را جامه عمل بپوشانند و اگر نبود درايت و تيزبيني رهبر انقلاب و بصيرت مردم شايد، اصل انقلاب با چالش مواجه شده بود.
دوره‌ي تثبيت: دوره‌ي دوم در محدوده‌ي سالهاي 1360 تا 1368 قرار دارد. در اين دوره مشكلات و درگيري‌هاي داخلي تا حدود زيادي از بين رفته است، اما با يک جنگ خارجي تمام عيار مواجهيم؛ جنگي كه از سال 59 تا 1367به طول مي‌انجامد و طي 8 سال كيان انقلاب و نظام اسلامي را مورد تهديد قرار مي‌دهد.
بروز جنگ در اين دوره مشکلات و الزامات خاصي را به دنبال دارد. عملکرد دولت در اين دوره عمدتاً ناظر به مديريت جنگ است که در کنار آن مشكلات اقتصادي و گسترش بي‌عدالتي و شكاف‌هاي طبقاتي، نيز مورد توجه است. اين مسئله هم در دولت شهيد رجايي و هم دولت آيت‌الله خامنه‌اي قابل طرح است. پس از برکناري بني صدر از مسند رياست جمهوري، دومين انتخابات رياست جمهوري زمينه‌اي را فراهم آورد تا بيش از پيش لياقت، کارداني و تعهد دلسوزانه شهيد رجايي پس از دوران توجه به انديشه شبه ليبرالي بر مردم آشکار شود. دوران نسبتا کوتاه مديريت اجرايي شهيد رجايي، علاوه بر جنگ با موج فعاليت هاي خرابکارانه گروهک هاي ضد انقلاب از يکسو و معاندين سياسي از سوي ديگر همراه بود. اما در همين دوران کوتاه، اين دولت توانست چه در حوزه خدمت رساني به اقشار محروم و چه در مديريت دوران حساس آغاز جنگ وتحريم هاي همه جانبه بين المللي، آن چنان فعاليت کند که امروز هر انديشمند منصفي آن را مي ستايد و اثرات آن هنوز از ذهن جامعه ايران حذف نشده و دولتهاي بعدي بعضاً با شعار توجه به عملکرد دولت شهيد رجايي تبليغات دارند.
اما دومين دولت طي اين دوره با رياست جمهوري حضرت آيت الله خامنه اي و نخست‌وزيري مهندس موسوي مقارن بود، بيش ترين دغدغه مسوولان کشور در اين مقطع متوجه اين امر بود که بحث جنگ به خوبي مديريت شود و در مرحله بعد اوضاع داخلي کشور هم به سمت آرامش نسبي سوق پيدا کند. اين دوران که ، با افول تدريجي فعاليت گروهک ها در داخل و نيز تغيير ورق جنگ پس از تجاوز رژيم بعث عراق به مرزهاي کشورمان همراه شد، مسايل داخلي تا حدود بسيار زيادي تحت الشعاع جنگ واقع شده بود زيرا اختلاف جناح هاي داخلي در مقابل تجاوز دشمن خارجي تا حدودي رنگ مي باخت و از سوي ديگر دولت ومردم با همه توان در جهت پيشبرد جبهه هاي حق عليه باطل و مسايل مربوط به آن قرار داشتند. با توجه به عامل جنگ درتحليل تحولات اين دوره بايد گفت: دغدغه جنگ تحميلي مانع از پيشبرد جدي و تمام و کمال اهداف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي در داخل کشور مي شد؛ از اين رو طبيعي بود که نبايد چندان انتظار عملکردهاي خوب اقتصادي و فرهنگي در داخل را داشت. از نکات قابل توجه در اين دوره، اختلاف سليقه و تفکر ميان رئيس جمهور و نخست وزير بود که البته با رهنمودهاي حضرت امام (رحمت‌الله‌عل
دوره اول:
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 5/11/58 در سراسر كشور برگزار گردید. در این انتخابات 124 نفر داوطلب شدند كه صلاحیت هیچ یك رد نشد و تمامی این افراد وارد میدان رقابت شدند. جمعیت واجد شرایط جهت شركت در این انتخابات 20857391 نفر بود كه از این تعداد مجموع آراء شركت كنندگان 14152902 نفر یعنی 67.86% از مردم مشاركت نمودند. براساس ماده 5 لایحه قانونی انتخابات اولین رئیس جمهوری ایران مصوب 28/9/58 شورای انقلاب «وزارت كشور فهرست داوطلبان ریاست جمهوری كه حائز شرایط تشخیص داده شد را جهت تأیید صلاحیت به حضور رهبر انقلاب تقدیم می نماید.» با این وصف تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات اولیه ریاست جمهوری به عهده حضرت امام خمینی (ره) بود و ایشان تمام 124 نفر را تأیید و در نهایت 107 نفر در روز رأی گیری به رقابت پرداختند.
چهره های شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارتند از: ابوالحسن بنی صدر (وزیر دارایی وقت) با 10753752 رأی (75.7%) و دكتر حسن حبیبی (وزیر علوم و آموزش عالی وقت) با 852/676 رأی (4.78%)، دكتر كاظم سامی سرپرست جمعیت شیرخورشید سرخ ایران با 161/90 رأی (0.64%) از چهره های شاخص دیگر صادق خلخالی، مسعود رجوی، سید احمد محسن(استاندار خوزستان) نیز بودند.
اولین رئیس جمهور كشور بنِی صدر انتخاب گردید كه پس از عزل وی توسط مجلس و حضرت امام (ره)، در یك سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید.
دوره دوم:
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/60 پس از گذشت یك سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار گردید. براساس قانون مورخ 13/4/60 مصوب مجلس شورای ملی (اسلامی) تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد. در این دوره 71 نفر داوطلب شدند كه فقط صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت در این انتخابات بوده اند كه از این تعداد 14573803 نفر یعنی 64.24% مردم شركت كردند.
چهار چهره شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارت بودند از: سیداكبر پرورش(نماینده مجلس) با 339646 رأی (2.67%)، عباس شیبانی (پزشك) با 658498 رأی (4.53%)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) با 249457 رأی (1.72%) كه منتخب این دوره محمدعلی رجایی از میان 14573803 نفر شركت كننده (64.24%)، تعداد 12770050 رأی (90%) را به دست آورد كه حكم تنفیذ وی توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد. داستان تواضع و خشوع او در مقابل ولایت امر مسلمین و بوسه بر دستان مبارك حضرت امام خمینی(ره) در هنگام دریافت حكم ریاست جمهوری داستانی ماندگار در تاریخ انقلاب و نظام است.
افتخار نظام جمهوری اسلامی در طول 26 سال گذشته، تلفیقی از دینداری و مردم سالاری در مدل جمهوری اسلامی است
دوره سوم:
پس از شهادت رئیس جمهور شهید رجایی در هشتم شهریور 60 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد و این انتخابات در تاریخ 10/7/60 برگزار گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16846715 نفر یعنی معادل 74.26% شركت نمودند. در این دوره 46 نفر داوطلب شدند كه پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد. این افراد عبارت بودند از پرورش(نماینده مجلس) با 348294 رأی (2.02%) حضرت آیت الله خامنه ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) با 15905987 (95%) رأی زواره ای (معاون وزارت كشور)با 59058 رأی (0.38%) و دكتر غفوری فرد با 80545 رأی (0.48%)
نكته حائز اهمیت آن كه آقایان محمدرضا مهدوی كنی، علی موحدی ساوجی و دكتر ولایتی از جمله داوطلبان بودند كه برخی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و برخی نیز وارد میدان رقابت نشدند. منتخب این دوره حضرت آیت الله خامنه ای بود كه حكم تنفیذ وی در تاریخ 17/7/60 توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد.
دوره چهارم:
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/64 در سراسر كشور برگزار شد. در این انتخابات 50 نفر داوطلب شدند كه شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید نمود. در این انتخابات 25133802 نفر واجد شرایط بودند كه از این تعداد 14238587 نفر معادل 54.78% شركت نمودند. نامزدهای این دوره و آرای آنها عبارتند از: حضرت آیت الله خامنه ای با 12205012 رأی (85%) عسگر اولادی مسلمان با 278113 رأی (1.95%) و محمود كاشانی (استاد دانشگاه) 1402953 رأی (9.85%).
دوره پنجم:
انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبر فقید انقلاب در تاریخ 6/5/68 برگزار شد. این در حالی بود كه چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه نماید. اما به علت ارتحال رهبر فقید انقلاب در تاریخ 14/4/68 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه ششم مرداد ماه برگزار گردید و این دوره یك ماه و نیم زودتر از موعد مقرر آغاز گردید. در فاصله ارتحال رهبر كبیر انقلاب و انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری، امورات مربوط به رئیس جمهوری توسط رهبر جدید انجام می گرفت. در این انتخابات 30139598 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16452677 نفر شركت كردند یعنی 54.59% واجدین شرایط.
همچنین در پنجمین دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر ایشان تایید صلاحیت شدند كه عبارتند از: هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15550528رای(94%) و شیبانی(نماینده مجلس) با 635165 رای (3.86%).
دوره ششم:
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/72 برگزار گردید. در این انتخابات 33156055 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16796787 نفر معادل 50.66% شركت نمودند. شورای نگهبان از میان 128 نفری كه ثبت نام كرده بودند 4 نفر را تأیید نمود كه عبارتند از : دكتر توكلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) با 4026879 رأی (23.97%)، جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با 1498084 رأی (8.92%) طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387655 رأی (2.31%) هاشمی رفسنجانی با 10566499 رأی (63%).
دوره هفتم:
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/76 برگزار گردید. در این دوره 36466487 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 29145745 نفر شركت نمودند كه معادل 79.92% بود و در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند كه از این تعداد چهار نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند. حجت الاسلام خاتمی با 20138784 رأی (69%) حجت الاسلام ناطق
نوری با 7248317 رأی، محمد ری شهری با 744205 رأی، زواره ای با 772707 رأی. حكم تنفیذ حجت الاسلام خاتمی در 12/5/76 از سوی مقام معظم رهبری صادر شد.
دوره هشتم:
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/80 برگزار گردید. در این دوره 42170230 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 28155969نفر شركت نمودند كه معادل 67.77% ضریب مشاركت مردم بود. در این انتخابات از میان817 داوطلب ثبت نام كننده، تعداد 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند كه سید محمد خاتمی بار دوم با 21659053 رأی (77%) و پس از آن دكتر توكلی، شمخانی، غفوری فرد، فلاحیان و جاسبی و... در مرا
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 5/11/58 در سراسر كشور برگزار گردید. در این انتخابات 124 نفر داوطلب شدند كه صلاحیت هیچ یك رد نشد و تمامی این افراد وارد میدان رقابت شدند. جمعیت واجد شرایط جهت شركت در این انتخابات 20857391 نفر بود كه از این تعداد مجموع آراء شركت كنندگان 14152902 نفر یعنی 67.86% از مردم مشاركت نمودند. براساس ماده 5 لایحه قانونی انتخابات اولین رئیس جمهوری ایران مصوب 28/9/58 شورای انقلاب «وزارت كشور فهرست داوطلبان ریاست جمهوری كه حائز شرایط تشخیص داده شد را جهت تأیید صلاحیت به حضور رهبر انقلاب تقدیم می نماید.» با این وصف تأیید صلاحیت نامزدهای انتخابات اولیه ریاست جمهوری به عهده حضرت امام خمینی (ره) بود و ایشان تمام 124 نفر را تأیید و در نهایت 107 نفر در روز رأی گیری به رقابت پرداختند.
چهره های شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارتند از: ابوالحسن بنی صدر (وزیر دارایی وقت) با 10753752 رأی (75.7%) و دكتر حسن حبیبی (وزیر علوم و آموزش عالی وقت) با 852/676 رأی (4.78%)، دكتر كاظم سامی سرپرست جمعیت شیرخورشید سرخ ایران با 161/90 رأی (0.64%) از چهره های شاخص دیگر صادق خلخالی، مسعود رجوی، سید احمد محسن(استاندار خوزستان) نیز بودند.
اولین رئیس جمهور كشور بنِی صدر انتخاب گردید كه پس از عزل وی توسط مجلس و حضرت امام (ره)، در یك سال و شش ماه بعد، دومین انتخابات ریاست جمهوری برگزار گردید.
دوره دوم:
انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/5/60 پس از گذشت یك سال از آغاز جنگ تحمیلی برگزار گردید. براساس قانون مورخ 13/4/60 مصوب مجلس شورای ملی (اسلامی) تأیید صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری به عهده شورای نگهبان گذاشته شد. در این دوره 71 نفر داوطلب شدند كه فقط صلاحیت 4 نفر از سوی شورای نگهبان تأیید گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت در این انتخابات بوده اند كه از این تعداد 14573803 نفر یعنی 64.24% مردم شركت كردند.
چهار چهره شاخصی كه در این رقابت شركت نمودند عبارت بودند از: سیداكبر پرورش(نماینده مجلس) با 339646 رأی (2.67%)، عباس شیبانی (پزشك) با 658498 رأی (4.53%)، حبیب الله عسگراولادی مسلمان(نماینده مجلس) با 249457 رأی (1.72%) كه منتخب این دوره محمدعلی رجایی از میان 14573803 نفر شركت كننده (64.24%)، تعداد 12770050 رأی (90%) را به دست آورد كه حكم تنفیذ وی توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد. داستان تواضع و خشوع او در مقابل ولایت امر مسلمین و بوسه بر دستان مبارك حضرت امام خمینی(ره) در هنگام دریافت حكم ریاست جمهوری داستانی ماندگار در تاریخ انقلاب و نظام است.
افتخار نظام جمهوری اسلامی در طول 26 سال گذشته، تلفیقی از دینداری و مردم سالاری در مدل جمهوری اسلامی است
دوره سوم:
پس از شهادت رئیس جمهور شهید رجایی در هشتم شهریور 60 بلافاصله مقدمات برگزاری انتخابات سومین دوره ریاست جمهوری فراهم شد و این انتخابات در تاریخ 10/7/60 برگزار گردید. در این انتخابات 22439930 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16846715 نفر یعنی معادل 74.26% شركت نمودند. در این دوره 46 نفر داوطلب شدند كه پس از بررسی شورای نگهبان صلاحیت 4 نفر تأیید شد. این افراد عبارت بودند از پرورش(نماینده مجلس) با 348294 رأی (2.02%) حضرت آیت الله خامنه ای (نماینده شورای انقلاب و معاون وزارت دفاع) با 15905987 (95%) رأی زواره ای (معاون وزارت كشور)با 59058 رأی (0.38%) و دكتر غفوری فرد با 80545 رأی (0.48%)
نكته حائز اهمیت آن كه آقایان محمدرضا مهدوی كنی، علی موحدی ساوجی و دكتر ولایتی از جمله داوطلبان بودند كه برخی توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند و برخی نیز وارد میدان رقابت نشدند. منتخب این دوره حضرت آیت الله خامنه ای بود كه حكم تنفیذ وی در تاریخ 17/7/60 توسط رهبر فقید انقلاب صادر شد.
دوره چهارم:
انتخابات چهارمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 25/5/64 در سراسر كشور برگزار شد. در این انتخابات 50 نفر داوطلب شدند كه شورای نگهبان صلاحیت 3 نفر را تأیید نمود. در این انتخابات 25133802 نفر واجد شرایط بودند كه از این تعداد 14238587 نفر معادل 54.78% شركت نمودند. نامزدهای این دوره و آرای آنها عبارتند از: حضرت آیت الله خامنه ای با 12205012 رأی (85%) عسگر اولادی مسلمان با 278113 رأی (1.95%) و محمود كاشانی (استاد دانشگاه) 1402953 رأی (9.85%).
دوره پنجم:
انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری پس از ارتحال جانگداز رهبر فقید انقلاب در تاریخ 6/5/68 برگزار شد. این در حالی بود كه چهارمین رئیس جمهوری عملاً تا 17 مهر آن سال باید در پست ریاست جمهوری انجام وظیفه نماید. اما به علت ارتحال رهبر فقید انقلاب در تاریخ 14/4/68 و انتخاب رئیس جمهور وقت به رهبری نظام جمهوری اسلامی، انتخابات روز جمعه ششم مرداد ماه برگزار گردید و این دوره یك ماه و نیم زودتر از موعد مقرر آغاز گردید. در فاصله ارتحال رهبر كبیر انقلاب و انتخابات پنجمین دوره ریاست جمهوری، امورات مربوط به رئیس جمهوری توسط رهبر جدید انجام می گرفت. در این انتخابات 30139598 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16452677 نفر شركت كردند یعنی 54.59% واجدین شرایط.
همچنین در پنجمین دوره، 79 نفر داوطلب شدند و دو نفر ایشان تایید صلاحیت شدند كه عبارتند از: هاشمی رفسنجانی(رئیس مجلس شورای اسلامی) با 15550528رای(94%) و شیبانی(نماینده مجلس) با 635165 رای (3.86%).
دوره ششم:
انتخابات ششمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 21/3/72 برگزار گردید. در این انتخابات 33156055 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 16796787 نفر معادل 50.66% شركت نمودند. شورای نگهبان از میان 128 نفری كه ثبت نام كرده بودند 4 نفر را تأیید نمود كه عبارتند از : دكتر توكلی(سردبیر اقتصادی روزنامه رسالت) با 4026879 رأی (23.97%)، جاسبی (رئیس دانشگاه آزاد اسلامی) با 1498084 رأی (8.92%) طاهری (مجری طرح سازمان صنایع دفاع) با 387655 رأی (2.31%) هاشمی رفسنجانی با 10566499 رأی (63%).
دوره هفتم:
انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 2/3/76 برگزار گردید. در این دوره 36466487 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 29145745 نفر شركت نمودند كه معادل 79.92% بود و در این انتخابات 238 نفر داوطلب شدند كه از این تعداد چهار نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند. حجت الاسلام خاتمی با 20138784 رأی (69%) حجت الاسلام ناطق
نوری با 7248317 رأی، محمد ری شهری با 744205 رأی، زواره ای با 772707 رأی. حكم تنفیذ حجت الاسلام خاتمی در 12/5/76 از سوی مقام معظم رهبری صادر شد.
دوره هشتم:
انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری در تاریخ 18/3/80 برگزار گردید. در این دوره 42170230 نفر واجد شرایط شركت بودند كه از این تعداد 28155969نفر شركت نمودند كه معادل 67.77% ضریب مشاركت مردم بود. در این انتخابات از میان817 داوطلب ثبت نام كننده، تعداد 10 نفر توسط شورای نگهبان تأیید شدند كه سید محمد خاتمی بار دوم با 21659053 رأی (77%) و پس از آن دكتر توكلی، شمخانی، غفوری فرد، فلاحیان و جاسبی و... در مرا
امیرعباس حسنی.
ساعت18:07---29 آبان 1391
سلام آقا بچه های کلاس سوم که جواب سئوال اجتماعی رو میدن بزنش روی صفحه ما هم ببینیم؟
پاسخ: برای اینکه هر کسی خودش باید تلاش کنه بنویسه و جواب ها مثل هم نباشن ,جواب ها رو بعد از مهلت ارسال نمایش میدم
پاسخ: برای اینکه هر کسی خودش باید تلاش کنه بنویسه و جواب ها مثل هم نباشن ,جواب ها رو بعد از مهلت ارسال نمایش میدم
اولين انتخابات رياست جمهوري
اولين انتخابات رياست جمهوري در ايران، روز 5 بهمن 1358 به فاصله يك سال پس از پيروزي انقلاب اسلامي برگزار شد. اين انتخابات در شرايطي برگزار شد كه دولت موقت مهندس مهدي بازرگان استعفا داده و مديريت نظام بر عهده شوراي انقلاب محول شده بود. ابوالحسن بني صدر، سيد احمد مدني، حسن حبيبي، داريوش فروهر، صادق طباطبائي، محمد مكري، كاظم سامي و صادق قطبزاده كانديداهاي شاخص اولين دوره انتخابات رياست جمهوري بودند. در اين انتخابات از مجموع بيش از 14 ميليون راي اخذ شده، بنيصدر با بيش از 10 ميليون رأي به عنوان نخستين رئيس جمهوري انتخاب شد.
بنيصدر فارغ‌التحصيل رشته اقتصاد از دانشگاههاي فرانسه بود. او كه 20 سال از عمر خود را در فرانسه گذرانده بود، در بهمن 1357 با هيئت همراه امام خميني(ره) به تهران آمد و با مصاحبه‌ها و مناظره‌هاي سياسي‌اش چهره‌اي شاخص شد.
رياست جمهوري بني صدر رسماً از 15 بهمن 1358 كه وي در برابر امام خميني(ره) سوگند ياد كرد، آغاز شد. در مراسم ابلاغ رياست جمهوري، امام خميني(ره) طي سخناني فرمودند: «من از آقاي بني صدر ميخواهم كه مابين قبل و بعد از رياست جمهوري در احوال روحي ايشان تفاوتي ايجاد نشود.»
امام افزودند: «انتخاب و نصب اينجانب و رأي ملت مسلمان ايران محدود است به عدم تخلف ايشان از احكام مقدسه اسلام و تبعيت از قانون اساسي.»
با اين حال و عليرغم اين هشدارها، رياست جمهوري بنيصدر تنها 17 ماه به طول انجاميد. وي در طول اين مدت از يكسو با ميدان دادن به سازمان مجاهدين خلق (منافقين) و ديگر گروههاي ضد انقلاب سبب تقويت آنان گرديد و از سوي ديگر در برابر اكثر مصوبات مجلس شوراي اسلامي، قوه قضائيه، شوراي نگهبان و برخي ديگر از نهادهاي برخاسته از انقلاب ايستادگي كرد. با تكروي‌ها، انحصارطلبي‌ها و قانون شكني‌هايي كه بنيصدر داشت ، ذهن نيروهاي معتقد به انقلاب و امام نسبت به وي بدبين شد؛ همچنين كندي و كارشكني‌هايي كه وي در جبهه‌هاي جنگ تحميلي از خود نشان داد امام و مردم را نسبت به خود نا اميد ساخت. اين عملكرد باعث شد تا امام خميني(ره) طي حكمي وي را از سمت فرماندهي كل نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران بركنار سازند.
دومين انتخابات رياست جمهوري
دوم مرداد1360، محمد علي رجايي در جريان دومين انتخابات رياست جمهوري، با به دست آوردن بيش از 13 ميليون رأي مردم، دومين رييس جمهوري ايران شد. اين دور از انتخابات در شرايطي برگزار شد كه يك سال از شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران مي‌گذشت و بخشهايي از غرب و جنوب تحت اشغال متجاوزين عراقي بود. از يكسو حذف بني صدر، به جبهه‌هاي راكد شده جنگ تحرك تازه‌اي بخشيده بود و روحيه و قدرت مقاومتي نيروهاي ايران در برابر دشمن افزايش يافته بود، و از سوي ديگر نيروهاي معتقد به خط امام در عرصه داخلي جان دوباره يافته بودند. در چنين شرايطي محمد علي رجايي توانست با فاصله زيادي سه رقيب ديگر خودـ عباس شيباني، حبيب الله عسگراولادي و علي اكبر پرورش ـ را با به دست آوردن بيش از 13 ميليون از مجموع 7/14 ميليون آراء اخذ شده، پشت سرگذارد. محمد علي رجايي كه چهره فرهنگي و از معلمان باسابقه آموزش و پرورش تهران بود، ابتدا وزارت آموزش و پرورش را عهده‌دار شد و سپس در 1359 ش. به نمايندگي مردم تهران وارد مجلس شوراي اسلامي شد. او در 18 شهريور 1359 به نخست وزيري و پس از عزل بني صدر به رياست جمهوري رسيد. اما اين مسئوليت تنها يك ماه دوام آورد و در هشتم شهريور 1360 محمد علي رجايي همراه با محمد جواد باهنر ـ نخست وزيرـ بر اثر انفجار بمبي كه در ساختمان نخست وزيري كارگذارده شده بود، به شهادت رسيدند. اين حادثه از جمله حوادث تروريستي سال 1360 بود كه سازمان مجاهدين خلق (منافقين) مرتكب مي‌شدند. حادثه هشتم شهريور، دو ماه پس از حادثه هفتم تير به وقوع پيوست. رجايي و باهنر، هر دو هنگام شهادت 48 سال داشتند. باهنر نيز طي 5/2 سالي كه از پيروزي انقلاب اسلامي مي‌گذشت، مسئوليتهايي از جمله عضويت در شوراي انقلاب، نمايندگي مردم كرمان در مجلس خبرگان، نمايندگي مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي، وزارت آموزش و پرورش و دبير كلي حزب جمهوري اسلامي را برعهده داشت. او پس از انتخاب محمد علي رجايي به رياست جمهوري، به نخست وزيري جمهوري اسلامي ايران برگزيده شد.
سومين انتخابات رياست جمهوري
سومين دوره انتخابات رياست جمهوري نيز در شرايطي برگزار شد كه كشور در اوج بحران سياسي قرار داشت. تداوم جنگ تحميلي و نياز نيروهاي جبهه به حمايتهاي لجستيكي(پشتیبانی)، انساني و همچنين تشديد ترورهاي كور منافقين عليه مردم عادي كوچه و بازار دو بحران عمده كشور بود. نامزدهاي اين دوره از انتخابات عبارت بودند از: آيت‌الله سيد علي خامنه‌اي، سيد علي اكبر پرورش، حسن غفوري فرد و سيد رضا زواره‌اي. آيت‌الله خامنه‌اي در اين انتخابات كه دهم مهر 1360 برگزار شد، در شرايطي به پيروزي رسيد كه 3 ماه پيش از آن خود در مسجد ابوذر تهران مورد سوء قصد عوامل سازمان مجاهدين خلق قرار گرفته و از ناحيه دست و سينه به شدت مجروح شده بود. وي در اين انتخابات توانست از مجموع 8/16 ميليون رأي اخذ شده، بيش از 16 ميليون راي را از آن خود سازد و بالاترين درصد آرأ مردم را در جريان نه مرحله انتخابات رياست جمهوري به خود اختصاص دهد. آيت الله خامنه‌اي كه در سالهاي پس از پيروزي انقلاب مسؤوليتهايي چون عضويت در شوراي انقلاب، نمايندگي امام در شوراي عالي دفاع، امامت جمعه تهران و نمايندگي مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي را بر عهده داشت، دو دوره چهار ساله در سمت رياست جمهوري خدمت كرد.
چهارمين انتخابات رياست جمهوري
چهارمين دوره انتخابات رياست جمهوري، 25 مرداد 1364 برگزار شد. آيت الله خامنه‌اي، حبيب الله عسگر اولادي و سيد محمود كاشاني، نامزدهاي اين دور از انتخابات بودند. در اين دور از انتخابات نيز آيت‌الله خامنه‌اي با كسب بيش از 12 ميليون از مجموع 2/14 ميليون راي اخذ شده به رياست جمهوري انتخاب شدند.
ايشان در اين 8 سال سفرهاي متعددي به كشورهاي خارجي داشت. نطق سال 1366 ايشان در اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل، بويژه در نشان دادن مظلوميت جمهوري اسلامي و توطئه‌هاي استكبار عليه انقلاب اسلامي سهم بسزايي داشت.
از مهمترين رويدادهاي دوره دوم رياست جمهوري آيت‌الله خامنه‌اي، مي‌توان به پذيرش قطعنامه 598 شوراي امنيت سازمان ملل كه 26 تير 1367 به وقوع پيوست و رحلت بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران در 14 خرداد 1368 اشاره كرد. در پي اين رويداد آيت‌الله خامنه‌اي توسط مجلس خبرگان رهبري، جانشين حضرت امام(ره) شد. اين واقعه كمتر از 2 ماه پيش از برگزاري پنجمين دوره انتخاب
1- ابوالحسن بنیصدر کار را در 15بهمن 1358کار خودش را اغاز کرد اتفاقات مهم در ان دوران:بنیصدر پس از احراز پست ریاست جمهوری، اهدافی چون دوباره‌سازی مراکز قدرت، از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران، دادگاه‌های انقلاب و کمیته‌ها و ادغام آنها در سایر سازمانهای دولتی، کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار داد بود. بر خلاف خواست حزب جمهوری اسلامی، خمینی به بنیصدر اجازه داد تا پیش از تشکیل مجلس، در ماه بهمن ۱۳۵۸ با ادای سوگند حکم ریاست جمهوری خویش را دریافت کند. او همچنین یک ماه پس از پیروزی در انتخابات، با حکم خمینی به ریاست شورای انقلاب که هیات سیاست‌گذار و نظریه پرداز ایران محسوب می‌شد، منصوب گشت و خمینی همچنین به منظور تثبیت موقعیت او، سمت فرماندهی کل قوا را نیز به او محول کرد.[۱۲] با اینحال کوشش بنیصدر در جهت متمرکزتر کردن قدرت در دست خویش و مسئله وجود مراکز چندگانه قدرت، او را مانند نخست وزیر پیشین مهدی بازرگان، در رویارویی با روحانیون و فعالان حزب جمهوری اسلامی چون علی خامنه‌ای و علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی که می‌کوشیدند تا او را عاملی تشریفاتی و بی‌نفوذ جلوه دهند، [۲] قرار داد و این منازعات، بر فضای سیاسی کشور در دوران ریاست جمهوری او تاثیر بسیار نهاد. بنیصدر در انحلال دادگاه‌های انقلاب
، سپاه پاسداران و کمیته‌ها و همچنین تحت کنترل درآوردن قوه قضائیه و رادیو و تلویزیون شکست خورد. خمینی شخصاً، مقام ریاست دیوان عالی کشور را به بهشتی و دادستانی کل را به موسوی اردبیلی که از اعضای بلندپایه حزب جمهوری اسلامی بودند محول نموده بوده
2-محمدعلی رجایی
اتفاقات مهم.gif)
پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، دولت محمدعلی رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد. درگیری میان حکومت و سازمان مجاهدین خلق ایران ادامه یافت. روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دفتر حزب جمهوری منفجر شد و رهبر آن محمد بهشتی و عده زیادی از اعضای حزب کشته شدند)
۱۳ مرداد ۱۳۶۰: معرفی محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر به مجلس
۸ شهریور ۱۳۶۰: کشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
3-سید علی خامنه‌ای
اتفاقات مه۱۸ مهر ۱۳۶۴: معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
۱۲ خرداد ۱۳۶۶: انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
۱۶ دی ۱۳۶۶: نامه امام خمینی به علی خامنه ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
۱۷ بهمن ۱۳۶۶: دستور تشکیل مجمع تشخیص مصحلت از سوی امام خمینی برای حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان
۲۵ فروردین ۱۳۶۷: موافقت امام خمینی با تشکیل مجمع روحانیون مبارز توسط انشعاب کنندگان از جامعه روحانیت مبارز تهران
خرداد ۱۳۶۷: تشکیل سومین دوره مجلس شورای اسلامی با اکثریت جناح چپ
۲۹ تیر ۱۳۶۷: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران
۱۵ شهریور ۱۳۶۷: مخالفت امام خمینی با استعفای میرحسین موسوی از نخست وزیری
۲۵ بهمن ۱۳۶۷: صدور فتوای قتل سلمان رشدی توسط امام خمینی
۸ فروردین ۱۳۶۸: برکناری آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری
۱۳ خرداد ۱۳۶۸: درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی
۱۴ خرداد ۱۳۶۸: انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر جمهوری اسلامی توسط مجلس خبرگان
۶ مرداد ۱۳۶۸: همه پرسی اصلاح قانون اساسی، حذف نخست وزیری و حذف شرط مرجعیت برای رهبری
4-علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی
اتفاقات مهم:۱۸ مهر ۱۳۶۴: معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
۱۲ خرداد ۱۳۶۶: انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
۱۶ دی ۱۳۶۶: نامه امام خمینی به علی خامنه ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
۱۷ بهمن ۱۳۶۶: دستور تشکیل مجمع تشخیص مصحلت از سوی امام خمینی برای حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان
۲۵ فروردین ۱۳۶۷: موافقت امام خمینی با تشکیل مجمع روحانیون مبارز توسط انشعاب کنندگان از جامعه روحانیت مبارز تهران
خرداد ۱۳۶۷: تشکیل سومین دوره مجلس شورای اسلامی با اکثریت جناح چپ
۲۹ تیر ۱۳۶۷: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران
۱۵ شهریور ۱۳۶۷: مخالفت امام خمینی با استعفای میرحسین موسوی از نخست وزیری
۲۵ بهمن ۱۳۶۷: صدور فتوای قتل سلمان رشدی توسط امام خمینی
۸ فروردین ۱۳۶۸: برکناری آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری
۱۳ خرداد ۱۳۶۸: درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی
۱۴ خرداد ۱۳۶۸: انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر جمهوری اسلامی توسط مجلس خبرگان
۶ مرداد ۱۳۶۸: همه پرسی اصلاح قانون اساسی، حذف نخست وزیری و حذف شرط مرجعیت برای رهبری
5-محمد خاتمی
اتفاقات مهم:اجرای اولین برنامه توسعه پس از انقلاب و آغاز اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
در پیش گرفتن سیاست تنش زدایی در روابط خارجی
آغاز اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
۷ خرداد ۱۳۷۱: آغاز به کار دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
6-محمود احمدی‌نژاد
اتفاقات مهم:۴ آبان ۱۳۸۴: انکار هولوکاست و اشاره به پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
۱۱ آبان ۱۳۸۴: تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
۲۵ دی ۱۳۸۴: ارائه طرح وام دادن به بنگاه های زودبازده در بودجه سال ۸۵
۱۵ بهمن ۱۳۸۴: تصمیم آژانس برای ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت
۹ مرداد ۱۳۸۵: صدور نخستین قطعنامه شورای امنیت در باره پرونده هسته ای ایران
۲۴ آذر ۱۳۸۵: انتخابات سومین دوره شوراها
۱۸ تیر ۱۳۸۶: انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی
۱۵ بهمن ۱۳۸۶: انحلال شوراهای عالی توسط رئیس جمهوری
۷ خرداد ۱۳۸۷: آغاز به کار مجلس هشتم با اکثریت اصولگرا
۶ مهر ۱۳۸۷: مصوبه مجمع تشخیص مصلحت برای احیای شوراهای عالی
۱۵ آبان ۱۳۸۷: پیام تبریک احمدی نژاد به اوباما رئیس جمهوری منتخب آمریکا
۱ فروردین ۱۳۸۸: پیام نوروزی اوباما به مردم و رهبران ایران
به نظر من در دوره محمدعلی رجاییی از همه بهتر بوده
، سپاه پاسداران و کمیته‌ها و همچنین تحت کنترل درآوردن قوه قضائیه و رادیو و تلویزیون شکست خورد. خمینی شخصاً، مقام ریاست دیوان عالی کشور را به بهشتی و دادستانی کل را به موسوی اردبیلی که از اعضای بلندپایه حزب جمهوری اسلامی بودند محول نموده بوده
2-محمدعلی رجایی
اتفاقات مهم
پس از برکناری ابوالحسن بنی صدر از ریاست جمهوری، دولت محمدعلی رجایی تا تشکیل دولت بعدی به نخست وزیری محمدجواد باهنر به کار خود ادامه داد. درگیری میان حکومت و سازمان مجاهدین خلق ایران ادامه یافت. روز ۷ تیر ۱۳۶۰ دفتر حزب جمهوری منفجر شد و رهبر آن محمد بهشتی و عده زیادی از اعضای حزب کشته شدند) ۱۳ مرداد ۱۳۶۰: معرفی محمدجواد باهنر به عنوان نخست وزیر به مجلس
۸ شهریور ۱۳۶۰: کشته شدن محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر در انفجاری در ساختمان نخست وزیری
3-سید علی خامنه‌ای
اتفاقات مه۱۸ مهر ۱۳۶۴: معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
۱۲ خرداد ۱۳۶۶: انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
۱۶ دی ۱۳۶۶: نامه امام خمینی به علی خامنه ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
۱۷ بهمن ۱۳۶۶: دستور تشکیل مجمع تشخیص مصحلت از سوی امام خمینی برای حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان
۲۵ فروردین ۱۳۶۷: موافقت امام خمینی با تشکیل مجمع روحانیون مبارز توسط انشعاب کنندگان از جامعه روحانیت مبارز تهران
خرداد ۱۳۶۷: تشکیل سومین دوره مجلس شورای اسلامی با اکثریت جناح چپ
۲۹ تیر ۱۳۶۷: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران
۱۵ شهریور ۱۳۶۷: مخالفت امام خمینی با استعفای میرحسین موسوی از نخست وزیری
۲۵ بهمن ۱۳۶۷: صدور فتوای قتل سلمان رشدی توسط امام خمینی
۸ فروردین ۱۳۶۸: برکناری آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری
۱۳ خرداد ۱۳۶۸: درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی
۱۴ خرداد ۱۳۶۸: انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر جمهوری اسلامی توسط مجلس خبرگان
۶ مرداد ۱۳۶۸: همه پرسی اصلاح قانون اساسی، حذف نخست وزیری و حذف شرط مرجعیت برای رهبری
4-علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی
اتفاقات مهم:۱۸ مهر ۱۳۶۴: معرفی دوباره موسوی به نخست وزیری،
۱۲ خرداد ۱۳۶۶: انحلال حزب جمهوری اسلامی به دلیل بروز اختلاف در مورد مشی اقتصادی
۱۶ دی ۱۳۶۶: نامه امام خمینی به علی خامنه ای در انتقاد از سخنانش در نماز جمعه و تأکید بر مطلقه بودن ولایت فقیه
۱۷ بهمن ۱۳۶۶: دستور تشکیل مجمع تشخیص مصحلت از سوی امام خمینی برای حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان
۲۵ فروردین ۱۳۶۷: موافقت امام خمینی با تشکیل مجمع روحانیون مبارز توسط انشعاب کنندگان از جامعه روحانیت مبارز تهران
خرداد ۱۳۶۷: تشکیل سومین دوره مجلس شورای اسلامی با اکثریت جناح چپ
۲۹ تیر ۱۳۶۷: پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران
۱۵ شهریور ۱۳۶۷: مخالفت امام خمینی با استعفای میرحسین موسوی از نخست وزیری
۲۵ بهمن ۱۳۶۷: صدور فتوای قتل سلمان رشدی توسط امام خمینی
۸ فروردین ۱۳۶۸: برکناری آیت الله منتظری از قائم مقامی رهبری
۱۳ خرداد ۱۳۶۸: درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی
۱۴ خرداد ۱۳۶۸: انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان رهبر جمهوری اسلامی توسط مجلس خبرگان
۶ مرداد ۱۳۶۸: همه پرسی اصلاح قانون اساسی، حذف نخست وزیری و حذف شرط مرجعیت برای رهبری
5-محمد خاتمی
اتفاقات مهم:اجرای اولین برنامه توسعه پس از انقلاب و آغاز اجرای سیاست تعدیل اقتصادی
در پیش گرفتن سیاست تنش زدایی در روابط خارجی
آغاز اجرای سیاست گفتگوی انتقادی اتحادیه اروپا با ایران
۷ خرداد ۱۳۷۱: آغاز به کار دوره چهارم مجلس شورای اسلامی
6-محمود احمدی‌نژاد
اتفاقات مهم:۴ آبان ۱۳۸۴: انکار هولوکاست و اشاره به پاک شدن اسرائیل از نقشه توسط آقای احمدی نژاد
۱۱ آبان ۱۳۸۴: تصویب آئین نامه واگذاری سهام عدالت در دولت
۲۵ دی ۱۳۸۴: ارائه طرح وام دادن به بنگاه های زودبازده در بودجه سال ۸۵
۱۵ بهمن ۱۳۸۴: تصمیم آژانس برای ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت
۹ مرداد ۱۳۸۵: صدور نخستین قطعنامه شورای امنیت در باره پرونده هسته ای ایران
۲۴ آذر ۱۳۸۵: انتخابات سومین دوره شوراها
۱۸ تیر ۱۳۸۶: انحلال سازمان مدیریت و برنامه ریزی
۱۵ بهمن ۱۳۸۶: انحلال شوراهای عالی توسط رئیس جمهوری
۷ خرداد ۱۳۸۷: آغاز به کار مجلس هشتم با اکثریت اصولگرا
۶ مهر ۱۳۸۷: مصوبه مجمع تشخیص مصلحت برای احیای شوراهای عالی
۱۵ آبان ۱۳۸۷: پیام تبریک احمدی نژاد به اوباما رئیس جمهوری منتخب آمریکا
۱ فروردین ۱۳۸۸: پیام نوروزی اوباما به مردم و رهبران ایران
به نظر من در دوره محمدعلی رجاییی از همه بهتر بوده
اولين رئيس جمهور ايران تا به حال
ابوالحسن بنیصدر (۱۳۶۰-۱۳۵۸) محمدعلی رجایی (۱۳۶۰) سید علی خامنه‌ای (۱۳۶۸-۱۳۶۰) اکبر هاشمی
رفسنجانی (۱۳۷۶-۱۳۶۸) محمد خاتمی (۱۳۸۴-۱۳۷۶) محمود احمدی‌نژاد (۱۳۸۴-تاکنون)
مشخصات اولين رئيس جمهورايران
نام کامل: ابوالحسن بنیصدر
زادروز: ۲ فروردین ۱۳۱۲ (۲۲ مارس ۱۹۳۳)
زادگاه : همدان، ایران
همسر: عذرا بنیصدر
فرزندان : فیروزه
زهرا
علی
نام پدر : نصرالله بنیصدر
دوران بني صدر
بنیصدر پس از احراز پست ریاست جمهوری، اهدافی چون دوباره‌سازی مراکز قدرت، از دور خارج کردن تدریجی سپاه پاسداران، دادگاه‌های انقلاب و کمیته‌ها و ادغام آنها در سایر سازمانهای دولتی، کاستن نفوذ روحانیون و همچنین ایجاد طرحی برای بهسازی و توسعه اقتصادی کشور را در دستور کار خود قرار داد.
از ديدگاه من
از ديدگاه من محمد علي رجايي در بهترين دوره رئيس جمهوري بوده است.
تاريخ : سه شنبه 16 آبان 1391 | 17:11 | نویسنده : اصغر رضایی گماری |
.: Weblog Themes By Pichak :.
